Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Θυμίζω ότι η πρώτη κατοχή της Αν. Μακεδονίας, Αύγουστο 1916, έγινε από τους Γερμανούς και παραχωρήθηκε στους συμμάχους τους, Βουλγάρους. Σέρρες και Καβάλα έζησαν το δικό τους ολοκαύτωμα: Οι νεκροί από τη βουλγαρική θηριωδία έφτασαν στους 15.000 στην Καβάλα και 13.000 στις Σέρρες. Εξοντώθηκαν από ασιτία, εξορίες, στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το 1917, οι Βούλγαροι εγκαταλείποντας την Αν. Μακεδονία άρπαξαν και τους πολιτιστικούς θησαυρούς από τη Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών και από την Εικοσιφοίνισσα στη Δράμα. Ως σήμερα αρνούνται να τους επιστρέψουν.
Η δεύτερη κατοχή της Αν. Μακεδονίας από τους Βουλγάρους έγινε το 1941 ως σύμμαχοι των Γερμανών-ναζί. Οι Σέρρες και η Καβάλα πλήρωσαν και πάλι βαρύ τίμημα. Οι Βούλγαροι επέβαλαν και τον εκβουλγαρισμό των ελληνικών ονομάτων των πολιτών. Σερραίοι και Καβαλιώτες δραπέτευαν στη Θεσσαλονίκη, την οποία κατείχαν οι ναζί, για να επιβιώσουν. Την ώρα που αποχωρούσαν από την Ελλάδα οι δυνάμεις της ναζιστικής Γερμανίας, οι σύμμαχοί τους Βούλγαροι, εγκαταλείποντας τις πόλεις, έβαζαν φωτιά.
Η δημιουργία από τον Τίτο του μορφώματος της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» δυσχέρανε έτι μάλλον την κατάσταση. Η άμυνα της χώρας απαιτούσε εγκαταστάσεις στρατοπέδων στη Μακεδονία. Από το 1974 που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξομάλυνε τις σχέσεις της Ελλάδας με τα Βαλκάνια, οικοδομήθηκε η νέα στρατηγική.
Αρκετά στρατόπεδα εγκαταλείφθηκαν. Φυσικά, η Τουρκία δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μόνιμη απειλή. Η λειτουργία των στρατοπέδων ενίσχυε οικονομικά τις περιοχές. Τοπικοί παράγοντες και ιδίως βουλευτές αντιτάχθηκαν, απαιτώντας την παραμονή τους.
Θυμήθηκα τα των στρατοπέδων -ευκαιρία και για την… ιστορική παράκαμψη- επειδή βουλευτές -και από τη συμπολίτευση- σήμερα «επαναστατούν» εναντίον του υπουργείου Παιδείας. Το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε στη δεκαετία του ᾽80 ήταν ότι όταν έκλεινε ένα στρατόπεδο, η περιοχή «αποζημιωνόταν» ή με ίδρυση πανεπιστημιακού τμήματος ή με… φυλακές. Προτιμητέα τα πανεπιστημιακά τμήματα, αλλά πολλά από αυτά είχαν φοιτητές με γενικό βαθμό εισαγωγής το πέντε!
Τώρα δημιουργείται αναστάτωση επειδή το υπουργείο Παιδείας ανήγγειλε την εκλογίκευση της διασποράς των πανεπιστημιακών τμημάτων ανά την επικράτεια. Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει νομός χωρίς… πανεπιστήμιο.
Ομως, αντί οι βουλευτές να εκτοξεύουν δημόσιες απειλές, προτιμότερο είναι να εξηγήσουν στις τοπικές κοινωνίες ότι η κατάργηση ή η συγχώνευσή τους καθόλου δεν σημαίνει υποβάθμιση των περιοχών, αλλά αναγκαία προσαρμογή, την οποία η Ελλάδα, για… ρουσφετολογικούς λόγους, δεν είχε ως τώρα αντιμετωπίσει.
Από την άλλη, ας σκεφθούν ότι υποβαθμισμένες πανεπιστημιακές σπουδές είναι εις βάρος των φοιτητών και των οικογενειών τους. Δεν λέω, είναι δύσκολη η πειθώ, αλλά πιστεύω ότι όλοι, αιρετοί και μη, κατανοούν ότι το δημόσιο συμφέρον προέχει.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr