Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, είτε ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ είτε άλλο κόμμα, βιώνουν μία δύσκολη οικονομική πραγματικότητα και στη συντριπτική τους πλειοψηφία εκτιμούν ότι η κατάσταση το 2017 θα επιδεινωθεί.

Κάθε φορά λοιπόν που ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε δύσκολη θέση κατονομάζει ως εχθρούς αυτούς που παρουσίαζε ως φίλους και αντιστρόφως, ενώ πάντα επινοεί ανύπαρκτους λευκούς ιππότες που θα τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση.

ΤΟ ΔΝΤ ήταν ο καλύτερος σύμμαχος της Ελλάδας στο ζήτημα του χρέους, που θα έβγαζε νοκ άουτ τους Ευρωπαίους και τελικά μετατράπηκε στο χειρότερο εχθρό που απαιτεί την αέναη λιτότητα. Η Γερμανία που ήταν ο πιο θερμός υποστηρικτής της Ελλάδας στο προσφυγικό έγινε ο πιο απηνής εχθρός στη δεύτερη αξιολόγηση.

Ο Ομπάμα θα έδινε οριστική λύση στα προβλήματα της χώρας, ο Πιτέλα θα έσπαγε μέσω Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα δεσμά της λιτότητας, ο Ολάντ και ο Ρέντσι θα έβαζαν στη θέση τους τη Μέρκελ. Ολα τα ακούσαμε, τίποτε δεν έγινε.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ χορεύει πλέον στο Σύνταγμα. Αντιθέτως, η παραγωγική Ελλάδα δέχεται διαρκώς νέα βάρη. Χιλιάδες επαγγελματίες σπεύδουν στην Εφορία να κλείσουν βιβλία και μπλοκάκια, επιχειρήσεις μεταναστεύουν στις γειτονικές χώρες για να έχουν ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς, μεγάλοι όμιλοι μεταφέρουν την έδρα τους στην Κεντρική Ευρώπη όπου έχουν ευκολότερη χρηματοδότηση και φιλικότερο περιβάλλον για να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους.

Ο κόσμος του επιχειρείν αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως ταξικός εχθρός. Η μείωση της φορολογίας θεωρείται νεοφιλελεύθερη πολιτική, η ισοπέδωση πρέπει να γίνει προς τα κάτω με τη διάλυση της μεσαίας τάξης.

ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με όσα πιστεύουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, ο Τσίπρας έχει σχέδιο. Ποντάρει στην κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση. Επενδύει στο «ταξικό» μίσος, στον εύκολο αντιευρωπαϊσμό, στις μάχες εντυπώσεων που καταλήγουν σε πανωλεθρίες για την οικονομία και τη χώρα.

ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αυτή η Ελλάδα που θέλουν οι Ελληνες. Ευτυχώς, οι τυχοδιωκτισμοί του Τσίπρα βρίσκουν «τοίχο» γιατί πλήττουν τους ασθενέστερους και όχι τους «λεφτάδες», που έχουν βγάλει τα χρήματά τους εγκαίρως στο εξωτερικό.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ των 700 ευρώ έγιναν πλέον των 200 ευρώ, οι άνεργοι παρέμειναν άνεργοι και χωρίς επίδομα, οι χαμηλοσυνταξιούχοι έχασαν το μισό ΕΚΑΣ, οι μικρέμποροι χτυπήθηκαν από τα capital controls και την ύφεση. Την ίδια ώρα οι μετακλητοί υπάλληλοι στα υπουργεία αυξάνονται, οι συνήθεις εργολάβοι παίρνουν τα δημόσια έργα, οι λαθρέμποροι καυσίμων αλωνίζουν, οι μεγάλοι φοροφυγάδες βρίσκονται στο απυρόβλητο.

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ του Τσίπρα έχει τελειώσει και ο πρωθυπουργός ποντάρει μόνο στο «δράκο». Οι πολίτες δεν θα επιτρέψουν στον ανεύθυνο κυβερνήτη να παίξει ξανά τη χώρα στα ζάρια. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα έβαλε με την κοινωνία και όποιος το επιχείρησε στο παρελθόν βγήκε χαμένος. Είναι ζήτημα χρόνου να γίνει αυτό και με τον Τσίπρα.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής