Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΤΟΝ Ιούνιο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε με τυμπανοκρουσίες και διθυραμβικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα τις συμβάσεις για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων. Προχθές η Βουλή επικύρωσε τις συμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε μόνο μια απίστευτη πρωτοτυπία. Ο ΣΥΡΙΖΑ το… ξανασκέφθηκε και δεν υπερψήφισε τις συμβάσεις που είχε υπογράψει.
ΜΕ αυτή τη στρατηγική θα πορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Σε όλα τα θέματα. Κανείς δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται. Εδώ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, πριν από λίγες ημέρες, κατέβηκε στην απεργιακή πορεία για να υποδυθεί ξανά τον αντιμνημονιακό. Ναι, είναι ο ίδιος που ως υπουργός Οικονομικών συμφώνησε, υπέγραψε και ψήφισε επώδυνα μνημονιακά μέτρα άνω των δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ.
Το δίμηνο της φωτιάς
ΤΑ ίδια συμβαίνουν και στο προσφυγικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρά σαν να μη γνωρίζει τι συμβαίνει στη Μόρια εδώ και τέσσερα χρόνια. Οι αντιδράσεις είναι παρόμοιες σχεδόν σε όλα τα ζητήματα που τρέχουν στην πολιτική ατζέντα. Στην οικονομία, στην παιδεία, στην υγεία και οπουδήποτε αλλού.
ΣΤΗΝ Κουμουνδούρου έχουν διαλέξει τέσσερις πέντε λέξεις – «κλειδιά» και τις χρησιμοποιούν με κάθε αφορμή. Για οτιδήποτε συμβαίνει καταγγέλλουν την κυβέρνηση ως νεοφιλελεύθερη, ακροδεξιά, ότι εφαρμόζει πολιτικές Ορμπαν και Σαλβίνι. Αυτή την «καραμέλα» θα τη χρησιμοποιούν στα επόμενα πολλά χρόνια που θα βρίσκονται στην αντιπολίτευση.
ΟΙ λόγοι που ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί αυτή την αντιπολιτευτική τακτική είναι απλοί. Κατ’ αρχάς γιατί δεν γνωρίζει, δεν μπορεί και δε θέλει να κάνει κάτι άλλο. Κόμμα διαμαρτυρίας ήταν πάντοτε. Δεν σημαίνει ότι επειδή κυβέρνησε για μια τετραετία πως άλλαξε και νοοτροπία.
ΥΠΑΡΧΕΙ όμως και κάτι άλλο. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καταλάβει ότι έχασαν τις εκλογές και πολύ περισσότερο γιατί τις έχασαν. Συνεχίζουν να επιμένουν πως τα έκαναν όλα τέλεια. Πως κατέχουν το αλάθητο. Αντιμετωπίζουν με έναν προκλητικό και ιδιότυπο πολιτικό «ρατσισμό» τα υπόλοιπα κόμματα, υποστηρίζοντας πως μόνο εκείνοι νοιάζονται για τη χώρα, για τους πολίτες, για τον άνθρωπο. Πως όλοι οι υπόλοιποι που δεν είναι «αριστεροί» θέλουν το κακό της χώρας, των πολιτών, των ανθρώπων. Αυτή η «ανωτερότητα» με την οποία αυτο-αποθεώνονται είναι η βασική αιτία που τους οδηγεί να αρνούνται πεισματικά να ξεκολλήσουν από τις αναχρονιστικές ιδεοληψίες τους. Και για αυτό ήταν, είναι και θα είναι απέναντι σε οτιδήποτε σηματοδοτεί την πρόοδο, αν και δηλώνουν… προοδευτικοί.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου