Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Ωστόσο, είναι γνωστό ότι στα ζητήματα αυτά ούτε η τύχη παίζει ρόλο ούτε η ευσπλαχνία: τα πράγματα είναι πολύ πιο πεζά – άλλωστε, στην Ελλάδα το γνωρίζουμε αυτό από πρώτο χέρι. Μας πήρε τρία Μνημόνια, αλλά πλέον το έχουμε αντιληφθεί πλήρως…

Ο πρωθυπουργός ήταν μεταξύ εκείνων των ηγετών της Eνωσης που έβαλε την υπογραφή του κάτω από ένα κείμενο που ζητούσε αμοιβαιοποίηση χρέους προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές παρενέργειες της πανδημίας. Και παρότι η αρχική αντίδραση της Γερμανίας ήταν αρνητική, η τελική γαλλογερμανική πρόταση περιλαμβάνει κοινή έκδοση χρέους.

«Ευχάριστη έκπληξη» χαρακτήρισε την εξέλιξη ακόμα και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος – ο οποίος (σωστά) προειδοποίησε ότι υπάρχουν ακόμα σκοτεινά σημεία, όπως και ότι συμφωνία θα υπάρχει όταν θα έχουν συμφωνηθεί όλα μεταξύ των ηγετών. Ετσι είναι, αλλά η ουσία των πραγμάτων δεν αλλάζει – και η ουσία είναι αυτό που είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ότι τα χρήματα που θα λάβει η Ελλάδα δεν θα πρέπει να ξοδευτούν με νοοτροπία νεόπλουτου.

Η Ιστορία είναι εναντίον μας: Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό Σχέδιο Μάρσαλ και η χώρα μας είχε τραγικές επιδόσεις στην απορρόφηση του αυθεντικού. Μετά  την οδυνηρή εμπειρία των Μνημονίων, η ευκαιρία που παρουσιάζεται στην Ελλάδα είναι μοναδική…

Τα χρήματα που θα πάρει η χώρα μπορούν να γίνουν ο μοχλός για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου. Για τη στροφή στην καινοτομία, για την ολοκλήρωση των υποδομών, για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα.

Μνημόνιο δεν υπάρχει αυτή τη φορά, αλλά μάλλον θα πρέπει να ισχύσει ό,τι έλεγε ο καθηγητής Τσιόδρας στην πρώτη φάση του «Μένουμε σπίτι»: οι πάντες -από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς ως τον κάθε πολίτη- θα πρέπει να συμπεριφερθούμε σα να υπήρχε Μνημόνιο, κατ’ αναλογία του «σαν να έχουμε μέσα μας τον ιό». Αλλος τρόπος για να αλλάξουμε εκ βάθρων τη χώρα δεν υπάρχει – όπως δεν θα υπάρξουν και άλλα δωρεάν χρήματα…

Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση