Σε λιγότερο από δύο μήνες θητείας, ο Τραμπ έκανε τον εμπορικό πόλεμο της πρώτης θητείας του (που στόχευε σε αξία ύψους περίπου 500 δισ. δολ.) να μοιάζει μικρός, καθώς έθεσε ή ανέφερε εν συντομία δασμούς σε αμερικανικές εισαγωγές αξίας περίπου 1,5 τρισ. δολαρίων.

Η 2α Απριλίου, λοιπόν, μπορεί να είναι μία από τις πιο σημαντικές ημέρες της χρονιάς, καθώς σχεδόν όλες οι απειλές Τραμπ για τους δασμούς θα εφαρμοστούν, αφού θα λήξει η αναβολή των τεσσάρων εβδομάδων εφαρμογής τους σε μεξικανικά και καναδικά προϊόντα.

Στις 2 Απριλίου, θα επανέλθουν, επίσης, η επανεξέταση των αμοιβαίων δασμών (που χρησιμοποίησε ο Τραμπ για να απειλήσει με υψηλούς δασμούς τον Καναδά, την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Μεξικό) και η πιθανή έναρξη ερευνών και αναθεωρήσεων σχετικά με μια σειρά απειλούμενων δασμών που στοχεύουν ορισμένους τομείς (συμπεριλαμβανομένων του πετρελαίου, των αυτοκινήτων, φαρμακευτικών προϊόντων, αγροτικών προϊόντων και αγαθών ημιαγωγών).

Την προηγούμενη ημέρα, την 1η Απριλίου, ο Λευκός Οίκος θα ξεκινήσει εκ νέου την αναθεώρηση των δασμών και στην Κίνα. Εάν η κυβέρνηση Τραμπ εφαρμόσει όλα τα παραπάνω, οι μέσοι δασμοί των ΗΠΑ θα προσεγγίσουν επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί τουλάχιστον από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ενώ ορισμένοι από αυτούς τους δασμούς μπορεί να αποφευχθούν ή να καθυστερήσουν, οι απειλές του Τραμπ, σε συνδυασμό με αυτούς που εφαρμόστηκαν ή ανεστάλησαν κατά τους δύο πρώτους μήνες της επιστροφής του στον Λευκό Οίκο, εγείρουν το ερώτημα: Ποιο είναι το εμπορικό δόγμα του Τραμπ στη δεύτερη θητεία του και τι (αν υπάρχει κάτι) θα το περιορίσει; Ηδη, υπάρχουν τέσσερα βασικά διδάγματα από τον τρόπο που εξελίχθηκε η εμπορική πολιτική του Τραμπ στις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησής του σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο της πρώτης θητείας του.

Πρώτον, ο Τραμπ φαίνεται να εξακολουθεί να ανησυχεί για τον αντίκτυπο της εμπορικής πολιτικής στην απόδοση των χρηματιστηρίων, όπως ακριβώς ήταν και κατά την πρώτη του θητεία. Οταν ο Τραμπ είπε στους δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου στις 3 Μαρτίου ότι θα προχωρήσει με δασμούς 25% στο Μεξικό και τον Καναδά, την επόμενη ημέρα αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου φέρεται να παρατηρούσαν στενά τη σχεδόν άμεση αρνητική αντίδραση της αγοράς. Η απόφαση του Τραμπ να περιορίσει τους δασμούς τις επόμενες 72 ώρες χωρίς κανενός είδους συμφωνία με τον Καναδά ή το Μεξικό υποδηλώνει ότι, όπως και στην πρώτη του θητεία, οι συνέπειες του χρηματιστηρίου θα μπορούσαν, τελικά, να πείσουν τον Τραμπ να αντιστρέψει την πορεία των δασμών.

Το δεύτερο μάθημα που αντλήθηκε είναι ότι είναι πλέον πολύ πιο ανεκτικός στον κίνδυνο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας, εκινείτο συνήθως διαδοχικά και αργά μέσα από απειλές για δασμούς προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τον αντίκτυπο για την αμερικανική οικονομία, ενώ οι απειλές του επικεντρώθηκαν, κυρίως, εναντίον της Κίνας. Αυτή η επιφυλακτικότητα είχε νόημα εκείνη την εποχή, καθώς ο Τραμπ είχε μπροστά του την επανεκλογή του το 2020 και, επίσης, δεν είχε κοντά του ενωμένο πλήρως το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Στη δεύτερη θητεία του, αντίθετα, ακολούθησε μια πιο σκοτεινή προσέγγιση, απειλώντας με σαρωτικούς δασμούς σε όλους τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ. Απείλησε, επίσης, να κλιμακώσει εναντίον τυχόν αντίποινων που έχουν επιβάλει άλλες χώρες σε αμερικανικά προϊόντα, όπως η επιβολή δασμών 200% στο ευρωπαϊκό κρασί και διπλούς δασμούς στο καναδικό αλουμίνιο και χάλυβα, όταν η Ε.Ε. και ο Καναδάς αντέδρασαν στους αρχικούς αμερικανικούς δασμούς για τον χάλυβα και το αλουμίνιο.

Το τρίτο δίδαγμα είναι ότι ο Τραμπ φαίνεται τώρα να ανησυχεί πολύ λιγότερο για τη διατάραξη των σχέσεων με τους συμμάχους των ΗΠΑ. Η απόφασή του να κινηθεί επιθετικά με δασμούς στον Καναδά θα πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση ότι είναι πρόθυμος να προχωρήσει στην εμπορική του πολιτική, ανεξάρτητα από τον αντίκτυπο στους βασικούς συμμάχους της Ουάσιγκτον. Στην πρώτη του θητεία, σπάνια εφάρμοσε δασμούς στους συμμάχους των ΗΠΑ και αντ’ αυτού εστίασε περισσότερο εναντίον της Κίνας. Τώρα, σύμμαχοι όπως η Αυστραλία και η Ε.Ε. έχουν ήδη βρεθεί στο στόχαστρο, ενώ άλλοι όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα ανησυχούν ότι θα είναι οι επόμενοι.

Το τέταρτο και τελευταίο δίδαγμα είναι ότι η κυβέρνηση Τραμπ εμφανίζεται τώρα πιο ενωμένη στην εμπορική πολιτική. Στην πρώτη κυβέρνηση Τραμπ, οι αξιωματούχοι που συμμερίζονταν τις πιο προστατευτικές απόψεις του προέδρου -συμπεριλαμβανομένων του εμπορικού αντιπροσώπου των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Λάιτχιζερ, και του συμβούλου εμπορικής πολιτικής, Πίτερ Ναβάρο- ήταν περισσότεροι από τους υποστηρικτές του ελεύθερου εμπορίου, όπως ο υπουργός Οικονομικών, Στίβεν Μνούτσιν, ο οικονομικός σύμβουλος, Γκάρι Κον, και ακόμη και ο υπουργός Αμυνας, Τζέιμς Μάτις, που όλοι προσπάθησαν να πιέσουν για τη μη εφαρμογή τους. Αυτό δεν συμβαίνει στη δεύτερη θητεία του Τραμπ, καθώς ο σύμβουλος εμπορικής πολιτικής, Ναβάρο, ο υπουργός Εμπορίου, Χάουαρντ Λούτνικ, και ο υπουργός Οικονομικών, Σκοτ ​​Μπέσεντ, υποστηρίζουν τις δασμολογικές πολιτικές του Τραμπ και το έχουν κάνει δημόσια, με τον Λούτνικ να εμφανίζεται τακτικά σε εθνικές ειδησεογραφικές εκπομπές υποστηρίζοντας τα σχέδια του προέδρου.