Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα δυτικότερα, στις Βρυξέλλες, ο Ερντογάν έφευγε χωρίς να παραστεί στην προγραμματισμένη συνέντευξη Τύπου, μάλλον οργισμένος μετά τη συνάντηση που είχε με την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τον επικεφαλής της Κομισιόν Σαρλ Μισέλ, που του εξήγησαν ότι για να υπάρχει καλή συνεννόηση με την Άγκυρα θα πρέπει πρώτα να αποσυρθούν οι μετανάστες από τα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Τι μεσολάβησε; Πολύ απλά, ο Έβρος. Η Ελλάδα έδειξε στην πράξη σε όλους ότι φυλάσσει ευρωπαϊκά σύνορα και είναι ο θεματοφύλακας της ασφάλειας για την ευρύτερη περιοχή. Το ρόλο αυτόν τον απεμπόλησε η χώρα μας με την άφρονα πολιτική του Τσίπρα την περίοδο 2015-2017 όταν άφησε ανοιχτές τις θαλάσσιες πύλες. Το δόγμα «οι μετανάστες λιάζονται και εξαφανίζονται» ήταν κυρίαρχο εκείνη την εποχή και είχε οδυνηρά αποτελέσματα για την πατρίδα μας.
Όταν αντιλήφθηκαν οι Ευρωπαίοι ότι οι ροές από την Ελλάδα δεν πρόκειται να σταματήσουν ποτέ, προχώρησαν σε δύο κινήσεις. Η πρώτη ήταν να κλείσουν τα σύνορά τους και η δεύτερη να έρθουν σε απευθείας συμφωνία με τον Ερντογάν, που εκμεταλλεύθηκε την αδυναμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και πήρε τα κλειδιά του μεταναστευτικού.
Κάτι αντίστοιχο επιχείρησε να πράξει ο Τούρκος πρόεδρος την επόμενη εβδομάδα δίνοντας το σύνθημα στους οικονομικούς μετανάστες της Κωνσταντινούπολης να συρρεύσουν στον Έβρο για να περάσουν στην Ευρώπη, καθώς όπως έλεγε δημοσίως «τα σύνορα είναι ανοιχτά». Αυτή τη φορά ήθελε να εκβιάσει τους Ευρωπαίους για χρήματα και διπλωματική υποστήριξη μετά την ταπείνωση των στρατιωτικών του δυνάμεων στη Συρία.
Οι επαναστατικές φαντασιώσεις
Δεν υπολόγισε την αντίδραση της Αθήνας, είχε υποτιμήσει τον Μητσοτάκη, και δεν είναι ο πρώτος που δέχεται συντριπτική ήττα για αυτόν το λόγο. Ο Ερντογάν βρέθηκε μπροστά στο τείχος του Έβρου και στην ομόθυμη στάση των Ελλήνων, πλην των γνωστών εξαιρέσεων, να προασπίσουν τα σύνορα απέναντι σε ορδές κατατρεγμένων ανθρώπων, που χρησιμοποιήθηκαν από το στυγνό καθεστώς του ως πολιορκητικοί κριοί. Το σχέδιο της Άγκυρας απέτυχε, ο πρωθυπουργός κέρδισε την υποστήριξη της Ευρώπης, η σκηνή στο ελικόπτερο με την ηγεσία των Βρυξελλών ήταν πρωτοφανής και τώρα Ελλάδα και Τουρκία εισέρχονται στο ζήτημα του μεταναστευτικού με άλλους όρους.
Η Μέρκελ απέρριψε το αίτημα του Ερντογάν για άμεση συνάντηση παραπέμποντάς τον στις Βρυξέλλες (όπως κάποτε έστελνε στο Eurogroup όσους ζητούσαν πολιτική λύση για την οικονομία) συζήτησε με τον Μητσοτάκη για τους τρόπους εκτόνωσης του μεταναστευτικού.
Η Άγκυρα με την πολεμική συμπεριφορά του Ερντογάν στον Έβρο έγινε μέρος του προβλήματος, αντί για μέρος της λύσης, όπως πλασαριζόταν το 2016, και αυτό θα της στοιχίσει σε χρήματα και ισχύ. Οι «τσαμπουκάδες» του γείτονα ανεβάζουν το κόστος για την Τουρκία και δίνουν πρόσθετη δύναμη στην Ελλάδα, που πέτυχε την πρώτη της μεγάλη νίκη.
Στην ατζέντα με την Ευρώπη έχει τεθεί η επιστροφή στην Τουρκία όχι μόνο των μεταναστών που παρανόμως εισήλθαν στην χώρα αυτές τις ημέρες, αλλά και η επαναπροώθηση όσων βρίσκονται σε νησιά και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Ο Έβρος για άλλη μία φορά βγήκε νικητής. Και οφείλουμε πολλά στους ακρίτες, στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας που κράτησαν τα σύνορα όρθια και ακύρωσαν τα σχέδια του Ερντογάν.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση