Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΑΠΟ τη συμφωνία προκύπτουν απτά διπλωματικά και αμυντικά οφέλη για τη χώρα. Σύντομα θα δούμε π.χ. γαλλικά πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Ενώ η συναίνεση της Ουάσιγκτον στη σύναψη αυτής της συμφωνίας, της προσθέτει και μια αμερικανική πινελιά. Και μάλιστα σε μια περίοδο που οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας βρίσκονται στο ναδίρ, με τον Τ. Ερντογάν π.χ. να τρώει «πόρτα» από τον Τζο Μπάιντεν στη Ν. Υόρκη και εκνευρισμένος να κάνει νέο λάθος απειλώντας τις ΗΠΑ ότι θα αγοράσει κι άλλους S-400 από τη Ρωσία. Ουδείς έχει την αφέλεια να περιμένει μαγικές και άμεσες αλλαγές λόγω της συμφωνίας Μητσοτάκη-Μακρόν. Αλλά εθελοτυφλεί όποιος δεν βλέπει τα πλεονεκτήματα που εξασφαλίζει στη χώρα μας. Και ασκεί εμπαθή μικροπολιτική όποιος προσπαθεί να μειώσει την αξία τους.

Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ και η κυβέρνηση έδειξαν άμεσα αντανακλαστικά εκμεταλλευόμενοι άψογα την απρόσμενη ευκαιρία που δημιούργησε η AUKUS. Κυριολεκτικά «άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά» και προχώρησαν με τη Γαλλία σε συμφωνία win-win. Η Ελλάδα πέτυχε πολύ καλύτερες τιμές για τις «τρεις+1» φρεγάτες Belharra, πέτυχε πολύ συντομότερο χρόνο παράδοσής τους και διαπραγματεύεται την κατασκευή των τριών κορβετών -οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα έπονται- σε ελληνικά ναυπηγεία. Η Γαλλία, χάνοντας την αγορά- μαμούθ που ακυρώθηκε λόγω της συμμαχίας ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας-Αυστραλίας, μπήκε ξανά στη διεθνή αγορά. Κι έκανε μαζί με την Ελλάδα ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ευρωστρατού. Το ΝΑΤΟ, χωρίς να πάψει να έχει το ρόλο του, θα έχει πλάι του και ένα «Ευρωπαϊκό ΝΑΤΟ». Το οποίο, με βαρύνοντα το ρόλο της Γαλλίας, αποκλείεται να έχει τη φιλοτουρκική στάση που έχει εδώ και δεκαετίες το κανονικό ΝΑΤΟ.

ΜΕΤΑ απ’ αυτήν τη συμφωνία, τίποτα δεν είναι χειρότερο για την Ελλάδα και πολλά μπορούν να γίνουν πολύ καλύτερα. Οι Belharra και τα Rafale αποτελούν μέρος της ευρύτερης ισχυροποίησης της Ελλάδας. Αποτελούν μόνο τον στρατιωτικό βραχίονα αυτής της ισχυροποίησης. Τα γεωπολιτικά οφέλη μπορούν να αποδειχθούν πολύ πιο ισχυρά. Και κατά τούτο, ορθώς με πολιτική απόφαση του πρωθυπουργού -δεδομένης της προετοιμασίας που είχε προηγηθεί, αλλά και δεδομένης π.χ. της προτίμησης του Πολεμικού Ναυτικού στις ολλανδικές φρεγάτες- έκλεισε σε χρόνο-ρεκόρ η συμφωνία με τη Γαλλία. Και παρά το υψηλό κόστος αυτής της ακριβής αγοράς. Γιατί η αγορά, παρ’ ότι φθηνότερη της αρχικής προσφοράς, παραμένει μια ακριβή αγορά για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας. Ακριβή, αλλά αναγκαία.

ΩΣΤΟΣΟ η κυβέρνηση απέδειξε για μια ακόμα φορά την αξία της γρήγορης και αποτελεσματικής διπλωματίας. Δηλαδή το πώς η Ελλάδα μέσα σε μόλις δύο χρόνια έχει αυξήσει τους συμμάχους της και έχει ενισχύσει τις υπάρχουσες συμμαχίες της.

ΚΙ ΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΜΜΕΝΟ Ή ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ;

Εστω και με ένα «ναι μεν αλλά» ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε γνωστό ότι «η αξιωματική αντιπολίτευση στηρίζει την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων (…) στο πλαίσιο αυτό η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία και η ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού με φρεγάτες Belharra είναι επί της αρχής στρατηγικά ορθές επιλογές». Δόξα τω Θεώ, θα έλεγε κανείς. Επιτέλους λογική. Εστω λίγη υπευθυνότητα σε μια τόσο σημαντική μέρα. Αλλά φευ. Αυτές ήταν μόνο λίγες από τις αράδες της μακροσκελούς ανακοίνωσης του ΣΥΡΙΖΑ για τη χθεσινή συμφωνία. Οι πολύ περισσότερες αράδες ήταν επιφυλάξεις, ενστάσεις, αστερίσκοι, καχυποψίες, αλλά και απειλές περί ελέγχου για «μίζες».

Η αμηχανία του εν γένει αμήχανου ΣΥΡΙΖΑ χθες ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Τόσο ώστε να μην μπορεί να αποκρυβεί. Πριν από την ανακοίνωση του «ναι με τα πολλά αλλά», τα φερέφωνα του αλύχτησαν: Από το πόσα… σχολεία θα μπορούσε να φτιάξει η κυβέρνηση με τα λεφτά που ξοδεύει για τις φρεγάτες ή αν θα ήταν καλύτερο να… ανταλλάξει τις φρεγάτες με μεγαλύτερες… συντάξεις.

Απορία ψάλτου βηξ. Αλλά αυτή η απορία προκαλεί μια άλλη απορία. Αραγε, αν αντί του Κ. Μητσοτάκη ήταν πρωθυπουργός ο Α. Τσίπρας κι αν αντί του Ν. Δένδια και του Ν. Παναγιωτόπουλου ήταν στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας ο Γ. Κατρούγκαλος και ένας από τους Π. Καμμένο-Ε. Αποστολάκη, θα μπορούσε να επιτευχθεί η συμφωνία που επιτεύχθηκε χθες; Η απάντηση είναι προφανής. Οσο προφανές είναι γιατί π.χ. ο Τ. Ερντογάν δεν χρειάστηκε να κηρύξει ασύμμετρο πόλεμο στον Εβρο επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ. Το μεταναστευτικό «δούλευε» μια χαρά. Ούτε έκανε ό,τι έκανε στην Ανατολική Μεσόγειο το καλοκαίρι του 2020. Ο τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός επίσης «δούλευε» μια χαρά, χωρίς μεγάλες αντιστάσεις.

ΕΠΟΧΗ Γ. ΜΠΡΑΤΑΚΟΥ ΣΤΟ ΕΒΕΑ

Από σήμερα -και για πρώτη φορά στην ιστορία του- το ΕΒΕΑ θα έχει την πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρό του. Ο λόγος για την κ. Σοφία Κουνενάκη-Ευφραίμογλου, η οποία αναμένεται να εκλεγεί ως Α’ αντιπρόεδρος του ΕΒΕΑ στη σημερινή συνεδρίαση της Διοικητικής Επιτροπής του. Πρόκειται για μια από τις πρώτες επιλογές του νέου προέδρου του ΕΒΕΑ Γ. Μπρατάκου, με τις οποίες φιλοδοξεί να σηματοδοτήσει την προεδρία στο ΕΒΕΑ. Ταυτοχρόνως, όπως τονίζουν συνεργάτες του Γ. Μπρατάκου, στο πρόσωπο της κ. Κουνενάκη-Ευφραίμογλου, εκτός από το φύλο της, θέλει να καταστήσει σαφή τη σημασία της γυναικείας επιχειρηματικότητας στην εποχή μας.

Ο Κ. ΦΛΩΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΛΛΟ ΟΜΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ «ΛΙΑΝΑ»

Συνάντηση με τον Γάλλο ομόλογό του αναμένεται να έχει τις επόμενες μέρες ο Α/ΓΕΕΘΑ Κων. Φλώρος. Αντικείμενο της συνάντησης, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι η εξειδίκευση σε πολύ πρακτικό επίπεδο της αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας, η οποία υπεγράφη χθες. Οπως π.χ. πού, πώς και πότε θα εμφανιστούν γαλλικά στη Μεσόγειο. Αλλά όχι μόνο αυτά, καθώς μια τόσο σημαντική συμφωνία έχει ιδιαίτερα μεγάλες απαιτήσεις για την εφαρμογή της. Δεν είναι ακόμα σαφές αν η συνάντηση θα γίνει στην Αθήνα ή στο Παρίσι. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα αργήσει. Οπως και ότι δείχνει την εμπιστοσύνη του Μ. Μαξίμου στο πρόσωπο του Α/ΓΕΕΘΑ.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr