Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ας μη βάζουμε όμως πράγματα με το νου μας. Το Πεκίνο ούτε πρόκειται να στείλει στρατεύματα στο Αφγανιστάν σε αντικατάσταση των αμερικανο-νατοϊκών ούτε σκοπεύει να υποβάλει σε θυσίες τους Κινέζους πολίτες για να αυξήσει την επιρροή του στην -κατά Μπρεζίνσκι- Rimland.

«Αυτά που γράφονται από δυτικούς κύκλους είναι εντελώς αβάσιμα», ξεκαθάρισαν οι «Global Τimes»: «To περισσότερο που μπορεί να κάνει η Κίνα είναι να συμβάλει στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση του Αφγανιστάν στο πλαίσιο του σχεδίου “Ζώνη και Δρόμος”, όταν αποκατασταθεί η ηρεμία στη σπαρασσόμενη από εμφύλιους χώρα».

Οι μεθοδικοί Κινέζοι έχουν ήδη κάνει το κουμάντο τους με τους Ταλιμπάν, σε ό,τι αφορά την ισλαμική τρομοκρατία και τα αυτονομιστικά κινήματα των Ουιγούρων του Σινγιάνγκ (Aνατολικό Τουρκεστάν). Στις 28 Ιουλίου ο επικεφαλής των Ταλιμπάν, μουλάς Αμπντούλ Γκάνι Μπαραντάρ, διαβεβαίωσε προσωπικά τον Κινέζο ΥΠΑΞ Γουάνγκ Γι στο Πεκίνο, πως η νέα αφγανική εξουσία δεν θα επιτρέψει ποτέ τη χρήση του αφγανικού εδάφους από (ισλαμικές) τρομοκρατικές ομάδες, που θέλουν να βλάψουν τη μεγάλη γείτονα.

Για το Πεκίνο το νέο status quo στο Αφγανιστάν παρουσιάζει ευκαιρίες, αλλά και πολλές παγίδες. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να προστεθεί στο «νεκροταφείο αυτοκρατοριών», όπου κείτονται Βρετανοί, Σοβιετικοί και Αμερικανοί, ενώ παράλληλα εύχεται την ολοκληρωτική επικράτηση των Ταλιμπάν (σε αυτό δεν διαφωνούν στο βάθος ούτε ο Αμερικανοί) προκειμένου να μην ξαναγίνει η χώρα τσιφλίκι διάσπαρτων τρομοκρατικών ομάδων, τύπου Αλ Κάιντα.

Σε επικοινωνιακό επίπεδο, άλλωστε, η Κίνα αντιπαραβάλλει την ταπείνωση των Αμερικανών στο Αφγανιστάν με τη σοφία του δικού της δόγματος «μη ανάμιξης» στα εσωτερικά άλλων χωρών, που διατυπώθηκε τη δεκαετία του ΄50 από τον κομμουνιστή πρωθυπουργό Τσου εν Λάι. Και σε αυτό θα επιμείνει.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr