Η πρώτη είναι ότι, μέσα σε διάστημα τριών μηνών, εξέλιπε η απειλή του δημοσιονομικού κενού, τόσο για τον φετινό προϋπολογισμό, όσο και για το 2020. Ηδη, υπάρχει καταρχήν έγκριση του προσχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού, ο οποίος θα περιλαμβάνει μείωση φόρων ύψους 1,2 δισ. ευρώ, διεύρυνση της φορολογικής βάσης με εκτεταμένη χρήση των ηλεκτρονικών συναλλαγών, καθώς επίσης ένταξη στο σύστημα αντικειμενικών αξιών των τουριστικών περιοχών που σήμερα υπερφορολογούνται.
Το δεύτερο θετικό μήνυμα προήλθε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ο οποίος ενέκρινε την αποπληρωμή με ευνοϊκούς όρους των δανείων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τα οποία σήμερα έχουν υψηλό επιτόκιο.
Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα από τα τέλη του 2017 έλεγε ότι επρόκειτο να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ, αλλά μέχρι να φύγει δεν είχε πράξει τίποτα ουσιαστικό προς αυτή την κατεύθυνση.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Είναι σαφές ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης χαρακτηρίζεται από αποτελεσματικότητα και βλέπουμε ότι οι αγορές επιβραβεύουν τη συνέπεια και τη μετριοπάθεια που επιδεικνύει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών.
Η ελληνική οικονομία αναβαθμίζεται από τους διεθνείς επενδυτικούς οίκους, τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων 5ετούς διάρκειας τείνουν κι αυτά πλέον να γίνουν αρνητικά, ενώ το 10ετές ομόλογο βρίσκεται ήδη σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Και όλα αυτά χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς φανφαρονισμούς για ηρωικές διαπραγματεύσεις του παρελθόντος που κατέληγαν σε μνημονιακά μέτρα και χωρίς τυχοδιωκτισμούς, τύπου Τσίπρα – Βαρουφάκη, όπως συνέβη με την καταστροφική διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015, που πληρώνουν ακριβά οι πολίτες.
Από την έντυπη έκδοση