Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Χθες, για παράδειγμα, η Θεανώ Φωτίου, αναπληρώτρια τομεάρχης για την Κοινωνική Αλληλεγγύη, μιλώντας στη Βουλή σχετικά με την υποψηφιότητα του καθηγητή Κωνσταντίνου Στεφανίδη για τη θέση του προέδρου της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας, προκατέβαλε πως «ανεξάρτητα από τα άτομα που θα τη στελεχώσουν, δεν μπορεί να προωθήσει (η Αρχή) ουσιαστικά τα ζητήματα ζωής των αναπήρων».

Μάλιστα, διευκρίνισε πως η καταψήφιση της υποψηφιότητας του κ. Στεφανίδη δεν αφορά την επιστημονική εγκυρότητα και επάρκεια του προσώπου, αλλά την ίδια την Αρχή. Και επανέλαβε την πρόταση να δημιουργηθεί υφυπουργείο.

Εξ όσων θυμόμαστε, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κατά την οποία η κ. Φωτίου είχε διατελέσει αναπληρώτρια υπουργός, δεν υπήρχε υφυπουργείο για τα δικαιώματα των αναπήρων. Αλλά ας υποθέσουμε με ειλικρινά καλή διάθεση ότι ήθελαν αλλά δεν πρόλαβαν. Ομως, ποια πολιτική λογική ακριβώς υπαγορεύει να καταψηφίζεις κάτι εκ των προτέρων, όταν μάλιστα συμφωνείς πως το άτομο που έχει επιλεγεί για να ηγηθεί έχει όλα τα επιστημονικά προσόντα;

Υπάρχει, όμως, κάτι ακόμα που δεν βγάζει νόημα. Από πότε ένα υφυπουργείο έχει μεγαλύτερη ανεξαρτησία και ελευθερία κινήσεων από μια Ανεξάρτητη Αρχή; Από τη στιγμή μάλιστα που η κυρία Φωτίου επιμένει ότι έχουμε πρωθυπουργοκεντρικό κράτος, είναι προφανές πως περισσότερο υπόλογος και πολιτικά δέσμιος μιας συγκεκριμένης πολιτικής θα είναι ένας υφυπουργός παρά ο επικεφαλής μιας επιστημονικής επιτροπής.

Εκτός, βέβαια, κι αν θεωρεί ότι όλες οι ανεξάρτητες αρχές που λειτουργούν στη χώρα είναι όργανα κενού περιεχομένου, αφού, όπως είπε, «η Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας, παρά τω πρωθυπουργώ, είναι μια ακόμα δήθεν ανεξάρτητη αρχή, της οποίας, βέβαια, η ανεξαρτησία καθορίζεται από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός διορίζει 6 από τα 11 μέλη».

Στην ίδια θεματική, αλλά από άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Πάνο Σκουρολιάκο, υπήρξε χθες ερώτηση με αφορμή τον ατυχή τραυματισμό συμπολίτη μας με αναπηρία στην Ακρόπολη. Οπως ήταν αναμενόμενο, στο επίκεντρο βρέθηκαν οι τσιμεντένιες διαδρομές στον Ιερό Βράχο, που χαρακτηρίζονται «φιάσκο» και παραμένουν στην κορυφή της πολεμικής τους. Λεπτομέρεια, βέβαια, ότι το ατύχημα έγινε στην ξύλινη διαδρομή. Και μετά αναρωτιούνται γιατί οι δημοσκοπήσεις δεν τραβούν την ανηφόρα.