Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Κανείς δεν είναι βέβαιος για το εάν θα απαιτηθεί η λήψη περιοριστικών μέτρων τύπου Κοζάνης στην Αθήνα και στις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις, ενώ το διεθνές περιβάλλον επιδεινώνεται διαρκώς, όπως προκύπτει από την απαγόρευση κυκλοφορίας που έχει επιβληθεί στο Παρίσι και σε αρκετές περιοχές της Ισπανίας ή της Βρετανίας.

Το υπουργείο Οικονομικών εκτιμά τη φετινή ύφεση κοντά στο 8,5%, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουμε νέα «καραντίνα», και υπολογίζει ισχυρή ανάπτυξη, άνω του 7%, τον επόμενο χρόνο, με την αίρεση πως έως τον Απρίλιο θα έχει βελτιωθεί η κατάσταση με την πανδημία και θα έχει ξεκινήσει η διάθεση του εμβολίου.

Παρά τις δυσοίωνες εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας, τα επιτόκια του Ελληνικού Δημοσίου καταγράφουν κάθετη πτώση, εξουδετερώνοντας ανησυχίες για δυσκολίες χρηματοδότησης. Η Ελλάδα δανείζεται με επιτόκιο μόλις 0,77% για το δεκαετές ομόλογο, όταν τον Μάιο του 2018 το κόστος για τους ίδιους τίτλους ήταν πάνω από 3,2%. Το Δημόσιο έχει φθηνή πρόσβαση στις αγορές, κι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς το «μαξιλάρι» διατηρείται σε επίπεδα κοντά στα 37 δισεκατομμύρια ευρώ παρά τα σημαντικά κεφάλαια που έχουν διατεθεί στην αγορά και στους εργαζομένους για την ενίσχυση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Επιπλέον, η ύφεση στην Ελλάδα βρίσκεται στον μέσο όρο της ευρωζώνης, όλοι έχουν χτυπηθεί από τον κορονοϊό, η χώρα μας δεν αποτελεί το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης, όπως συνέβαινε στο πρόσφατο παρελθόν. Γι’ αυτό είναι αστεία η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να επιρρίψει ευθύνες στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό προσωπικά για την επιδείνωση των μακροοικονομικών μεγεθών.

Το σύνθημα του Τσίπρα ότι έχουμε «ύφεση Μητσοτάκη» δεν το πιστεύουν ούτε στην Κουμουνδούρου. Ο Τσακαλώτος, που γνωρίζει από οικονομία, το υποστηρίζει μάλλον από κομματική υποχρέωση παρά από την επεξεργασία των πραγματικών δεδομένων.

Σε ομιλία του στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θόδωρος Σκυλακάκης χρησιμοποίησε ένα ενδιαφέρον παράδειγμα για να καταρρίψει τον ισχυρισμό του ΣΥΡΙΖΑ ότι η ύφεση στη χώρα μας ξεκίνησε πριν από την καραντίνα. Συνέκρινε την Ελλάδα και τη Γαλλία, που έλαβαν τα ίδια μέτρα σχεδόν στο ίδιο διάστημα. Η Γαλλία έκλεισε στις 16 Μαρτίου τα σχολεία, την επομένη τα καφέ, τα εστιατόρια και την ίδια ημέρα έκανε καθολικό lockdown. Στην Ελλάδα τα σχολεία έκλεισαν 10 Μαρτίου, στις 14 του ίδιου μήνα έκλεισαν τα καφέ και στις 23 Μαρτίου επιβλήθηκε γενική καραντίνα. Τι συνέβη στην ύφεση; Η γαλλική οικονομία συρρικνώθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 2020 κατά 5,3%, η ελληνική κατά 0,9%, καθώς είχε ισχυρότερη αναπτυξιακή ταχύτητα στο πρώτο δίμηνο του έτους.

Αντιθέτως, υπάρχει πλέον η βεβαιότητα για την «ύφεση Τσίπρα», σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής που ανακοινώθηκαν την περασμένη Παρασκευή για την προηγούμενη δεκαετία. Το 2011, επί Γιώργου Παπανδρέου, η ύφεση έσπασε κάθε ρεκόρ, φτάνοντας το 10,1%. Το 2012, στα μέσα του οποίου είχαμε την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, η ύφεση ήταν 7,1%, για να μειωθεί στο 2,7% το 2013 και να περάσει η χώρα σε ανάπτυξη 0,7% το 2014.

Και εδώ αρχίζει η περίοδος Τσίπρα με την περήφανη διαπραγμάτευση, την οποία πληρώνουμε ακόμη και σήμερα. Το 2015 η οικονομία ξαναπέρασε σε ύφεση 0,4%, όταν η υπόλοιπη ευρωζώνη αναπτυσσόταν κατά 2%, όπως έκανε τις συγκρίσεις ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας. Το 2016 συνεχίσαμε την πτωτική πορεία κατά 0,5%, με την ευρωζώνη να τρέχει αυξητικά με 1,9%. Το 2017 είχαμε ανάπτυξη 1,3%, όταν η ευρωζώνη πετύχαινε διπλάσιο ρυθμό, δηλαδή 2,6%. Το 2018 σημειώσαμε αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,6%, αλλά και πάλι ήμασταν κάτω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης, που είχε ανάπτυξη 1,8%. Μόνο το 2019 η χώρα μας είχε ανάπτυξη 1,9%, υψηλότερη από την ευρωζώνη κατά 0,3%.

Δηλαδή την περίοδο 2015-2018 η Ελλάδα είχε υστέρηση στην ανάπτυξη επτά ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή μια χασούρα περίπου 14 δισεκατομμυρίων ευρώ σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτά προκύπτουν από τα επίσημα στοιχεία και καταδεικνύουν την αποτυχία της διακυβέρνησης Τσίπρα και στο μέτωπο της οικονομίας.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου