Σε αυτά τα δύο χρόνια η οικονομία διολίσθησε στην ύφεση, οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνθηκαν, η φτώχεια αυξήθηκε, η παραγωγική Ελλάδα συρρικνώθηκε, ενώ και στα εθνικά μας θέματα οι κίνδυνοι πλέον μεγαλώνουν, με αλλεπάλληλες προκλήσεις που προέρχονται από την Τουρκία, την Αλβανία, ακόμα και από τα Σκόπια.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, το μεταναστευτικό πρόβλημα έχει οξυνθεί, λόγω της πολιτικής ανοιχτών συνόρων που ακολούθησε το 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα και απειλεί τόσο τον κοινωνικό ιστό της χώρας όσο και τις σχέσεις μας με τους Ευρωπαίους, που έχουν υιοθετήσει σκληρή γραμμή και ετοιμάζονται από τον Μάρτιο να επανενεργοποιήσουν τη συνθήκη του Δουβλίνου, επιστρέφοντας στη χώρα μας τους μετανάστες που έχουν προωθηθεί μέσω αυτής στα εδάφη της.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Τσίπρα απέτυχε σε όλα τα επίπεδα σε αυτά τα δύο χρόνια και τώρα βρίσκεται μπροστά σε μια δύσκολη κατάσταση, καθώς οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου που ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός έχει υπογράψει γέννησαν νέες απαιτήσεις από τους δανειστές για τη λήψη πρόσθετων επώδυνων μέτρων.

ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις που διαμορφώνονται. Και όλα δείχνουν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου συγκλίνουν πλέον σε μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, σε μια προσπάθεια για ηρωική έξοδο, προκειμένου να αποφύγουν δυσάρεστες καταστάσεις.

Η ΣΚΛΗΡΗ γλώσσα που έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί ο Αλ. Τσίπρας κατά των Γερμανών ενισχύει, άλλωστε, αυτά τα σενάρια. Και την ίδια ώρα, είναι φανερό ότι οι δανειστές δεν θα κλείνουν τα μάτια στις παλινωδίες του Αλ. Τσίπρα. Ενδεχομένως, ο ίδιος θέλει, πράγματι, να παραμείνει στην εξουσία μέχρι τη λήξη της θητείας του, όμως οι εξελίξεις στην οικονομία τον έχουν υπερβεί, ενώ και η κοινωνία τού στέλνει ήδη μήνυμα αποχώρησης.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής