Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ο Αφροαμερικανός Λόρενς Ν. Μπρουκς γεννήθηκε πριν από 112 χρόνια και 4 μήνες σε μια χώρα με βαθιά φυλετικά προβλήματα. Την αφήνει περίπου στην ίδια κατάσταση, με περαιτέρω οξυμμένο το φυλετικό-κοινωνικό ζήτημα, λόγω Covid και υπέρμετρου αστυνομικού ζήλου. Το γεγονός ότι ευτύχησε να δει τον πρώτο μαύρο πρόεδρο των ΗΠΑ και την πρώτη μαύρη αντιπρόεδρο ήταν, όσο και να πεις, μια παρηγοριά.

Ο Λόρενς Μπρουκς δεν πρόλαβε να δει χθες τον πρόεδρο Μπάιντεν να επιτίθεται στον προκάτοχό του για τα περσινά αίσχη στο Καπιτώλιο, ανήμερα των Φώτων. Ούτε να συνειδητοποιήσει ότι η Αμερική που αγάπησε και υπηρέτησε είναι πιο διαιρεμένη από ποτέ, με το 45% να θεωρεί διαβλητή τη νίκη του Μπάιντεν επί του Τραμπ. Εζησε πολλές φουρτούνες, ας αφήσει κάποιες για τους επόμενους. Στον πόλεμο, επειδή ήταν μαύρος δεν τον έστειλαν σε μάχιμη υπηρεσία, αλλά στη συντήρηση, στον ανεφοδιασμό και τις μεταφορές. Ομως μετά το Περλ Χάρμπορ τον μετέθεσαν σε προκεχωρημένες θέσεις στην Αυστραλία, όπου πήρε μια γεύση των ιαπωνικών βομβαρδισμών και συνειδητοποίησε πως οι ντόπιοι λευκοί ήταν λιγότερο ρατσιστές από τους συμπατριώτες του.

Γέννημα-θρέμμα του αμερικανικού Νότου, ο στρατιώτης Μπρουκς έμαθε γράμματα από τους γονείς του στο σπίτι, όπου ζούσε με άλλα 14 αδέλφια. Απέκτησε πέντε παιδιά και πέντε εγγόνια. Δεν έχανε αγώνα των New Orleans Saints, ούτε έλειπε από τις κυριακάτικες λειτουργίες στην επισκοπική εκκλησία του Αγ. Λουκά, ώσπου να ενσκήψει η πανδημία.

Ο «στρατιώτης Μπρουκς» είχε φαίνεται το κοκαλάκι της νυχτερίδας, αφού στον τυφώνα «Κατρίνα» του 2005 τον διέσωσαν από τη στέγη με ελικόπτερο. Το μυστικό της μακροζωίας του το εξομολογήθηκε το 2014: «Δεν έχω κακία για κανέναν. Θέλω οι άνθρωποι να είναι χαρούμενοι, αυθόρμητοι, να απολαμβάνουν τη ζωή τους και να μη στεναχωριούνται». Amen.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr