Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Βλέποντας, προχθές, τον υπουργό Υγείας στην τηλεόραση θα έλεγαν ότι δεν χρειαζόταν τα στοιχεία που κατέθεσε προκειμένου να αντιληφθούμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Δεχόμαστε τη σφοδρότερη επίθεση από τον «εχθρό» από τον Μάρτη 2020, όταν ξεκίνησε η εισβολή. Παρά τις άοκνες προσπάθειες της Πολιτείας, τον τριπλασιασμό των κλινών ΜΕΘ, από εκείνες που άφησε ο Τσίπρας -τι θράσος να κουνά το δάκτυλο!- τη μετατροπή νοσοκομείων, ακόμη και την επίταξη -αν χρειαστεί- ιδιωτικών κλινικών, το αποτέλεσμα είναι αμφίρροπο.
Δυστυχὠς, ο πόλεμος κατά της πανδημίας έχει… και εσωτερικούς συμμάχους. Η άθλια, ανευθύνως επικίνδυνη εργαλειοποίηση της πανδημίας από τον Τσίπρα δουλεύει ουσιαστικά υπέρ του ιού. Με τις συγκεντρώσεις ΣΥΡΙΖΑ, πριν από ένα μήνα, υπέρ Κουφοντίνα, με τους νεολαίους τους να ανακαλύπτουν ότι έχουν γεννηθεί 17 Νοέμβρη -νέοι στην ηλικία, εκατονταετείς στο μυαλό- οι επιδημιολόγοι ήταν σαφείς: «Τα κρούσματα θα πολλαπλασιαστούν, πιθανόν ανεξέλεγκτα. Το ΕΣΥ θα υπερβεί τα όριά του». Κι εμείς διαβάζουμε το ημερήσιο δελτίο με την πανελλήνια αναφορά κρουσμάτων και απευχόμεθα τις συνέπειές τους: Περισσότεροι διασωληνωμένοι, περισσότεροι νοσούντες χάνουν τη ζωή τους.
Πήγε την Τετάρτη στη Βουλή ο Τσίπρας για να καταγγείλει τη βάφτιση ενός νηπίου από τον Αδωνη Γεωργιάδη! Το ρεσιτάλ της υποκρισίας του τέλος δεν έχει. Αντί να ζητά moratorium από τον Μητσοτάκη, ας το επιβάλει στον ΣΥΡΙΖΑ. Η ευθύνη όλη δική του.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Πράγματι, έχουμε κουραστεί. Ενας χρόνος πανδημίας είναι πολύς. Τα παιδιά έχουν αποσυντονιστεί. Η τηλεκπαίδευση είναι μια κάποια λύση, αλλά ουσιαστικά μάλλον ως απασχόληση αξιολογείται. Τα προβλήματα στο σπίτι από την ένταση έχουν πολλαπλασιαστεί και ο φόβος για την αντοχή της οικονομίας έχει μεγιστοποιηθεί.
Θαμπώνουν την εικόνα και οι δηλώσεις υπουργών, που ο καθένας -σύμφωνα με το μερίδιο του υπουργείου του στην οικονομία- δηλώνει και κάτι άλλο, ενώ η αξιοπιστία των επιδημιολόγων -ειλικρινά λυπάμαι που το γράφω- δεν άντεξε στην τηλεοπτική κατανάλωση. Η ποικίλη πολυφωνία βλάπτει τη σοβαρότητα της κατάστασης, δυστυχώς και της κυβέρνησης.
Φαίνεται ότι η οικονομία δεν αντέχει. Οτι η κοινωνία δεν αντέχει. Οτι η Παιδεία δεν αντέχει. Οτι ο πολιτισμός δεν αντέχει. Ωστόσο, αναρωτιέμαι αν θα πετάξουμε στα σκουπίδια ενός έτους θυσίες, ενώ ο ελπιδοφόρος Μάιος φτάνει με βήμα ταχύ. Αν η Ελλάδα, κατακτημένη από τον κορονοϊό, θέσει σε άμεσο κίνδυνο το μόνο σταθερό έσοδό της: τον τουρισμό. Η λύση του σύνθετου προβλήματος απαιτεί την υπευθυνότητα του Μαξίμου.
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr