Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΚΑΠΟΙΟΝ τέτοιο, πρώην «άνετο» τύπο, ο οποίος τώρα φροντίζει τα τραύματά του, θύμισε χθες ο Α. Τσίπρας στην Βουλή. Πήγε «άνετος» να κινδυνολογήσει, να παίξει το προσφιλές παιχνίδι του «με τον πόνο των άλλων» και να κάνει τον καλό Σαμαρείτη των «φτωχών». Πήγε για «φιλικό» στο ευνοϊκό τερέν της ακρίβειας και της «συμπόνιας». Ατύχησε όμως. Βρέθηκε μπροστά σε ένα «φράχτη» που ήταν πολύ ψηλότερος και από τον ίδιο, αλλά και από όσο νόμιζε ότι ήταν, πριν ξεκινήσει να κάνει τη φιγούρα του, όπως οι ανεπιβεβαίωτοι πιτσιρικάδες της γειτονιάς. Βρέθηκε μπροστά σε έναν Κ. Μητσοτάκη προετοιμασμένο και εμπράκτως αλληλέγγυο στους ήρωες της εποχής και στις ασθενέστερες οικονομικές ομάδες: Μισό μισθό στους υγειονομικούς και στους εργαζομένους στο ΕΚΑΒ, πρόσθετη ενίσχυση σε 800.000 συνταξιούχους και πρόσθετο βοήθημα σε 173.000 άτομα με αναπηρία.

ΒΡΕΘΗΚΕ έτσι, αντί να κουνάει το δάχτυλο και να απλώνει τις διάτρητες φτερούγες του πάνω από τους αναξιοπαθούντες, να ψάχνει τα χαρτιά του, μήπως γράφουν κάτι να πει. Να απαντήσει ή έστω να πλειοδοτήσει. Εις μάτην. Τα χαρτιά του ήταν προετοιμασμένα για άλλα κόλπα. Απορία ψάλτου βηξ. Ετσι έβηξε και διάβασε αυτά που έγραφαν τα χαρτιά. Σαν να μην είχε γίνει τίποτα. Απτόητος και αμέριμνος. Μόνο που τον άκουγαν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Οι οποίοι κατάλαβαν. Ασφαλώς και δεν αλλάζει η ζωή τους με τα τρία έκτακτα μέτρα που ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός. Κατάλαβαν όμως ότι θα κάνουν κάπως καλύτερα Χριστούγεννα. Οπως κατάλαβαν για μια ακόμα φορά ότι ο Α. Τσίπρας και το «κουρασμένο καραβάνι» του «ούτε ξέρουν ούτε θέλουν ούτε μπορούν» να κάνουν κάτι χειροπιαστό για λογαριασμό τους. Οπως δεν έκαναν ούτε όταν κυβερνούσαν.

ΤΟ αποτέλεσμα ήταν η χθεσινή εικόνα του Α. Τσίπρα στο βήμα της Βουλής. Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Μια εικόνα αμηχανίας, δυσθυμίας και εμφανούς εκνευρισμού. Μια εικόνα ανθρώπου σε αδιέξοδο. Χωρίς κάποια ιδέα για τον απεγκλωβισμό του. Χωρίς κάποιον άσο στο μανίκι. Χωρίς έστω κάποια από τις πρόχειρες «εξυπνάδες»-ατάκες του παρελθόντος, που τον «έβγαζαν» από τη δύσκολη θέση και τον έκαναν να μοιάζει «χαρισματικός». Η χθεσινή εικόνα του Α. Τσίπρα στη Βουλή ήταν ίσως η χειρότερη στιγμή στην καριέρα του. Ο ασυγκράτητος εκνευρισμός του τον οδηγούσε από το ένα λάθος στο άλλο, εκθέτοντάς τον ακόμα περισσότερο. Αμφισβήτησε, χωρίς να μπορέσει να το τεκμηριώσει, τη Eurostat και την ΕΛ.ΣΤΑΤ. Μίλησε όπως «δεν μιλούν για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου για τη ΔΕΗ». Την οποία άφησε με τη μετοχή της στο 1 ευρώ και την αξία των μετοχών της που κατείχε το Δημόσιο στα 200 εκατομμύρια, ενώ σήμερα η μετοχή της ΔΕΗ αξίζει 9 ευρώ και οι μετοχές που κατέχει το Δημόσιο αξίζουν 1,2 δισ. ευρώ.

ΔΕΝ σταμάτησε εκεί όμως. Εκανε και το ακόμα πιο μοιραίο. Είπε το πιο σύντομο ανέκδοτο. Ενα ανέκδοτο τριών λέξεων: «Σαν αυριανός πρωθυπουργός», είπε, «είμαι υποχρεωμένος να καταγγέλλω» κ.λπ. κ.λπ. «Σαν αυριανός πρωθυπουργός». Δεν ξέρω αν γέλασε ο κάθε πικραμένος. Αυτό που είναι βέβαιο όμως, είναι πως και ο τελευταίος πολίτης της χώρας κατάλαβε σε ποια θέση και σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται ο άλλοτε κραταιός και «χαρισματικός» ηγέτης: Το μόνο που τον νοιάζει είναι κάτι που δεν θα μπορέσει να ξανά έχει ποτέ. Την εξουσία. Ακόμα δεν έχει καταλάβει, ότι το 2015 κυβέρνησε χάρη στον Π. Καμμένο και σε μια ιστορικά ανεπανάληπτη συγκυρία εξαιρετικών περιστάσεων. Γεγονός που προσδίδει και στοιχεία γλαφυρότητας στην κατά τα άλλα μουντή εικόνα του τρις ηττημένου Α. Τσίπρα, ο οποίος συνεχίζει να δίνει άνιση μάχη με τον «κανέναν»…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr