Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ακριβώς το ίδιο παρατηρείται στη «μητέρα Αγγλία», όπου οι πολίτες της κατηγορίας ΒΑΜΕ (Black and Minority Ethnic background) αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο των κρουσμάτων κορονοϊού, αν και δεν ξεπερνούν το 14% του πληθυσμού στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Βάσει των στοιχείων που έδωσε στις 3 Απριλίου το Εθνικό Κέντρο Εντατικολογίας, το 13,8% των ασθενών με κορονοϊό είναι Ασιάτες, το 13,6% μαύροι και το 6,6% μέλη άλλων εθνικών μειονοτήτων (μη λευκών εννοείται).

Η επιστήμη λέει ότι ο κορονοϊός δεν κάνει διακρίσεις κι αυτό επαληθεύτηκε περίτρανα με την περιπέτεια του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον και της εγκύου συντρόφου του. Στο βρετανικό υπουργικό συμβούλιο υπάρχουν 6 εκπρόσωποι των ΒΑΜΕ, με κορυφαίο τον ινδικής καταγωγής υπουργό Οικονομικών, Ρίσι Σουνάκ. Ολοι τους υπόκεινται σε περιορισμούς, καθώς εκτός από τον πρωθυπουργό βρέθηκαν θετικοί και άλλοι συνάδελφοί τους.

Το πρόβλημα είναι πως η υγειονομική κρίση δεν βοηθά καθόλου στην ενίσχυση της συνοχής της πολυεθνικής βρετανικής κοινωνίας, που πληρώνει τους κυβερνητικούς πειραματισμούς.

Ο επικεφαλής της Βρετανικής Ενωσης Μουσουλμάνων Γιατρών, Σαλμάν Ουακάρ, τόνισε πως χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να εξηγηθεί η υπερεκπροσώπηση των ΒΑΜΕ στους μολυσμένους από τον ιό. Παράλληλα, ο Ομάρ Χαν, του αντιρατσιστικού think tank, Runnymede Trust, επέστησε την προσοχή να μην επικρατήσει στη Βρετανία ένας «βιολογικός ρατσισμός», που θα αποδίδει σε φυλετικές παθογένειες την ευαισθησία των μαύρων σε διαβήτη, καρδιαγγειακά και εν τέλει Covid-19, παραγνωρίζοντας τους οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες.

Από την έντυπη έκδοση