Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Μπορεί να είναι παντοδαπώς άχρηστη να κυβερνήσει, όμως μετέρχεται «ξύπνια» κόλπα για να φανεί «θύμα» της σκληρότητας του Σόιμπλε και των δυναστών, στα μάτια των ελάχιστων που τρώνε σανό συριζεϊκό και λένε ότι φταίει πριν ο Σαμαράς και αύριο ο Μητσοτάκης.

Αν δεν ήταν τόσο οικτρή η κατάστασή μας, αν δεν βρισκόταν σε οπισθοδρόμηση η oικονομία, αν δεν είχαν προστεθεί τον Δεκέμβρη άλλοι 28.000 άνεργοι -του ιδιωτικού τομέα βεβαίως, βεβαίως- θα το διασκεδάζαμε. Τώρα όμως ακούμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας «σκέπτεται» -δεν διευκρινίζουν σοβαρά ή για πλάκα- ότι ένα δημοψήφισμα θα του δώσει τη λύση.

Τι θα είναι το ερώτημα; Νομίζω πως δεν είναι δύσκολο να το υποθέσουμε: Εκείνες οι συριζέικες φανφάρες που τις ονομάτιζε «κόκκινες γραμμές», αλλά μέσα σε δυο χρόνια ξέβαψαν και φέρνουν προς το φαιούν αν όχι μαύρο.

Και μετά το δημοψήφισμα, τι δέον; Α! Νομίζει ότι θα ακολουθήσει την πεπατημένη: Θα επαναληφθεί ο «θρίαμβος» του ΟΧΙ, που εντός νυκτός έγινε ΝΑΙ και ότι θα συρθεί και πάλι η αντιπολίτευση στη Βουλή -τότε παραμονή Δεκαπενταύγουστου- να μοιράζεται το απεχθές βάρος της καταστροφής με τους υπεύθυνούς της. «Για την Ελλάδα, ρε γμτ!»…

Λοιπόν, θα έλεγα να μην μπει στον πειρασμό ο πρωθυπουργός να δοκιμάσει τον εξευτελισμό του δημοψηφίσματος, επειδή το συμπέρασμα θα είναι: «Μαζεύτε τα και φύγετε». Ας το παραλείψει. Να πάει κατευθείαν στις εκλογές.

Είναι το καλύτερο για τον τόπο, για το κόμμα του, για τον ίδιο προσωπικά – να αφήσει και καμιά χαραμάδα ανοικτή για το απώτερο μέλλον! Και μάλιστα συμφέρον είναι να τις αναγγείλει αμέσως. Ωστε να πάρουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι το πενηντάρικο να φάνε ψωμί τα Χριστούγεννα, πριν τους το πάρει πίσω τον Γενάρη.

Ας αναγγείλει τις εκλογές λέγοντας -ξέρει αυτός- ότι οι γνωστοί Σόιμπλε, Μέρκελ, Λαγκάρντ και λοιποί εχθροί του λαού στις Βρυξέλλες δεν τον αφήνουν να κυβερνήσει και ζητά «νωπή εντολή».

Είναι βέβαιο ότι θα πατώσει αλλά τουλάχιστον θα δώσει την ευκαιρία στην Ελλάδα να προσπαθήσει να γίνει πάλι χώρα κανονική. Αυτό, να του το… «χρωστάμε»…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου