Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος 

Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκαν ο υπουργός Περιφερειών της Ιταλίας Φραντσέσκο Μπότσα (Δημοκρατικό Κόμμα) και ο πρόεδρος της Ενωσης Ιταλικών Δήμων, δήμαρχος του Μπάρι, Αντόνιο Ντεκάρο, αποφασίζοντας να ιδρύσουν μια «χωροφυλακή της πανδημίας» στη γειτονική χώρα.

Το σχέδιό τους προβλέπει πρόσληψη 60.000 «βοηθών πολιτικής προστασίας» (assistenti civici) που θα επιβλέπουν αν οι Ιταλοί τηρούν τις αποστάσεις ασφαλείας σε δημόσιους χώρους το καλοκαίρι, αν φορούν μάσκες εκεί που πρέπει και γενικά αν συμπεριφέρονται με «υγειονομική υπευθυνότητα», ώστε να μην ξανακυλήσει η χώρα στις μαύρες μέρες των στρατιωτικών καμιονιών με τα φέρετρα στο Μπέργκαμο.

Προτεραιότητα «κατάταξης» σε αυτή την «πολιτοφυλακή της πανδημίας» (άγνωστο για πόσο διάστημα και με τι μισθό) έχουν οι άνεργοι, οι δικαιούχοι του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και γενικώς τα κοινωνικά στρώματα σε μεγαλύτερη ανάγκη, που διαβιούν κατά κατά κανόνα στον Νότο. Οι δύο εμπνευστές του σχεδίου αποφάσισαν ότι οι εθελοντές θα υπάγονται στην αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, που θα τους κατανέμει στους δήμους της χώρας ανάλογα με τις ανάγκες. Φαίνεται, όμως, ότι λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο.

Με την αυτή την «εθελοντική πολιτοφυλακή» (που θα την έλεγε κανείς και εκλογική πελατεία) διαφώνησαν ριζικά το συγκυβερνών Κίνημα Πέντε Αστέρων («οι πολίτες πρέπει να ελέγχουν την εξουσία, όχι άλλους πολίτες, μπλέκοντας στα πόδια της αστυνομίας»), η τεχνοκράτισσα υπουργός Εσωτερικών Λoυτσιάνα Λαμορτζέζε («δεν είχα ιδέα, το έμαθα από τις… εφημερίδες») και ο Ματέο Ρέντσι, που στηρίζει με το μικρό κόμμα του την κυβέρνηση. Ο δε Σαλβίνι το καταδιασκέδασε: «Χαίρομαι που η κυβερνώσα αριστερά, ενώ άλλοτε διαφωνούσε με τις ιδέες μας για ομάδες περιφρούρησης, τώρα ουσιαστικά τις μιμείται».

Από την έντυπη έκδοση