Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Δυστυχώς ο κ. Τσίπρας επέλεξε αυτόν το δρόμο και με προσωπική του ανάρτηση στο facebook κάλεσε τον πρωθυπουργό να απομακρύνει την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, γιατί, όπως υποστηρίζει, ή «κάλυπτε» τις καταγγελίες για τον πρώην, πλέον, πρόεδρο του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη, ή άργησε να ζητήσει την παραίτησή του.

Εάν ο κ. Τσίπρας έχει την πληροφορία ότι είχαν φτάσει στο γραφείο της υπουργού καταγγελίες και τις αγνόησε, καλώς ζητάει εξηγήσεις, όμως οι υποθέσεις που αφορούν τον Δ. Λιγνάδη, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ανάγονται σε εποχές προ 15ετίας, για τις οποίες δεν είχε την παραμικρή γνώση η κ. Μενδώνη.

Με το ίδιο σκεπτικό, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να είχε λάβει πειθαρχικά μέτρα στο κόμμα του για τον πρώην υπουργό της κυβέρνησής του Παύλο Χαϊκάλη, για τον οποίο επίσης υπάρχουν καταγγελίες από ηθοποιούς για ανάρμοστες πράξεις, στις οποίες φέρεται να προχώρησε προ ετών.

Αυτά δεν στέκουν. Υπάρχει βέβαια μία συγκεκριμένη περίπτωση για σεξουαλική παρενόχληση γυναικών την οποία γνωρίζει ο κ. Τσίπρας. Πρόκειται για την υπόθεση υπαλλήλων της πρεσβείας της Βενεζουέλας στην Αθήνα, τις οποίες παρενοχλούσε ο τότε πρέσβης. Ο εφιάλτης των γυναικών εργαζομένων είχε ξεκινήσει τον Αύγουστο του 2012, όταν στην Αθήνα έφτασε ο νέος πρέσβης της Βενεζουέλας Φρανκλίν Γκονζάλες, προσωπικός φίλος του προέδρου της χώρας Νικολάς Μαδούρο. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο Γκονζάλες παρενοχλούσε σεξουαλικά εργαζόμενες της πρεσβείας, είχε προβεί σε σεξουαλικές επιθέσεις, ασκούσε και φυσική βία, ενώ μία από αυτές αποπειράθηκε να τη βιάσει.

Σύμφωνα πάντα με τις καταγγελίες, ο Γκονζάλες απειλούσε τις εργαζόμενες πως αν δεν υπακούσουν θα τις απολύσει. Ανάμεσα στις εργαζόμενες βρισκόταν και η κόρη πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όταν διαμαρτυρήθηκε σε στελέχη του κόμματος δέχθηκε την παραίνεση «να κάνει υπομονή». Το δράμα που ζούσαν οι εργαζόμενες στην πρεσβεία της Βενεζουέλας φαίνεται πως έγινε γνωστό στον Αλέξη Τσίπρα, αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, ο οποίος αντί να καταγγείλει το γεγονός και να προστατεύσει τις υπαλλήλους, κάλυψε τον Γκονζάλες και με απόλυτη εμπιστευτικότητα έστειλε επιστολή στον Νικολάς Μαδούρο, ζητώντας του να τον απομακρύνει με διακριτικότητα, επισημαίνοντας πως μέχρι τώρα οι εργαζόμενες δεν έχουν δημοσιοποιήσει την υπόθεση «επιδεικνύοντας πολιτική ωριμότητα».

Προειδοποιούσε, δε, τον Μαδούρο πως αν το σκάνδαλο δημοσιοποιηθεί από τα «συστημικά μέσα ενημέρωσης» στην Ελλάδα, τότε αυτό θα έβλαπτε την Αριστερά στην Ελλάδα και στη Βενεζουέλα. Αξίζει να σημειωθεί πως οι εργαζόμενες δεν κατήγγειλαν τις σεξουαλικές επιθέσεις στις ελληνικές Αρχές, καθώς -όπως αναφέρουν- στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τους ζήτησαν να μην αποκαλύψουν το ζήτημα για πολιτικούς λόγους. Τελικά, τον Ιούνιο του 2013, μετά και την παρέμβαση του κ. Τσίπρα, και με κίνδυνο το σκάνδαλο να δημοσιοποιηθεί στην Ελλάδα, ο Φρανκλίν Γκονζάλες απομακρύνθηκε από την πρεσβεία.

Γι’ αυτό ας αφήσει ο κ. Τσίπρας τα πυροτεχνήματα και ας βοηθήσει ώστε όλες οι καταγγελίες των τελευταίων εβδομάδων να καταλήξουν, εκτός από την τιμωρία των ενόχων, και σε θεσμικά αποτελέσματα.

Για παράδειγμα, στην περίπτωση της ολυμπιονίκου μας Σοφίας Μπεκατώρου, η οποία είχε το θάρρος να δημοσιοποιήσει τη δική της δραματική ιστορία κινητοποιώντας το σύνολο της κοινωνίας και ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, διαπιστώσαμε ότι το αδίκημα του βιασμού για τη δική της περίπτωση έχει παραγραφεί.

Η Εισαγγελία άνοιξε ξανά το φάκελο Μπεκατώρου αναζητώντας κάποια άλλη μεταγενέστερη καταγγελία που δεν θα έχει παραγραφεί προκειμένου να ασκήσει διώξεις. Να ένα μεγάλο κενό του νόμου, ένας βιασμός έχει ημερομηνία παραγραφής όταν αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στα θύματα.

Αυτό, δηλαδή, που πρέπει να γίνει είναι η θεσμική θωράκιση για να προστατευτούν τα θύματα και να γνωρίζουν οι θύτες ότι, εκτός από την κοινωνική κατακραυγή, θα είναι υπόλογοι και στο νόμο.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση