Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΚΙ ΟΜΩΣ οι «νεκροθάφτες της πολιτικής», που ακόμα βασανίζονται από τις Ερινύες για το Μάτι και τη Μάνδρα, άνοιξαν νέο μακάβριο κιτάπι. «Τραγικός απολογισμός με τουλάχιστον τρεις νεκρούς», έγραφε χθες η «Αυγή» στην ηλεκτρονική της έκδοση. «Δραματική η κατάσταση για χιλιάδες πολίτες με πολύωρες διακοπές ρεύματος», θρηνούσε. «Εκλεισαν την Εθνική Οδό – έκοψαν την Ελλάδα στα δύο», κραύγαζαν. Και κερασάκι στην τούρτα της σοβαρής κριτικής η δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ηλιόπουλου, ο οποίος, ανάμεσα σε άλλα, είπε και το καταπληκτικό «οι εργαζόμενοι των delivery μέσα στα χιόνια, είναι η αποτύπωση της κυβερνητικής διαχείρισης της κακοκαιρίας»! Αλαλα τα χείλη των ασεβών…

ΑΝ ΖΟΥΣΑΝ οι μεγάλοι του Διαφωτισμού -ο Καντ, ο Βολταίρος, ο Σπινόζα, ο Λοκ, ο Ρουσσώ, ο Μοντεσκιέ, ο Ντιντερό-, θα δυσανασχετούσαν έντονα για τη βάρβαρη καταπάτηση των δύο βασικών αρχών που είχαν: 1. Την εμμονή στη λογική και στην απόρριψη του οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στο δρόμο της. 2. Ότι, όπως υπάρχουν νόμοι που διέπουν τα φυσικά φαινόμενα, έτσι πρέπει να ερευνηθούν και οι νόμοι που καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Μάλιστα, σχετικά με τη δεύτερη αρχή ο Βολταίρος έγραφε: «Θα ήταν πραγματικά μοναδικό όλη η φύση και τα άστρα να υπακούουν σε αιώνιους νόμους και να υπάρχει ένα μικρό ζώο πέντε πόδια ψηλό το οποίο, παρά τους νόμους αυτούς, να μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες του».

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ του Διαφωτισμού και του ορθολογισμού, όπως ο Καρτέσιος, ασφαλώς δεν είχαν μελετήσει το ανύπαρκτο τότε με αυτή τη μορφή φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, με έναν μαγικό τρόπο, είναι σαν να το έχουν μελετήσει. Ο ανορθολογισμός της κριτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι επαρκέστατα προφανής. Ακόμα κι όταν φάνηκε ότι το κλείσιμο της Εθνικής Οδού ήταν σωστή επιλογή, προκειμένου να μην επαναληφθεί το αποκρουστικό και επικίνδυνο φαινόμενο του 2017, δηλαδή του εγκλωβισμού χιλιάδων ανθρώπων στη μέση τού πουθενά, με τα εκχιονιστικά μηχανήματα ακινητοποιημένα κι αυτά, επειδή δεν υπήρχε χώρος να κινηθούν, ο ΣΥΡΙΖΑ επέμεινε στην «ιδιοτροπία» του.

ΑΚΟΜΑ κι όταν αποδείχθηκε ότι η μεγάλη πλειονότητα των διακοπών ρεύματος οφείλονταν στην πτώση μεγάλων δέντρων -στα Βόρεια Προάστια- στα καλώδια της ΔΕΗ, ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε το «ανίκανο επιτελικό κράτος». Δεν ξέρω αν στις επόμενες μέρες, όταν θα έχουν λιώσει τα χιόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει κάποια διαδήλωση συμπαράστασης στους δοκιμασθέντες Εκαλιώτες και Εκαλιώτισσες. Υποθέτω όμως πως η δήλωση του Ν. Ηλιόπουλου για τα παιδιά που κάνουν delivery και είναι η «αποτύπωση της κυβερνητικής διαχείρισης της κακοκαιρίας» ήρθε να εξισορροπήσει ταξικά την αμέριστη συμπαράσταση της Αριστεράς στα Β.Π.

ΑΚΟΜΑ μια φορά, απέναντι σε ένα φυσικό φαινόμενο, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε «ένα μικρό ζώο πέντε πόδια ψηλό (…) που πάντα ενεργεί σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες του». Αδυνατώντας να αρθρώσει έναν λόγο στοιχειωδώς σοβαρό, με αρχή μέση και τέλος. Και, κυρίως, για μια ακόμα φορά, δεν απέφυγε να είναι ένα «εμπόδιο στη λογική».

ΑΙΧΜΗ

ΣΤΗΝ… ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΓΙΑΣ

Κι άλλοι αγάπησαν την εξουσία, αλλά δεν έκαναν έτσι -όπως ο ΣΥΡΙΖΑ- μόλις την έχασαν. Στην κορύφωση της πανδημίας ζήτησε -κόντρα σε κάθε λογική και συνταγματική πρόβλεψη- υπουργό Υγείας… κοινής αποδοχής. Αργότερα, εν μέσω της κρίσης με το «Ορούτς Ρέις», ζήτησε ουσιαστικά να συνεχίσει να ασκεί εκείνος την εξωτερική πολιτική, μέσω του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών. Και τώρα με τροπολογία του ζητάει τη «συναινετική επιλογή» της διοίκησης της ΕΡΤ.

Το κόμμα που κυβέρνησε καθεστωτικά μαζί με τους ΑΝ.ΕΛ., εξαφανίζοντας από προσώπου γης οποιονδήποτε και οτιδήποτε ήταν κόντρα στις ιδιοτελείς επιδιώξεις του, ξαφνικά όταν βρέθηκε στην αντιπολίτευση ανακάλυψε την αξία των «συναινετικών» λύσεων. Τι κι αν π.χ. η κ. Λινού, την οποία ο Α. Τσίπρας πρότεινε ως υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, φέρεται σαν να έχει καπαρώσει θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι σαφές ότι δεν μπορεί να προκύψει κάποιος Καρτερός ή κάποια Ακριβοπούλου ως «συναινετική επιλογή» για τη διοίκηση της ΕΡΤ…

Ο άνθρωπος που τόλμησε να πει από το βήμα της Βουλής για τον εαυτό του «σταματήστε, τώρα μιλάει ο πρωθυπουργός της χώρας» πάει πολύ να ζητάει με το ζόρι συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας. Αν θέλει, μπορεί κάλλιστα να προσφέρει θετικές και ρεαλιστικές ιδέες και προτάσεις. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν διστάζει να υιοθετεί καλές ιδέες από άλλα κόμματα. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει αυτό. Αν το ήθελε, θα έκανε πραγματικά εποικοδομητική αντιπολίτευση και θα μπορούσε να περνάει τις καλές προτάσεις και ιδέες που θα μπορούσε να έχει. Δεν θέλει αυτό όμως. Αλλο θέλει: «Λίγο» απ’ αυτό που είχε, που του άρεσε τόσο και το έχασε τόσο άδοξα…

ΤΟ «ΤΣΕΣΜΕ» ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΙΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ

Η νέα Navtex της Αγκυρας για την έξοδο του ερευνητικού σκάφους «Τσεσμέ» στην Ανατολική Μεσόγειο έως τις 18 Φεβρουαρίου αποτελεί ένδειξη ότι ο Τ. Ερντογάν επιδιώκει να απεγκλωβιστεί από τις διερευνητικές επαφές για το «ένα και μοναδικό θέμα». Είναι προφανές πως ο Τούρκος πρόεδρος σύρθηκε στις διερευνητικές λόγω της πίεσης που του άσκησε η Α. Μέρκελ προκειμένου να τον προστατέψει, αλλά και για να αποφύγει τις κυρώσεις οι οποίες βρίσκονται πάνω στο τραπέζι της Συνόδου Κορυφής του Μαρτίου. Σε λίγες μέρες -κατά πάσα πιθανότητα στις αρχές Μαρτίου- πρόκειται (;) να γίνει η δεύτερη (62^η) συνάντηση μετά την επανέναρξη των διερευνητικών στην Κωνσταντινούπολη. Το «Τσεσμέ» λογικά θα έχει αποσυρθεί έως τότε. Αλλά θεωρείται πολύ δύσκολο, τόσο η Ελλάδα όσο και οι ΗΠΑ, αλλά και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, να εκλάβουν την έξοδό του -εν μέσω «συνομιλιών»- ως μη γενόμενη. Το ερώτημα που απασχολεί διπλωματικούς κύκλους είναι πώς ακριβώς «δένει» το «Τσεσμέ» με το blame game που παίζει ο Τ. Ερντογάν…

ΤΑ ΔΙΝΕΙ ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ «ΟΜΠΡΕΛΑΣ»…

Η στήλη είχε σημειώσει εξαρχής ότι η δημιουργία της «Ομπρέλας» με τη σύμπραξη των «53», των ιστορικών στελεχών -ή της «γερουσίας», όπως λένε οι «προεδρικοί»-και ορισμένων τέως «προεδρικών» που εγκατέλειψαν την αυλή του Α. Τσίπρα, αλλάζει άρδην το εσωκομματικό τοπίο του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει του συνεδρίου του. Η Κουμουνδούρου στην αρχή προσπάθησε να εμφανίσει τις νέες τάσεις -κυρίως την «Ομπρέλα» και τη «ΡΕΝΕ»- ως «καλοδεχούμενες». Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ. Και δεν θα μπορούσε, άλλωστε, καθώς όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν πως οι «προεδρικοί», με τις απώλειες που έχουν, πάνε σε μια αναμέτρηση με ρίσκο ή σε μια αναμέτρηση η οποία το πολύ-πολύ να δώσει «πύρρειο νίκη» στον Α. Τσίπρα.

Ετσι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα, χρησιμοποιώντας την τακτική του καρότου και του μαστίγιου, προσπαθεί να διασπάσει την «Ομπρέλα». Μετά τον Ν. Βούτση συναντήθηκε κρυφά και με τον πρώην γραμματέα του κόμματος Δ. Βίτσα, ο οποίος έχει ενταχθεί στη νέα τάση. Και στις δύο συναντήσεις, όπως λέγεται, ο Α. Τσίπρας αφενός έδειξε τη μη ανοχή του στα «παραμάγαζα» και στις «φράξιες», και από την άλλη έκανε προσωπικά «ανοίγματα» στους συνομιλητές του. Η «ψαριά» που έπιασε, λέγεται, μάλλον ήταν μικρή. Θα δείξει…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου