Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΚΑΠΟΙΟΙ κυβερνητικοί κύκλοι διαρρέουν πως υπάρχει δυσαρέσκεια γιατί «η επιτροπή δεν ακούει την κοινωνία, που έχει κουραστεί από το παρατεταμένο lockdown». Είναι και αυτό μια άποψη. Oπως υπάρχει «ενόχληση» γιατί αρκετοί επιστήμονες σουλατσάρουν στα κανάλια και λένε το κοντό τους και το μακρύ τους.

ΑΛΛΑ για να έχουμε καλό ερώτημα, αυτή είναι η δουλειά της επιτροπής των επιδημιολόγων και λοιμωξιολόγων; Να διαβάζει τις δημοσκοπήσεις; Να καθορίζει τα περιοριστικά μέτρα σύμφωνα με το τι θέλουν οι πολίτες; Ή ως ειδικοί επιστήμονες να εκτιμούν τον κίνδυνο από τη διασπορά του κορονοϊού και να εισηγούνται ένα σχέδιο αντιμετώπισης προς την κυβέρνηση;

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και η επιτροπή δεν τα έχει κάνει όλα σωστά. Εχουν γίνει αρκετά λάθη. Αλλά το να επιρρίπτει η κυβέρνηση τις ευθύνες στην επιτροπή για να αποποιηθεί τις δικές της δεν είναι και η καλύτερη πολιτική τακτική.

ΕΠΙΣΗΣ, εννοείται ότι αρκετοί επιστήμονες «θαμπώθηκαν» επειδή απέκτησαν όχι μόνο «15 λεπτά δημοσιότητας», που έλεγε ο Αντι Γουόρχολ, αλλά 15 μήνες. Και προφανώς δημιουργούν σύγχυση με τις αντικρουόμενες απόψεις τους. Η κυβέρνηση, όμως, πρώτα θα έπρεπε να κοιτάξει τα του οίκου της. Εδώ και πολλούς μήνες πολλά κυβερνητικά στελέχη λένε ό,τι τους κατέβει αναστατώνοντας τόσο τους επαγγελματίες όσο και τα νοικοκυριά. Και κανείς δεν τους έχει… μαζέψει. Τα σχολεία, το εμπόριο, η εστίαση έχουν «ανοίξει» καμιά εικοσαριά φορές στα… λόγια. Πολλοί υπουργοί στέλνουν διαρκώς λάθος μήνυμα στην κοινωνία.

ΑΣ πάμε τώρα και στο «ζουμί». Στο τι θέλουν οι πολίτες. Κατ’ αρχάς επηρεάζονται πολύ από ό,τι λέει η κυβέρνηση. Αφού εδώ και εβδομάδες ακούν πως πάμε σε «άνοιγμα», είναι λογικό να θέλουν «άνοιγμα». Και μένα αν με ρωτούσαν σε γκάλοπ, θα απαντούσα πως θέλω να ανοίξουν τα… πάντα όλα, που έλεγε και ο αείμνηστος Αλέφαντος.

ΑΛΛΟ, όμως, τι θέλουμε και άλλο τι μπορούμε και είναι σωστό να κάνουμε.

ΑΡΚΕΙ να θυμηθούμε ότι το καλοκαίρι του 2015 το 62% των πολιτών ψήφισαν «όχι» στο ψευδοδημοψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αν εφαρμοζόταν το «όχι» θα οδηγούμασταν σε Grexit. Ηταν σωστό αυτό που ήθελε η πλειοψηφία των πολιτών; Οχι. Προφανώς και γι’ αυτό δεν εφαρμόστηκε. Οπως στα τέλη της δεκαετίας του ’70 η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήθελε να μπει η Ελλάδα στην τότε ΕΟΚ. Εγινε το ακριβώς αντίθετο και αποδείχθηκε σωστό.

ΑΡΑ το θέμα δεν είναι μόνο τι θέλουμε εμείς οι πολίτες. Το θέμα είναι τι είναι σωστό και για τη χώρα και για τους πολίτες. Και αυτό δεν αποτελεί ευθύνη της επιτροπής των επιστημόνων εν προκειμένω. Η πορεία της χώρας αποτελεί ευθύνη της κυβέρνησης. Πολλές φορές οι κυβερνήσεις χρειάζεται να πηγαίνουν αντίθετα στη «στιγμιαία» βούληση των πολιτών, για να μη γίνουν λάθη που θα κοστίσουν την επόμενη μέρα.

AYTO ακριβώς έκανε ξεκάθαρο και χθες στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνοντας πως «δεν πάμε σε άνοιγμα, αλλά σε αναπροσαρμογή μέτρων. Οι περιορισμοί μπορεί να επανέλθουν. Εχουμε ένα δύσκολο δίμηνο μπροστά μας».