Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο καθηγητής Μίχαελ Μάιερ-Χέρμαν τόνισε ότι ο μοναδικός τρόπος για να τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία είναι ένα αποφασισθεί πανευρωπαϊκό lockdown κατά το πρότυπο της Αυστραλίας ή της Νέας Ζηλανδίας όπου πλέον δεν εμφανίζονται νέες λοιμώξεις.

«Εάν ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους θα είναι απαραίτητο να λάβουμε μέτρα υπερεθνικού χαρακτήρα, αυτό είναι καλύτερο από το να χαλαρώσουμε πρώτα τα μέτρα και στη συνέχεια να χρειαστεί να λάβουμε αυστηρότερα, αυτό δεν μπορεί να το αντέξει η κοινωνία και η οικονομία, ούτε μπορεί να κινητοποιήσει τους ανθρώπους» σημείωσε ο Γερμανός καθηγητής και δεν φαίνεται να έχει άδικο.

Αυτή την περίοδο η Ελλάδα είναι «πράσινη» στον επιδημιολογικό χάρτη της Ευρώπης αλλά αρκετές χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Τσεχία βρίσκονται στο βαθύ κόκκινο. Η παρούσα κατάσταση μπορεί εύκολα να ανατραπεί, εμείς ανοίγουμε οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες, η υπόλοιπη Ευρώπη που είχε ανοιχτές αγορές πριν από τα Χριστούγεννα μπήκε σε βαθιά καραντίνα μέχρι τον Φεβρουάριο.

Κάθε χώρα προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της με «εθνικό τρόπο» ενώ ο ιός κινείται και μεταδίδεται χωρίς να γνωρίζει σύνορα.

Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις θεωρώντας την Ε.Ε. ως έναν ενιαίο χώρο ώστε τα περιοριστικά μέτρα να είναι αποτελεσματικά. Ο επιδημιολογικός χάρτης της Ευρώπης πρέπει να εξετάζεται ως σύνολο γιατί εύκολα οι «πράσινες» περιοχές γίνονται κόκκινες ενώ δύσκολα οι «κόκκινες» επιστρέφουν στο πράσινο χρώμα.

Με αυτό τον τρόπο και τα οικονομικά μέτρα μπορεί να έχουν κοινό προσανατολισμό, τώρα που η πανδημία βρίσκεται σε πλήρη έξαρση αλλά και την επόμενη ημέρα όταν θα πρέπει να γίνει η διευθέτηση του αυξημένου δημοσίου χρέους.

Ολες οι χώρες της Ενωσης έχουν δει το δημόσιο χρέος τους να εκτινάσσεται τους τελευταίους 12 μήνες. Στην Ελλάδα προσεγγίζει το 200% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, στην Ιταλία το 155% και στην Πορτογαλία το 130% ενώ σε Γαλλία και Ισπανία ξεπερνά το 110%.

Η διόγκωση του χρέους θα απαιτήσει γενναίες αποφάσεις από την ευρωζώνη, όπου και πάλι Γερμανία και Ολλανδία, χώρες δηλαδή που απέτυχαν στην παρούσα φάση να αντιμετωπίσουν το νέο κύμα μολύνσεων, τηρούν σκληρή γραμμή, σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες που τάσσονται υπέρ της «αποθήκευσης» των βαρών της πανδημίας σε λογαριασμούς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Το βέβαιο είναι ότι η αποσπασματική διαχείριση της πανδημίας από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. μεγαλώνει το κόστος των συνεπειών ενώ διευρύνει την απόσταση που χωρίζει την Ευρώπη με την Κίνα, η οποία με δρακόντεια μέτρα κατάφερε να ελέγξει τον ιό και η οικονομία της να καταγράφει ανάπτυξη στο τέλος του 2020.

Μία από τις πρώτες ενέργειες του Τζο Μπάιντεν ήταν να προωθήσει ένα πρόγραμμα ώθησης της αμερικανικής οικονομίας με κονδύλια άνω των 2 τρισεκατομμυρίων ώστε να επουλωθούν οι πληγές της πανδημίας στην παραγωγική βάση της χώρας. Το ίδιο οφείλει να εξετάσει η ενωμένη Ευρώπη, χωρίς δισταγμούς και καθυστερήσεις αν δεν θέλει να χάσει το τρένο του παγκόσμιου ανταγωνισμού.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση