Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΔΕΝ ΘΑ περίμενε κανείς λιγότερη βλακεία και διαστροφή από τους 10-15 κουκουλοφόρους, που έκαναν την «επανάστασή» τους μπουκάροντας στο γραφείο ενός φοβισμένου πρύτανη και ντροπιάζοντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας με την ταμπέλα που κρέμασαν στο λαιμό του. Βέβαια δεν περίμενε κανείς να αποκαλυφθεί με τόσο ωμό τρόπο πόσο στα χαρτιά παραμένει ο εξαίρετος νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση, καταργώντας το «άσυλο», που ήταν μόνο άσυλο ανομίας και ποινικής παραβατικότητας. Και ίσως δεν θα περίμενε τα «σκληρά λόγια» που ήρθαν με καθυστέρηση από αρμόδια χείλη να συνοδεύονται από τόσο λίγες πράξεις. Εντάξει, η επικήρυξη των δραστών έχει κι ένα συμβολισμό ως προς την επιθυμία του εντοπισμού και της σύλληψής τους. Δεν έχει όμως και μια ομολογία, ότι οι Αρχές δεν μπορούν να εντοπίσουν και να συλλάβουν τους φασίστες που συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητοι στα πανεπιστήμια; Εχει.
ΟΠΩΣ και η αντίδραση του υπ. Παιδείας. Εντονη και ιδιαίτερα σκληρή. Απαντά όμως στο γιατί τόσους μήνες μετά την ψήφιση του νόμου δεν έχουν εκδοθεί άδειες εισόδου στα πανεπιστήμια, δεν υπάρχει ασφάλεια και έλεγχος στα πανεπιστήμια και γιατί δεν υπάρχει κάποιος αρμόδιος από την Πρυτανεία να ειδοποιεί την Αστυνομία όταν διαπράττονται κακουργήματα μέσα στα πανεπιστήμια; Δεν απαντά.
Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ αναπαράσταση που απεικονίστηκε στη φωτογραφία που ανήρτησαν αφελώς οι «μάγκες με τις κουκούλες» ανέδειξε κι άλλες ευθύνες που υπάρχουν. Οπως η φοβισμένη στάση των πρυτανικών αρχών, οι οποίες συνεχίζουν να διαπραγματεύονται με τους καταληψίες αντί να εφαρμόζουν το νόμο. Αναδεικνύει τη φοβική κι ανεύθυνη στάση μεγάλου μέρους των πανεπιστημιακών καθηγητών, οι οποίοι διά της αδράνειας και της σιωπής τους μάλλον επιθυμούν την κατάργηση στην πράξη ενός νόμου που ήθελε η κοινωνία και δεν ήθελαν πολλοί εξ αυτών. Αναδεικνύει και την παθητική συμπεριφορά της μεγάλης πλειοψηφίας των φοιτητών, που συνεχίζουν να υποκύπτουν στη βία και την απειλή βίας εκ μέρους αυτής της φασιστικής μειοψηφίας, που επικαλείται «κινήματα» και «καταλήψεις».
ΩΣΤΟΣΟ, την πρώτη ευθύνη τη φέρει η κυβέρνηση. Αυτή είναι που πρέπει να δώσει τον τόνο και να εκπέμψει το καθαρό μήνυμα ότι ο νέος νόμος ψηφίστηκε για να εφαρμοστεί. Και δεν ψηφίστηκε για να μείνει στα χαρτιά, ικανοποιώντας απλώς μια προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ διαχειρίζεται μια εξωπραγματική κατάσταση με την πανδημία, την ύφεση και τον παραληρηματικό Ερντογάν. Και όπως αποδέχεται και η κοινωνία και δείχνουν τα συγκριτικά στοιχεία με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εξακολουθεί να τα πηγαίνει καλύτερα. Ομως πυκνώνουν οι αρρυθμίες. Πληθαίνουν τα λάθη ή οι παραλείψεις. Και χωρίς να αλλάζει το θετικό πρόσημο της συνολικής προσπάθειας, δημιουργούνται οι συνθήκες ώστε να αρχίζει να θολώνει η εικόνα της. Οχι κάτω από την πίεση του απουσιάζοντος ΣΥΡΙΖΑ ούτε του πολιτικά ανύπαρκτου Α. Τσίπρα. Αντίπαλος της κυβέρνησης παραμένει μόνο ο κακός εαυτός της. Και η ανεπάρκεια ορισμένων υπουργών. Γι’ αυτό και είναι εύκολο για τον Κ. Μητσοτάκη να αντιδράσει άμεσα και αποτελεσματικά. Τώρα που το αναμενόμενο κύμα της δυσαρέσκειας από τα νέα μέτρα και η αναπόφευκτη κόπωση που τα συνοδεύει χτυπάνε τα καμπανάκια.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η ΔΕΥΤΕΡΑ Παρουσία που περιμένει εναγωνίως ο ΣΥΡΙΖΑ, μετρώντας τα θύματα του Covid-19 και καταγράφοντας τα ρίχτερ των σεισμών, δεν θα έρθει ποτέ. Η ανάσταση των πολιτικά νεκρών δεν θα γίνει ποτέ, ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι ίδιοι επιμένουν σε μια «νεκρή πολιτική». Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο ήχος που κάνουν τα καμπανάκια δεν ακούγεται στην κοινωνία.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟ, ΕΝΑΣ ΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ…
ΑΠΟ αύριο η χώρα μπαίνει στη δυσκολότερη δοκιμασία της. Πρέπει να αντέξει και να αποκρούσει το δεύτερο και πολύ πιο επικίνδυνο κύμα της πανδημίας. Η βασική προϋπόθεση είναι μία – όλα τα άλλα συζητούνται και διορθώνονται, όπου είναι ανεπαρκή ή λάθος: η τήρηση των μέτρων. Βασική υποπροϋπόθεση της βασικής προϋπόθεσης είναι να πάψουν ένθεν κακείθεν οι επιλεκτικές ευαισθησίες, ιδιαίτερα σε θέματα που η επιστήμη είναι κατηγορηματική και απόλυτη.
Οι συναθροίσεις δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι ήταν και είναι εστίες μεγάλης διάχυσης του ιού. Χθες ανακοινώθηκε, δυστυχώς, ότι νόσησε και ο μητροπολίτης Ιερισσού Θεόκλητος. Ο οποίος διαβεβαίωνε τους πιστούς ότι ο κορονοϊός δεν κολλάει στην Εκκλησία. Και ο οποίος συμμετείχε και στη Λειτουργία και στη Δοξολογία που έγινε πριν από 6 μέρες στον Αγ. Δημήτριο της Θεσσαλονίκης, παρουσία πλήθους πιστών. Εκεί που σχεδόν επιδεικτικά όλοι οι ιερωμένοι δεν φορούσαν μάσκες.
Πριν από τρεις εβδομάδες έγινε η μεγάλη συγκέντρωση έξω από το Εφετείο, εν αναμονή της απόφασης για τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης Χ.Α. Ακόμα περισσότερος κόσμος, ίδια ανευθυνότητα ως προς τη διάδοση του ιού. Το ότι αλλάζει ο σκοπός ή η πίστη ή το ιδεώδες δεν αλλάζει την ουσία: Οι συναθροίσεις είναι η χαρά του κορονοϊού. Είτε είναι «δεξιές» είτε «αριστερές». Είτε είναι ορθόδοξες είτε μουσουλμανικές. Είτε είναι με νέους είτε με υπερήλικες. Αν δεν το συμφωνήσουμε αυτό το προφανές και στοιχειώδες, δεν υπάρχει καμία δέσμη μέτρων που να μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Αν δεν υπάρξουν στοιχειώδεις αμοιβαίες παραδοχές και «παραχωρήσεις», δεν θα μπορέσει να γίνει τίποτα. Ή μάλλον θα γίνει κάτι: Θα νικήσουν οι ψεκασμένοι όλων των εκφάνσεων και όλων των αποχρώσεων.
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr