Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Η επικοινωνιακή κεφαλαιοποίηση του αποτροπιασμού των πολιτών για το κλομπ που ανεβοκατέβαινε στο σώμα του πεσμένου στο έδαφος πολίτη τον οδήγησε να φορτώσει προσωπικά στον Μητσοτάκη την αστυνομική βία. Καιρός του σπείρειν, σκέφτηκε. Επεσε πάνω – καταπάνω ο κομματικός μηχανισμός Κουμουνδούρου και τα sms-προσκλητήρια για οργισμένη διαδήλωση, στην ίδια πλατεία, έφτασαν στα τοπικά γραφεία ΣΥΡΙΖΑ κι από εκεί σε οπαδούς και συνδέσμους.
Η κινητοποίηση που έγινε δεν απέδωσε πρωτοφανή λαοθάλασσα. Πρωτοφανείς ήταν μόνο οι επανεμφανισθέντες κουκουλοφόροι. Επί πενήντα τέσσερις μήνες διακυβέρνησης Τσίπρα ούτε ήσαν ούτε εφάνησαν. Ομως, στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν, σαν έτοιμοι από καιρό, και «χωνεύτηκαν» μέσα στο πλήθος, που νόμιζε ότι είχε προσέλθει σε ειρηνική διαδήλωση κατά της αστυνομικής βίας. Αν η Covid-19 δεν κάλπαζε, θα ήταν παρόντες χιλιάδες πολίτες από όλα τα κόμματα.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Δεν υπολόγισε ο Τσίπρας ότι ίσως ξέφευγε η κατάσταση; Αν το υπολόγιζε; Το ήλπιζε, το επεδίωξε, το υποδαύλισε: «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Είδε στο πρώτο video, στο Διαδίκτυο, τους κουκουλοφόρους να ποδοπατούν την εικόνα της Παναγίας. Τα 15 λεπτά που ζήτησε να μείνει μόνος, μπροστά στην εικόνα Της, το 2014, στο Αγιον Ορος, εξαργυρώθηκαν με τις ψήφους της Αριστεράς του Κυρίου, το 2015.
Ομως, στο δεύτερο video, βλέποντας τους κουκουλοφόρους να κλοτσούν το κεφάλι του αιμόφυρτου αστυνομικού σαν μπάλα, θα τον έζωσαν τα φίδια. Δεν άστραψε ο νους του και κατάλαβε ότι η βία δεν έχει χρώμα. Ούτε θυμόταν ότι η Αστυνομία, με υπερβάλλοντα ζήλο στη διακυβέρνησή του, χτύπησε γέροντες με πενιχρές συντάξεις, φοιτητές και υπαλλήλους χάριν του Μνημονίου του κι έπνιξε στα χημικά οικογένειες με παιδιά στο Σύνταγμα και στον Λευκό Πύργο για τις Πρέσπες. Αλλά τότε η ανελέητη αστυνομική βία υπάκουε στην ηθική του αριστερού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Τσίπρας ονειρευόταν ότι η φωτιά που άναβε στην πλατεία Νέας Σμύρνης θα φούντωνε στις πλατείες της Ελλάδας. Τόσο το πάθος του, που ούτε θα κατάλαβε πώς από μπροστάρης ροζ επανάστασης βρέθηκε, πρωί Παρασκευής, στο βήμα της Βουλής, αυτός απολογούμενος. Οχι ο Μητσοτάκης. Είχε επέλθει ο καιρός του θερίζειν…
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr