Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΣΤΟ πλαίσιο αυτό, αναμένεται να καταργηθούν οι «μικτοί χώροι» και να παραμείνουν μόνο οι «αμιγείς» μόνο για εμβολιασμένους. Παράλληλα, είναι πιθανόν η έναρξη ισχύος του νέου καθεστώτος λειτουργίας των χώρων εστίασης και ψυχαγωγίας να μετατεθεί (από τις 15 Ιουλίου, όπως έχει εξαγγελθεί) κατά μία εβδομάδα (22/7). Η κίνηση αυτή -η οποία σχεδόν έχει αποφασιστεί- έχει έναν τριπλό σκοπό: 1. Να εντείνει την έμμεση πίεση για εμβολιασμό. 2. Να διευκολύνει τους επιχειρηματίες βγάζοντάς τους από το δίλημμα αν πρέπει να κάνουν την επιχείρησή τους «αμιγή» ή «μικτή». 3. Αποφεύγεται η συνύπαρξη εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων, η οποία μπορεί να δημιουργήσει εστίες υπερμετάδοσης.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ κίνηση της κυβέρνησης προκειμένου να διασφαλίσει κατά το δυνατόν τη δημόσια υγεία, αλλά και να στείλει ένα μήνυμα αποφασιστικότητας σε όσους επιμένουν να συμπεριφέρονται αντικοινωνικά, είναι η επιτάχυνση των αποφάσεων για τις επαγγελματικές ομάδες, στις οποίες ο εμβολιασμός θα γίνει υποχρεωτικός. Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας -και το σκεπτικό της-, με την οποία απέρριψε τις προσφυγές εργαζομένων στην ΕΜΑΚ για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό τους, θεωρείται μια στέρεη νομική βάση για την επιτάχυνση των αποφάσεων. Η σχετική συζήτηση για τους στοχευμένους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς, αντί να γίνει τον Σεπτέμβριο, όπως είχε αποφασιστεί αρχικά, θα γίνει νωρίτερα. Ισως και εντός του Ιουλίου και πάντως σίγουρα τον Αύγουστο, προκειμένου ο πιο επικίνδυνος Σεπτέμβριος να βρει τη χώρα πιο έτοιμη και θωρακισμένη.

Η ΠΡΩΤΗ ομάδα που θα ενταχθεί στο καθεστώς του υποχρεωτικού εμβολιασμού είναι οι εργαζόμενοι σε οίκους ευγηρίας. Η δεύτερη ομάδα είναι οι υγειονομικοί και κυρίως το νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό των νοσοκομείων, καθώς οι γιατροί τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα έχουν εμβολιαστεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό (κοντά στο 90%). Ωστόσο, το ενδεχόμενο το ΕΣΥ να δεχθεί ξανά μεγάλη πίεση -κάτι που δεν υπάρχει ακόμα- με την αύξηση των νοσηλειών φαίνεται πως επιταχύνει τις αποφάσεις. Η τρίτη κρίσιμη «περιοχή» είναι τα σχολεία. Η κυβέρνηση -και ορθώς- δεν διανοείται να κλείσουν ή να μην ανοίξουν τα σχολεία. Ετσι στο τραπέζι βρίσκονται και ο εμβολιασμός των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν εμβολιαστεί ήδη σε ένα σημαντικό ποσοστό που αγγίζει το 73%.

ΣΕ ανάλυση που έχει κάνει ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γ. Σωτηρέλης, ο οποίος είναι και εκπρόσωπος της ελληνικής Βουλής στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Τεκμηρίωσης, σημειώνει την ιδιαιτερότητα «συγκεκριμένων κατηγοριών ανθρώπων, που έρχονται σε επαφή με ευαίσθητες ομάδες». Τονίζοντας ότι πρέπει να υπάρξει «στάθμιση υπέρ της προστασίας της υγείας και άρα να έχουμε υποχρεωτικό εμβολιασμό». Ο καθηγητής τονίζει ότι, αφού εξαντληθούν όλες οι άλλες δυνατότητες (εργασία ανεμβολίαστων χωρίς να έρχονται σε επαφή ή τηλεργασία), μπορεί να γίνει αναστολή εργασίας, όπως έγινε στην Ιταλία. Μπορεί π.χ. να δοθεί μια άδεια άνευ αποδοχών ή μια σύντομη άδεια με αποδοχές, χωρίς να εφαρμοστεί αμέσως το μέτρο της απόλυσης, όσων επιμένουν.

ΟΙ εργαζόμενοι στο χώρο της εστίασης είναι η επόμενη ομάδα εργαζομένων, για την οποία συζητείται το ενδεχόμενο υποχρεωτικού εμβολιασμού. Η κυβέρνηση προχωρά σε αυτές τις άμεσες προσαρμογές αφενός γιατί το εννοεί απολύτως ότι δεν θα προχωρήσει σε νέο lockdown και αφετέρου γιατί γνωρίζει τις αντοχές της οικονομίας, αλλά και την υποχρέωση που έχει έναντι της πλειοψηφίας των πολιτών, η οποία συμπεριφερόμενη υπεύθυνα έσπευσε ή σπεύδει να εμβολιαστεί.

ΠΟΣΑ «ΧΩΡΕΣΑΝ» ΣΕ ΜΟΝΟ 2 ΧΡΟΝΙΑ;

Χθες συμπληρώθηκαν μόλις 2 χρόνια από την εκλογική νίκη της Ν.Δ. και την πολιτική αλλαγή που έγινε στη χώρα με τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019. Κι όμως η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι δεν μπορεί να πέρασαν μόνο δύο χρόνια. Είναι κάτι σαν τη διαφορά του αντικειμενικού και του «βιωμένου χρόνου».

Εγιναν τόσα πολλά και τόσο απρόσμενα μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, ώστε η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι έχει περάσει πολύς περισσότερος χρόνος. Πανδημία, ύφεση, ασύμμετρος πόλεμος στα σύνορα του Εβρου, ένα «καλοκαίρι πολέμου» στην Ανατολική Μεσόγειο πέρσι. Γεγονότα που υπό κανονικές συνθήκες συμβαίνουν στη διάρκεια δεκαετιών και όχι μέσα σε μόλις 2 χρόνια.

Ωστόσο, το «περίεργο» είναι ότι -όπως δείχνουν και όλες οι μετρήσεις -η κυβέρνηση δεν έχει «κουράσει». Το αντίθετο. Η όποια φθορά της, με ό,τι έχει αντιμετωπίσει ως τώρα, είναι μικρή και η διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ αντί να μικραίνει, μεγαλώνει. Και το σημαντικότερο, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη μεγαλύτερου ποσοστού, από το 39,5% που την ψήφισε πριν από δυο χρόνια. Προφανώς και δεν «λάλησε» η ελληνική κοινωνία. Είδε, κατάλαβε και πείθεται. Το κράτος πρόνοιας που χτίστηκε σε χρόνο-ρεκόρ και σε αντίξοες συνθήκες εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον πολίτη. Ενώ η κυβέρνηση και η χώρα ανέκτησαν τη χαμένη αξιοπιστία τους. Οι θεσμοί λειτουργούν πάλι, ενώ η χώρα έχει κερδίσει το στοίχημα της εμπιστοσύνης των αγορών και της θετικής προοπτικής για την οικονομία.

Ομως δεν είναι μόνο αυτά. Είναι και το τι «έφυγε» και τι «ήρθε» στον δημόσιο βίο. «Εφυγαν» η τοξικότητα, ο διχασμός, η υποκρισία, οι σκευωρίες, η διαχειριστική ανεπάρκεια, η μετριοκρατία και η ευνοιοκρατία. «Εφυγε» η μιζέρια και η οπισθοδρόμηση. Και «ήρθαν» ο ορθός λόγος, η θεσμική συνέπεια, η αποτελεσματικότητα, το έργο, η σοβαρή διπλωματία και οι μεταρρυθμίσεις.

«Πράσινη πόρτα» στον Α. Τσίπρα

Ο Α. Τσίπρας, ως γνωστόν, ήταν προσκεκλημένος ως παρατηρητής στη Σύνοδο την Ευρωσοσιαλιστών που έγινε στις Βρυξέλλες. Είναι γνωστή η συζήτηση για το πώς και ποιος μεσολάβησε, ώστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που ανήκει σε άλλη ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, να παρευρεθεί.

Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι ο Α. Τσίπρας προσπάθησε πάρα πολύ να εξασφαλίσει μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με την Αναλένα Μπέρμποκ, την επικεφαλής των «Πράσινων» της Γερμανίας, η οποία θεωρείται το «ανατέλλον αστέρι» της Γερμανίας και θα είναι υποψήφια για την Καγκελαρία στις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν τον Σεπτέμβριο. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του διπλωματικού γραφείου του Α. Τσίπρα, η Μπέρμποκ απέφυγε τη συνάντηση. Κι όπως λέγεται, δεν την απέφυγε τυχαία. Μάλλον είναι από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι δεν θέλουν πολλά πολλά με τον προ 6ετίας «νταουλιέρη» της Ευρώπης…

Εχει τα νεύρα του και τα παράπονά του

Μόνο δύο από τα «μεγάλα» στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν να υποστηρίξουν τον Π. Πολάκη, όταν το FB έκλεισε το λογαριασμό του, λόγω του αντιεμβολιαστικού παραληρήματός του. Μόνο ο Χρ. Βερναρδάκης και ο Γ. Τσίπρας στάθηκαν δίπλα στον «αψύ Σφακιανό», ο οποίος στο μεταξύ αδειάστηκε από ουκ ολίγους συντρόφους του. Ευλόγως, ο καλομαθημένος «την άλλη φορά θα είναι αλλιώς» αισθάνεται στα «κάτω του» και, όπως λένε οι πληροφορίες, δεν κρύβει από τους συνομιλητές του ούτε τα… νεύρα του ούτε την απογοήτευσή του…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου