Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΠΡΟΧΘΕΣ, με το άρθρο του στα «Νέα» είπε τη δική του άποψη για τα ελληνοτουρκικά επιρρίπτοντας ευθύνες στην κυβέρνηση Καραμανλή. Κατ’ αρχάς θα όφειλε να είναι πιο προσεκτικός, γιατί με τα επιχειρήματά του «δικαιολογεί» έως ενός σημείου τις παράλογες προκλήσεις του Ερντογάν.

ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ, μάλιστα, 1.119 λέξεις στο παρελθόν και μόλις 44 λέξεις στο μέλλον. Ενώ θα ήταν πιο λογικό μέσα από την εμπειρία που διαθέτει να έκανε το ακριβώς αντίστροφο. Ας ανέλυε τα επιχειρήματά του για το τι σημαίνει μια πιθανή προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη την οποία υποστηρίζει.

Ο Κώστας Σημίτης, όμως, το συνηθίζει αυτό. Του αρέσει να αυτοαποθεώνεται. Του αρέσει να παρουσιάζει μια ειδυλλιακή, εξιδανικευμένη εικόνα για την οκταετία κατά την οποία διετέλεσε πρωθυπουργός. Και, βέβαια, του αρέσει ακόμη περισσότερο να κουνάει το δάχτυλο άλλοτε στους πολιτικούς αντιπάλους του και άλλοτε ακόμα και στον ίδιο τον λαό.

Η πραγματικότητα εκείνης της οκταετίας αλλά και όσα έχουν αποκαλυφθεί έως τις μέρες μας διαψεύδουν τον πρώην πρωθυπουργό. Γι’ αυτό, λοιπόν, θα ήταν εξαιρετικό αν κάποια στιγμή τολμούσε να γράψει κάτι για όσα δεν έχει πει κουβέντα κι ας έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια από τότε που έφυγε από το Μαξίμου. «Χρωστάει» ένα άρθρο ο Κώστας Σημίτης.

ΕΧΕΙ πολλές απαντήσεις να δώσει στους πολίτες. Πρέπει να πει γιατί δεν εκσυγχρόνισε τη χώρα, αν και υποτίθεται πως ήταν εκσυγχρονιστής. Γιατί δεν προχώρησε σε ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις, τότε που ήταν εύκολο να γίνουν, καθώς η Ελλάδα βίωνε μια απίστευτη εποχή ευμάρειας. Γιατί δεν υλοποίησε το προχωρημένο ασφαλιστικό Γιαννίτση υποκύπτοντας στους λαϊκιστές του κόμματός του. Να εξηγήσει τι έγινε στο «πάρτι» του χρηματιστηρίου, όταν ακόμα και ο ίδιος καλούσε τους πολίτες να τζογάρουν -όσα είχαν και δεν είχαν- υποσχόμενος πως όλοι θα πάνε ταμείο. Να πει και για τον υπερδανεισμό της χώρας και τις νάρκες που άφησε στην οικονομία.

ΠΡΕΠΕΙ να μιλήσει και για τους πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής. Για τον Γιάννο Παπαντωνίου που φώναζε πως «για τον σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι», αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκεται προφυλακισμένος ως κατηγορούμενος για μίζες. Για τον Ακη που καταδικάστηκε για μίζες. Για τον Τσουκάτο που μπορεί να αθωώθηκε λόγω παραγραφής, αλλά ομολόγησε ότι πήρε ένα εκατομμύριο μάρκα από τη Siemens και τα έδωσε στο κόμμα. Και για πολλούς ακόμα υπουργούς του που «πρωταγωνίστησαν» σε υποθέσεις διαφθοράς.

ΑΣ γράψει, λοιπόν, ο Κώστας Σημίτης ένα άρθρο για τις «γκρίζες ζώνης» της διακυβέρνησής του και ας σταματήσει να κουνάει το δάχτυλο σε όλους τους άλλους.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου