Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η ΕΙΚΟΝΑ είναι συντριπτική. Είναι μια εικόνα που δημιουργεί «αυτοπεποίθηση» στην κυβέρνηση και «ανασφάλεια -απόγνωση» στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο, απ’ αυτήν την άποψη, ότι το νέο κεντρικό σύνθημα της Ν.Δ. στηρίζεται στην «αυτοπεποίθηση» και η σταθερή αντιπολιτευτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι επικρατεί «ανασφάλεια» στην κοινωνία. Ο καθένας ό,τι νιώθει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα σε όλες τις δημοσκοπήσεις, αλλά και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, βλέπει παντού «ανασφάλεια». Μόνο που η προβολή της επιθυμίας στην πραγματικότητα δεν είναι πολιτική. Και η επιθυμία είναι μόνο ένα μικρό μέρος του τελικού αποτελέσματος.

Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ στη ΔΕΘ παρουσίασε ένα μεταβατικό πρόγραμμα εστιασμένο σε δύο κρίσιμους άξονες: α) τη στήριξη της μεσαίας τάξης με φοροαπαλλαγές και επενδυτικά κίνητρα, επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας, χωρίς να μειώνεται η στήριξη στις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες και β) την αμυντική θωράκιση της χώρας με εξοπλισμούς, τεχνολογική αναβάθμιση των Ε.Δ., προσλήψεις 15.000 ΕΠΟΠ σε βάθος 5ετίας και ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Κοστολογημένο (6,8 δισ.), μελετημένο, συγκεκριμένο, συγκροτημένο, αποφασιστικό και ουσιώδες. Ενα πρόγραμμα ευαίσθητου και ισχυρού κοινωνικού Κράτους Πρόνοιας, το οποίο ταυτοχρόνως κάνει τη χώρα πιο ισχυρή, αυξάνοντας κατακόρυφα την αποτρεπτική της ισχύ.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε αυτό τι αντιπαράβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ατεκμηρίωτη γκρίνια, ακατάσχετη… τιποτολογία, μιζέρια, κινδυνολογία και υφέρπουσα ευχή να καταστραφεί η χώρα, μήπως και βρει ξανά ρόλο. Γιατί τώρα ουσιαστικά βρίσκεται εκτός παιχνιδιού. Μιλάει και δεν τον ακούει κανείς. Μιλάει και ο λόγος του μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου. Γίνεται γραφικός όταν συγκρούεται με το λόγο και το έργο της κυβέρνησης. Και γίνεται αιτία να μεγαλώσει η πολιτική του μελαγχολία, η οποία δεν του έχει επιτρέψει, 14 μήνες μετά, να καταλάβει ότι έχασε και αποδοκιμάστηκε παταγωδώς από τον ελληνικό λαό.

ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ είναι ότι ο Κ. Μητσοτάκης επί δύο μέρες απέφυγε συστηματικά να αναφερθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο μια έμμεση αναφορά περί «γραφικότητας» έκανε στον Α. Τσίπρα, ο οποίος προ ημερών τον είχε χαρακτηρίσει σαν τον «μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα». Και αλήθεια, τι να πει κανείς για την «πολιτική» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που εξαντλείται σε χαιρέκακη κινδυνολογία, σε ανυπόστατες και κραυγαλέες κατηγορίες περί ψεμάτων και στο… μέγεθος που έχουν τα… παγουρίνο που μοιράζονται στους μαθητές;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το οργανωτικό λίφτινγκ που έκανε, συνεχίζει να αδυνατεί να παράξει πολιτικό λόγο, ο οποίος να αγγίζει τις καθημερινές ανάγκες και τις μακροχρόνιες αγωνίες του πολίτη. Μοιάζει περισσότερο με ένα κουρασμένο «πολιτικό πτώμα» που «σέρνεται». Δίχως να ξέρει πού θέλει να πάει, ούτε πώς να πάει…

ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ…

Είδαν και απόειδαν στην Κουμουνδούρου πως όση κινδυνολογία και καταστροφολογία κι αν ρίξουν στην πιάτσα, η εικόνα δεν αλλάζει και το ματς δεν γυρνάει και έτσι πέρασαν στην επόμενη πίστα: κήρυξαν πόλεμο στις δημοσκοπήσεις. Αφού δεν μπόρεσαν να αλλάξουν αυτό που δείχνουν ΟΛΕΣ οι δημοσκοπήσεις, αποφάσισαν να κηρύξουν πόλεμο στις δημοσκοπήσεις, που «λένε ψέματα», «είναι αγορασμένες», είναι η νέα «λίστα Πέτσα».

Τη «δουλειά» ανέλαβε ο αναπληρωτής προσωπικός αρθρογράφος του Α. Τσίπρα, αφού ο Θ. Καρτερός είναι αρκούντως φθαρμένος για να σηκώσει τέτοιο βάρος. Ακολουθώντας τις φωνές που ακούει («βοά η ελληνική κοινωνία»), με περισσή συνωμοσιολογία («ένας μηχανισμός που πήρε μέρος στην εκπαραθύρωση του Τσίπρα από τη διακυβέρνηση») και με τεταμένο δάκτυλο («αξιολογούν οι δημοσκόποι τη Βουλή και όχι η Βουλή τους δημοσκόπους»), επιχειρεί να «σκοτώσει» τις δημοσκοπήσεις. Μόνο που οι δημοσκοπήσεις δεν ψηφίζουν.

Οι πολίτες ψηφίζουν. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν -και μάλιστα στιγμιαία- τι προτίθενται να ψηφίσουν οι πολίτες και πώς αξιολογούν πρόσωπα και πράξεις. Κι αυτό που καταγράφουν ΟΛΕΣ οι δημοσκοπήσεις εδώ και 14 μήνες είναι τραγικά οδυνηρό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος, για ακόμα μια φορά, αντί να «σημαδέψει» και να αλλάξει το μήνυμα, πυροβολεί τον αγγελιοφόρο. Δοκιμασμένη τακτική. Η οποία όμως δεν οδήγησε ποτέ στην αλλαγή ούτε της πραγματικότητας ούτε της μοίρας.

Διπλωματικό «μπλόκο» στο Ορουτς Ρέις

Η προαναγγελθείσα δεύτερη τουρκική Navtex δεν εκδόθηκε. Και το Ορουτς Ρέις, αντί να πάει στο Καστελλόριζο, έστριψε και πήγε στην Αττάλεια. Το σημάδι είναι ασφαλώς καλό, αλλά δεν είναι παρά κάτι που αφορά τα προκαταρκτικά του προλόγου ενός κανονικού διαλόγου μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας. Το θετικό είναι ότι το διπλωματικό τείχος που έχτισε η Ελλάδα με παλιούς και νέους συμμάχους (Ισραήλ, Αίγυπτο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία κ.λπ.)

αποδείχθηκε ανυπέρβλητο για τον Τ. Ερντογάν. Ο οποίος, έστω κι αν το κάνει σαν τακτική κίνηση, είναι αυτός που υπαναχώρησε, καταλαβαίνοντας την απομόνωσή του και τις συνέπειες που θα είχε αν συνέχιζε την πειρατική πολιτική. Τίποτα δεν τέλειωσε. Αλλά δεν είναι και άνευ σημασίας η «νέα αρχή». Διπλωματικοί κύκλοι πάντως εκφράζουν το φόβο μήπως η αναδίπλωση του Ερντογάν, ο οποίος δεν μπορεί να ανακόψει την κατρακύλα της οικονομίας του, αποσκοπεί μόνο και μόνο στην αποφυγή οικονομικών κυρώσεων στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις 24-25 Σεπτεμβρίου.

Δεν ξεχάστηκε η «αστοχία» με τον Πολάκη

Θέμα ημερών φαίνεται πως είναι ο καταλογισμός των ευθυνών για την εικόνα κόμματος-σκορποχώρι από τη Ν.Δ. κατά την ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας του Π. Πολάκη. Ο Κ. Μητσοτάκης χθες εξήρε το ρόλο και τη στάση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ., που έχει ψηφίσει ως τώρα 105 νομοσχέδια και έδειξε αλλού για τις ευθύνες για την «αστοχία», όπως τη χαρακτήρισε, και η οποία «δεν θα επαναληφθεί». Αποκωδικοποιώντας τα λεγόμενα του πρωθυπουργού, στενοί συνεργάτες του καταλήγουν σε δύο συμπεράσματα: 1. Οι έχοντες οργανωτική ευθύνη της Κ.Ο. και όσοι είδαν τις απουσίες και δεν έκαναν τίποτα, μάλλον θα έχουν και συνέπειες. 2. Οι βουλευτές της Ν.Δ. θα έχουν δεύτερη ευκαιρία να ψηφίσουν υπέρ της άρσης της ασυλίας του «αψύ»…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr