Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Αρκετούς αιώνες αργότερα, η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου προχωρά στη δημιουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας με στόχο την προστασία του πολίτη από τις παράνομες πράξεις της Διοίκησης. Στις 17 Μαΐου του 1929, στην πρώτη συνεδρίαση του δικαστηρίου, ο Ελ. Βενιζέλος δίδει μια συγκλονιστική ομιλία:
Μένει ώσπου να φύγει…
«Βέβαια δεν σας υπόσχομαι ότι η κυβέρνησις εκ προθέσεως θα διαπράξη παρανομίαν διά να σας δώση την ευκαιρίαν ν’ ακυρώσητε την πράξιν της και την επαναφέρητε εις την τάξιν. Άλλωστε αν η αρχή της σοφίας είνε ο φόβος του Κυρίου, η λειτουργία του συμβουλίου της επικρατείας είνε η αρχή ίσως περισσοτέρας προσοχής εκ μέρους των κυβερνώντων όπως αποφεύγουν παρανόμους πράξεις. Αλλ’ όσην προσοχήν και αν δείξωμεν είνε ανθρώπινον να υποπέσωμεν και εις παρανόμους ενεργείας. Όταν δε έστω και άνευ προθέσεως διαπράξη η κυβέρνησις καμμίαν παρανομίαν και έλθη το συμβούλιον της επικρατείας να της πη ότι της ακυρώνει την πράξιν της ταύτην, σας βεβαιώ ότι θα έλθω προσωπικώς να συγχαρώ και να σφίξω το χέρι του προέδρου και των μελών του συμβουλίου της επικρατείας, διότι υπενθύμισαν εις την κυβέρνησιν ότι δεν έχει το δικαίωμα να παρανομή».
Είναι λοιπόν το μέγεθος του πολιτικού ανδρός που μας λείπει σήμερα. Η χώρα του Περικλή κατάντησε σήμερα να κυβερνάται από μειράκια της πολιτικής που αναδείχθηκαν σε 15μελή και ανδρώθηκαν σε αμφιθέατρα. Χωρίς καμία αιδώ, χωρίς συναίσθηση του ιστορικού σφάλματος που διαπράττουν, επιτέθηκαν στη Δικαιοσύνη, αμφισβητώντας την ανεξαρτησία του Συμβουλίου της Επικρατείας που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του δικαστικού ελέγχου για την νομιμότητα των πράξεων της Διοίκησης.
Είναι πραγματικά ήσσονος σημασίας οι αναρτήσεις του κυρίου Πολάκη για «δικαστικό πραξικόπημα» ή του αν. γραμματέα των ΑΝΕΛ πως «αντισυνταγματικό είναι το ΣτΕ» (!), όσο προκλητικές και πρωτόγνωρες και αν είναι. Αυτό που προκαλεί πραγματικό τρόμο είναι η επίθεση του πρωθυπουργού (μέσω της κυβερνητικής εκπροσώπου) και του Προέδρου της Βουλής (που χαρακτήρισε πολιτική την απόφαση του ΣτΕ), δηλαδή του δεύτερου και του τρίτου ανώτερου πολιτειακού παράγοντα της Ελληνικής Δημοκρατίας, εναντίον της Δικαιοσύνης. Ευθύνονται δηλαδή για τη δημιουργία θεσμικής κρίσης, χωρίς κανέναν σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών, χωρίς να αντιλαμβάνονται το διαστρεβλωμένο μήνυμα που στέλνουν στη νέα γενιά. Τσαλακώνουν βίαια το Σύνταγμα και τους νόμους αυτοί που θα μας τάραζαν στη νομιμότητα.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου