Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Το πρώτο είναι ότι για πρώτη φορά μπαίνει στο οπλοστάσιο της Ευρώπης η αμοιβαιοποίηση του χρέους, δηλαδή να δανείζεται η Κομισιόν για λογαριασμό των χωρών-μελών ώστε να περιορίζεται το ρίσκο και κατ’ επέκταση το κόστος εξυπηρέτησης των δανείων. Η απόφαση αυτή ευνοεί κατεξοχήν χώρες όπως την Ελλάδα, που έχουν μεγάλο δημόσιο χρέος και σε μακροπρόθεσμη βάση αντιμετωπίζουν υψηλά επιτόκια σε βάρος των δημοσιονομικών τους μεγεθών και των αναπτυξιακών ρυθμών.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο, που σχετίζεται με τις εγχώριες εξελίξεις, είναι η διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι τα χρήματα που θα λάβει η Ελλάδα, και τα οποία προσεγγίζουν τα 70 δισεκατομμύρια ευρώ, δεν θα σκορπιστούν με την «ανεμελιά των νεόπλουτων» αλλά με μοναδικό κριτήριο το πώς θα επιτευχθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Δυστυχώς, στο παρελθόν είδαμε το κοινοτικό χρήμα να μένει στα ράφια της γραφειοκρατίας ή να κατευθύνεται σε αντιπαραγωγικούς σκοπούς και ανεπίτρεπτες δαπάνες σε βάρος της εθνικής μας οικονομίας. Από τα «αγροτικά αυτοκίνητα Καγιέν» μέχρι τα υπερτιμολογημένα έργα.

Τώρα, τα χρήματα πρέπει να πιάσουν τόπο. Να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, να επενδυθούν εκεί που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα και να δημιουργήσουν ποιοτικές θέσεις εργασίας, ιδίως για τους νέους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε το στίγμα του για το πώς σκέπτεται να χρησιμοποιήσει το «πακέτο» της ανάκαμψης απορρίπτοντας τις μεθόδους του παρελθόντος. Ο νεοπλουτισμός έφερε την οικονομική καταστροφή, τα κονδύλια πρέπει να αξιοποιηθούν ώστε ο πρωτογενής τομέας να ενισχυθεί και να αποκτήσει εξαγωγικό προσανατολισμό, η μεταποίηση που περιορίσθηκε κάτω από το 10% του ΑΕΠ να αυξήσει το ρόλο της στην παραγωγή θέσεων εργασίας και εισοδημάτων, ο ψηφιακός μετασχηματισμός του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης προσελκύοντας επενδύσεις και νέα κεφάλαια.

Μέσα σε μία δύσκολη συγκυρία -η ύφεση φέτος θα είναι τρομακτική όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη- είναι αισιόδοξο ότι ο πρωθυπουργός αντί για πανηγυρισμούς στέλνει το μήνυμα της συνετής και σχεδιασμένης αξιοποίησης των κοινοτικών προγραμμάτων.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε ότι έχει γρήγορα αντανακλαστικά στη διαχείριση κρίσεων, όπως στον Εβρο και στο υγειονομικό σκέλος του κορονοϊού, τώρα θα χρειαστεί ένα αντίστοιχο σχέδιο για την οικονομική ανάκαμψη, το οποίο ήδη εκπονείται χωρίς διαθέσεις νεοπλουτισμού…

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΤΙΣ «ΚΑΣΕΤΕΣ»

Κόπτεται ο ΣΥΡΙΖΑ για το επίπεδο του δημοκρατικού διαλόγου και καταγγέλλει την κυβέρνηση για τις «κασέτες» και τις ηχογραφήσεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Χαρακτηριστικά χθες ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σπύρος Λάππας σε συνέντευξη Τύπου κάλεσε το «σύνολο του πολιτικού κόσμου να αντιδράσει σε πρακτικές με βαλίτσες και βαλιτσάκια, γιατί πίσω από αυτές τις πρακτικές ελλοχεύει ο κίνδυνος ακροδεξιών αντιλήψεων.

Δεν θα δείτε ποτέ από εμάς να κραδαίνουμε κασέτες γιατί αυτές είναι κατάλυση της ενημέρωσης και της Δικαιοσύνης», είπε ο κ. Λάππας, αλλά δεν θυμάται καλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση το 2015 έχοντας αξιοποιήσει νωρίτερα τις «κασέτες» του Χαϊκάλη, οι οποίες στην πορεία αποδείχθηκαν «μονταρισμένες» και αρχειοθετήθηκαν.

Ο πρώην βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων τον Δεκέμβριο του 2014 είχε καταγγείλει ότι τον προσέγγισε κάποιος γνωστός του επιχειρηματίας για να ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τότε ο κ. Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει σοβαρές τις καταγγελίες από τις κασέτες και μιλούσε για προσπάθεια χρηματισμού βουλευτών προκειμένου να μην γίνουν πρόωρες εκλογές.

Οι κασέτες τελικά ήταν αποτέλεσμα κοπτοραπτικής, όπως προέκυψε από το εισαγγελικό πόρισμα. Τώρα που οι «κασέτες» αφορούν την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ, ξύπνησε το δημοκρατικό αίσθημα της Κουμουνδούρου. Αργησε πολύ ο κ. Τσίπρας να δείξει τις δημοκρατικές του ευαισθησίες, η υποκρισία ξεπερνά κάθε όριο.