Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ομως στα Ελληνικά Ταχυδρομεία είναι χαλαρά. Χαλαροί οι υπάλληλοι που παραλαμβάνουν και χαλαροί οι υπάλληλοι που δίνουν δέματα. Χαλαρή η συμπεριφορά και ακόμη πιο χαλαρές οι ουρές. Το σενάριο ένα, λοιπόν, λέει ότι σε κανέναν δεν έκανε εντύπωση ότι ο Γεωργιάδης έστελνε δεματάκι… με φυστίκια Αιγίνης, λέω τώρα, στον Σόιμπλε ή ο Κικίλιας δεματάκι… με λουκούμια στο ΔΝΤ.

Αλλά τα «δεματάκια» ταξίδεψαν αεροπορικώς. Επομένως, ούτε η αεροπορική εταιρία τα πέρασε από έλεγχο, θεωρώντας ότι η εταιρία ταχυμεταφορών το είχε ήδη κάνει. Φαντάζεστε αν έσκαγε το «δεματάκι» στον ουρανό, πόσους θα κλαίγαμε σήμερα; Το σενάριο δύο λέει ότι το «δεματάκι» μπορεί να πέρασε χέρι με χέρι στο ταχυδρομείο…
Το δεύτερο μέρος της ιστορίας μας είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον. Τα «δεματάκια» για τον κ. Σόιμπλε και για τα γραφεία του ΔΝΤ, στο Παρίσι, από χτες «ταξίδεψαν» ως είδηση σε όλον τον κόσμο και συζητήθηκαν και αναλύθηκαν σε όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα για την… πρωτοτυπία τους. Εκρηκτικοί μηχανισμοί να παραδίδονται από ταχυδρόμους δεν έχει ξαναγίνει. Βέβαια, εμείς θρηνήσαμε τον εξαίρετο αξιωματικό Βασιλάκη, διευθυντή του γραφείου του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος άνοιξε ένα παρόμοιο «δέμα». Δεν θυμάμαι τον αποστολέα αλλά κάποιος παρόμοιος θα ήταν.

Δεν μας φτάνει που η χώρα μας βρίσκεται πάλι επί ξυρού ακμής. Δεν μας φτάνει που εταίροι και μη μας στραβοκοιτάνε. Δεν μας φτάνει που έχουμε μια άχρηστη κυβέρνηση με ανίκανους. Εχουμε και προστατευόμενους των ΣΥΡΙΖΑίων που αποφάσισαν να κάνουν και πάλι πρωτοσέλιδο την Ελλάδα σε σχέση με τη διεθνή τρομοκρατία. Δηλαδή, να φοβηθούν να έρθουν τουρίστες και 1.000.000 άνθρωποι, που ζουν από τον τουρισμό, να πουν το ψωμί ψωμάκι. Ομως, το να πάει ο περιώνυμος Τόσκας σπίτι του δεν αλλάζει τίποτε. Αναλώσιμος είναι. Το να πάει αυτή η κυβέρνηση -και να μην ξανάρθει- είναι καθήκον όλων μας. Πρωτίστως της αντιπολίτευσης! Γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν υπάρχει!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου