Γράφει ο Δημήτρης Βασιλειάδης*

Οι δημοσιολόγοι και οι «ειδικοί» έχουν ήδη αρχίσει (γιατί μάλλον κάποιους τους βολεύει στην εδώ πραγματικότητα) να τα «ρίχνουν» στους δημοσκόπους, στην αξιοπιστία τους και, τελικά, στον λόγο ύπαρξής τους, μιας που συνεχώς «πέφτουν έξω».

Δεν έχουν δίκιο! Οποιος προσπάθησε να «διαβάσει» τις δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ σαν να διάβαζε τις δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα έκανε μεγάλο λάθος. Δεν διαβάζονται με τον ίδιο τρόπο δυο εντελώς διαφορετικά εκλογικά συστήματα. Αυτό είναι το ένα.

Το άλλο είναι ότι στις δημοσκοπήσεις συμβαίνει συνήθως ένα από τα δύο λάθη: ή κάποιος (πρόσωπο ή κόμμα) υπερεκτιμάται ή κάποιος (πρόσωπο ή κόμμα, στην περίπτωσή μας υποψήφιος πρόεδρος) υποεκτιμάται. Δεν συμβαίνουν και τα δύο μαζί, ή το ένα ή το άλλο.

Στις εκλογές που ζήσαμε όμως και στις μετρήσεις που βλέπαμε από τα main stream μέσα μαζικής ενημέρωσης (π.χ. CNN), είχε ήδη σχηματιστεί η άποψη στην κοινή γνώμη ότι ο Μπάιντεν θα έκανε περίπατο. Αυτό τον έβλαψε! Η υπερβολική παράσταση νίκης που δημιούργησαν οι ευνοϊκές για αυτόν μετρήσεις, ο μεγάλος ενθουσιασμός και η βεβαιότητα για τη νίκη έφεραν εφησυχασμό στο εκλογικό σώμα και κυρίως στο δικό του, που πίστεψε ότι δεν είναι απαραίτητο να ψηφίσει, αφού «σίγουρα κερδίζει». Μα, θα πει κάποιος, «είχε αποχή; Αντίθετα, η συμμετοχή ήταν μεγάλη! Πώς το λες αυτό;». Ηταν όντως μεγάλη, αλλά τελικά πήγαιναν να ψηφίσουν Τραμπ!

Και τι αποδεικνύει αυτό; Οτι όσοι ψηφοφόροι δεν συμμετείχαν στις δημοσκοπήσεις της προεκλογικής περιόδου, είτε μέσω άρνησης στα τηλέφωνα είτε γενικά δεν ήταν συνεργάσιμοι με τους ερευνητές (δεν γνωρίζω/δεν απαντώ/δεν έχω αποφασίσει και διάφορες άλλες υπεκφυγές) και δεν κατέθεταν την άποψή τους, πήγαν τελικά στην κάλπη και διαμόρφωσαν ένα διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που καταγραφόταν στις μετρήσεις. Αντιθέτως, μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης που ήθελε να χάσει ο Τραμπ είχε μια εντελώς διαφορετική δημοσκοπική συμπεριφορά: συμμετείχε στις έρευνες πολύ περισσότερο απ’ ό,τι της αναλογούσε. Και το κακό έγινε…

Αν υποθέσουμε πως για τις μετρήσεις που είδαμε και έφερναν πρώτο με διαφορά τον Μπάιντεν δεν υπήρχε δόλος (που ασφαλώς και το πιστεύω), τότε η ερμηνεία για αυτά που είδαμε δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα πολύ συχνό δημοσκοπικό φαινόμενο/λάθος που μπορεί να συμβεί όταν τμήματα του εκλογικού σώματος που είναι «θυμωμένα» μιλάνε περισσότερο για το θυμό τους στο τηλέφωνο του ερευνητή, και τμήματα του εκλογικού σώματος που βλέπουν πόσο δυνατή είναι η φωνή της άλλης ομάδας μαζεύονται, δεν μιλάνε, δεν συνεργάζονται με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων, πάνε όμως τελικά στις κάλπες και τα φέρνουν όλα ανάποδα… Συμβαίνουν αυτά, ας μην το κάνουν κάποιοι σημαία εδώ στην Ελλάδα, γιατί βλέπω μια τέτοια συζήτηση με αφορμή τις αμερικανικές εκλογές.

* Ο Δημήτρης Βασιλειάδης είναι Πολιτικός αναλυτής/INTERVIEW

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr