Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΠΕΡΑΣΑΝ 7 χρόνια από τη στυγερή δολοφονία του Π. Φύσσα. Και πέρασαν και 5 χρόνια ακροαματικής διαδικασίας. Από τότε, ευτυχώς για την χώρα, άλλαξαν πολλά. Αλλά για να συμβεί αυτό που επικυρώθηκε χθες και με τη γενναία δικαστική απόφαση, μεσολάβησαν περισσότερα. Ολα μαζί παραπέμπουν σε μια χαρμολύπη, σε θλίψη, σε θυμό, σε λύτρωση και σε μια ατέλειωτη αλυσίδα σκέψεων. Σε άπειρες στιγμές.

ΤΗΝ ΩΡΑ που το μαχαίρι του Ρουπακιά τρυπούσε το κορμί του Π. Φύσσα και στριφογύριζε μέσα στο ημιθανές σώμα του, μήπως και δεν πεθάνει. Τους θρασύδειλους «νταήδες» που έτρεξαν να κρυφτούν. Τους γονείς που σφάδαζαν για το παιδί τους. Τα μέλη του ΠΑΜΕ που ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τους τζάμπα μάγκες, που ήθελαν να κάνουν μπίζνες στην ιχθυόσκαλα. Τους κακομοίρηδες Αιγύπτιους ψαράδες, που η μοίρα τους κανόνισε ραντεβού με τους αδίστακτους φασίστες. Και μετά έρχεται η πιο δύσκολη σκέψη: Ποιος έδωσε αυτήν τη δύναμη σε αυτούς τους ανύπαρκτους υποκοσμιακούς πουθενάδες; Ποιος τους όπλισε; Ποιος έβαλε στη Βουλή δολοφόνους και μέλη εγκληματικής οργάνωσης; Καμιά 500.000 συμπολίτες μας. Οι οποίοι δεν έπεσαν κάτω από τις 300.000 ακόμα κι όταν στις εκλογές του 2015 ήξεραν ότι τα χέρια της Χ.Α. ήταν βαμμένα με αίμα. Τεράστια, ανυπολόγιστη η ευθύνη τους, καθενός ξεχωριστά…

ΜΕΤΑ ήρθαν οι «πλατείες» εκεί όπου ένωσαν την «αγανάκτησή» τους με την «αγανάκτηση» του «ιστορικού αντιπάλου» τους. Φασίστες και ριζοσπάστες αριστεροί έγιναν ένα. Μαζί έριξαν την κυβέρνηση και μαζί δημιούργησαν την πιο ετερόκλητη «συμμαχία» που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Και μετά ενώθηκαν δημιουργώντας τον σκληρό πυρήνα του 62% του «όχι», στο πιο γελοίο δημοψήφισμα που έχει γίνει ποτέ, ανά τον κόσμο. Καμία ενοχή από εκείνους που ήξεραν πολύ καλά τι γινόταν, ανάμεσα στην «πάνω» και την «κάτω» πλατεία; Καμία τύψη για τη σύνθεση του ακροατηρίου των Λαοδικείων, που στήθηκαν στην ίδια πλατεία;

ΠΑΛΙ πίσω. Σε αυτήν τη χαροκαμένη μάνα, που στάθηκε λαμπάδα αναμμένη επί 7 χρόνια πλάι στον νεκρό γιο της. Πολλοί τής συμπαραστάθηκαν, αρκετοί την πολέμησαν και μερικοί προσπάθησαν να την εκμεταλλευτούν. Αυτή όμως, η Κυρία Μάγδα, εκεί. Λαμπάδα αναμμένη, μέχρι που φώναξε χθες «ο Παύλος τα κατάφερε». Απέναντί της μια άλλη Κυρία. Η πρόεδρος του δικαστηρίου, η κ. Μαρία Λεπενιώτη, η οποία θεωρείται από δικαστικούς κύκλους «ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτή τη στιγμή η Δικαιοσύνη». Υποδειγματική και «βράχος», υπογράφει μαζί με τους άλλους δύο δικαστικούς την ιστορική απόφαση. Μετατρέποντας τη σκληρή, επίπονη και μακροχρόνια δουλειά άλλων δικαστικών λειτουργών σε μια απόφαση που λυτρώνει μια κοινωνία για το όνειδος που γέννησε.

ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ, υπήρξαν τρεις άνθρωποι, τρεις πολιτικοί, χωρίς τους οποίους δεν θα είχε γίνει απολύτως τίποτα. Ο τότε πρωθυπουργός Α. Σαμαράς που αποφάσισε τον ποινικό έλεγχο της Χ.Α., ο οποίος με τη δουλειά του Ν. Δένδια έγινε στα χέρια της Δικαιοσύνης ποινική δίωξη κατά του ναζιστικού μορφώματος. Και ο νυν πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος σε όλη την προεκλογική περίοδο των αναμετρήσεων του 2019 ζητούσε μετ’ επιτάσεως από τους πολίτες να αφήσουν τη Χ.Α. εκτός Βουλής. Κι έμεινε. Και εκεί τέλειωσε.

Ο ΑΤΖΑΜΗΣ ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ

Είναι τελικά σαν το νόμο του Μέρφι. «Αν είναι κάτι να στραβώσει, θα στραβώσουν όλα». Κι αυτό υφίσταται ο Τ. Ερντογάν. Αυτοεγκλωβισμένος σε μια πειρατική λογική και πολιτική, κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Η ανακίνηση του θέματος των Βαρωσίων και της Αμμοχώστου και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία υποτίθεται ότι όλοι δουλεύουν για την αποκλιμάκωση της έντασης, ώστε να ξεκινήσουν οι διερευνητικές επαφές, «κατάφερε» πολλά μαζί.

«Κατάφερε» να αντιδράσει η πιο θερμή σύμμαχός του, η Γερμανία («περιττό και προκλητικό βήμα»). «Κατάφερε» να προκαλέσει την αντίδραση της Μόσχας («απαράδεκτη απόφαση»). «Κατάφερε» να βάλει απέναντί του ακόμα και τον γ.γ. του ΟΗΕ. Και επειδή κάποιοι αναλυτές εντάσσουν την κίνηση του Τ. Ερντογάν στην προσπάθειά του να επηρεάσει τις επικείμενες εκλογές στα Κατεχόμενα, ο ατζαμής σουλτάνος «κατάφερε» να καταρρεύσει ο κυβερνητικός συνασπισμός των Κατεχόμενων… Είναι φανερό ότι ο Τ. Ερντογάν δεν θέλει το διάλογο και σύρθηκε σε αυτόν, αφού απέτυχε η πειρατική πολιτική του στην Αν. Μεσόγειο και στην κυπριακή ΑΟΖ.

Πιέστηκε τόσο και από τόσους, ώστε εξαναγκάστηκε να πει το «ναι», υπό το φόβο της επιβολής κυρώσεων, που θα είχε -και θα έχει- δραματικές συνέπειες για την καταρρέουσα τουρκική οικονομία. Οι διερευνητικές επαφές δεν ξεκινούν λόγω των «καθυστερήσεων» που κάνει η αμήχανη πλέον τουρκική διπλωματία.

Στο μεταξύ, ο Τ. Ερντογάν εκτίθεται προσωπικά ως κοινός ψεύτης στους συνομιλητές του. Είπε ψέματα στη Μέρκελ, είπε ψέματα στην Ε.Ε., είπε ψέματα και στον γ.γ. του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, όταν προ ολίγων ωρών τους διαβεβαίωνε ότι θα παραμείνει σε τροχιά διαλόγου και μακριά από προκλητικές ενέργειες. Οσο μεγάλα κι αν είναι τα συμφέροντα, τέτοιες πειρατικές συμπεριφορές δεν περνούν χωρίς συνέπειες.

Αμεση στήριξη των εφημερίδων

Την «άμεση στήριξη» των εφημερίδων ζήτησε η Φ. Γεννηματά από τον Στ. Πέτσα, μετά από διαδοχικές τηλεδιασκέψεις που είχε χθες με την Ενωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών και με το Σύνδεσμο Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων.

Η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ., συντονισμένη με το κλίμα που επικρατεί σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, τόνισε ότι «οι εφημερίδες χρειάζονται άμεση στήριξη, γιατί είναι θέμα Δημοκρατίας». Και όντως είναι και άμεση η ανάγκη, γιατί οι εφημερίδες έχουν πληγεί πολύ από την πανδημία. Και είναι και θέμα Δημοκρατίας. Γιατί μια χώρα χωρίς εφημερίδες ή χωρίς υγιείς εφημερίδες, είναι μια χώρα παραδομένη στην ανωνυμία του Διαδικτύου και στην αποσπασματική ενημέρωση των καναλιών, που ποτέ δεν θα σταματήσουν να κυνηγούν την τηλεθέαση με κακής ποιότητας ριάλιτι.

Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα ενισχύσει τις εφημερίδες. Οι όποιες αστοχίες έγιναν με την κατανομή των κονδυλίων για το «Μένουμε Ασφαλείς» δεν μπορεί να είναι άλλοθι αδράνειας και μάλιστα όταν οι καιροί ου μενετοί.

Μια μεγάλη συγκέντρωση, πολλές «μουντζούρες»

Απαράδεκτος ο προπηλακισμός του Α. Τσίπρα στη χθεσινή συγκέντρωση έξω από το Εφετείο περιμένοντας την απόφαση για τη Χ.Α. Και απερίφραστα καταδικαστέος. Τα νερά και οι καφέδες ως «μέσο πάλης» ανήκουν σε μια ευτυχώς ξεπερασμένη εποχή, στην οποία η «αγανάκτηση» επέτρεπε ακόμα και τη χειροδικία. Οι λίγοι άφρονες παραβατικοί που επιτέθηκαν με αυτόν τον τρόπο στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ασφαλώς δεν σημάδεψαν τη χθεσινή μεγάλη συγκέντρωση. Τελικά δεν κατάφεραν να τη σημαδέψουν ούτε και οι μπαχαλάκηδες, οι οποίοι την ώρα που όλοι μαζί συγκινημένοι χειροκροτούσαν την καταδικαστική απόφαση για τη Χ.Α. βρήκαν την ευκαιρία να ρίξουν καμιά εκατοστή μολότοφ. Χθες μαζεύτηκαν περίπου 20.000 άνθρωποι. Και μάλιστα σε συνθήκες έξαρσης της πανδημίας. Η ελπίδα είναι ότι αυτή τη μεγάλη συγκέντρωση δεν θα την σημαδέψουν ούτε τα πολλά νέα κρούσματα Covid-19.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr