Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Σήμερα, θα ξεκινήσουμε την ροή του λόγου ανάποδα, αρχής γενομένης από τα… όπλα στην φαρέτρα όσων… ξορκίζουν την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού. Ακούγοντας αποσπασματικά, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και διαβάζοντας την Αυγή της Τρίτης, 27/08, αντιλαμβανόμαστε πως κάποιοι θεωρούν ως αλλοίωση του εκλογικού σώματος την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού.

Ακόμα πιο εξοργιστική είναι και η θεώρηση που έχουν ορισμένοι, μεταξύ άλλων και η Αυγή που παρουσιάζει τους Έλληνες της Αστόριας σαν εξωγήινους που νομίζουν πως ο ΕΝΦΙΑ είναι κάτι που φορούν οι παπάδες. Για άλλη μία φορά η Αριστερά κλείνεται στον εαυτό της νομίζοντας πως όλοι ασχολούνται μαζί της. Γίνεται σαφές από την φοβική αντίδρασή της, ότι πιστεύουν πως το σχέδιο της κυβέρνησης στοχεύει στο να μην ψηφιστεί ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ερωτώ λοιπόν, από πού και ως πού προκύπτει πως οι Έλληνες του εξωτερικού θα ψηφίσουν ΝΔ ή κάτι άλλο εκτός ΣΥΡΙΖΑ.

Ερχόμαστε, όμως, σε πιο ουσιώδη. Η κυβέρνηση εξήγγειλε πως στόχο έχει να ενσωματώσει στο εκλογικό σώμα 2 εκατομμύρια ψηφοφόρους από κάθε γωνιά της Γης και μάλιστα ισότιμα και όχι τιμητικά σε 2-3 έδρες στην Βουλή, εφαρμόζοντας έτσι στην πράξη την έννοια του Οικουμενικού Ελληνισμού. Στελέχη της Αριστεράς, όμως, μιλούν για προσπάθεια ενσωμάτωσης στο εκλογικό σώμα Έλληνες του εξωτερικού, τρίτης και τέταρτης γενιάς…

Κύριοι, εάν ενσωματώναμε στο εκλογικό σώμα Έλληνες μετανάστες 3ης και 4ης γενιάς, τότε η προσθήκη στο εκλογικό σώμα θα έφτανε τα 7-8 εκατομμύρια ψηφοφόρους, αφού τόσοι υπολογίζονται πως είναι οι Έλληνες το γένος που ζουν εκτός Ελλάδος.

Τα πράγματα είναι απλά και οι αριθμοί αμείλικτοι. Οι Έλληνες που έφυγαν εκτός Ελλάδος την τελευταία δεκαετία ξεπερνούν τους 500.000. Παράλληλα τριπλάσιοι είναι οι Έλληνες που γεννήθηκαν από Έλληνες μετανάστες σε «ελληνικές γειτονιές» έχοντας στενότατους δεσμούς με την Ελλάδα σε πολλές πόλεις του κόσμου, όπως η Μελβούρνη, η Αστόρια στην Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και αλλού.

Αυτοί οι άνθρωποι που κράτησαν στενότατες σχέσεις με την πατρίδα μέσω των ισχυρών ομογενειακών οργανώσεων, ήρθαν και «άγγιξαν» την ελληνική κοινωνία ξανά χάρις στο διαδίκτυο. Το Facebook, τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φυσικά τα ελληνικά ειδησεογραφικά σάιτ που διαβάζονται απ άκρη σε άκρη στον πλανήτη, προσφέρουν μία πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα.

Κύριοι της Αριστεράς οι εποχές έχουν αλλάξει. Ομογενής δεν είναι πλέον μόνο αυτός που γυρνά μετά από 12 ώρες δουλειάς στην φάμπρικα για να ακούσει την ΕΡΤ στο ραδιόφωνο προκειμένου να μην ξεχάσει την μητρική του γλώσσα. Πλέον οι ομογενείς παρακολουθούν το πρόγραμμα της ελληνικής τηλεόρασης είτε δορυφορικά είτε διαδικτυακά, διαβάζουν τις ελληνικές εφημερίδες, επισκέπτονται την χώρα μας και εμπλουτίζει την αντίληψή του για την Ελλάδα συγκρίνοντας όσα βλέπει στην χώρα μας με όσα ζει στην χώρα που εργάζεται.

Οι Έλληνες του εξωτερικού, αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα του έθνους μας απέναντι στους ανταγωνιστές του. Ελάχιστοι λαοί μπορούν να ψάξουν σε όλο τον κόσμο και παντού να βρίσκουν ομοεθενείς τους. Ελάχιστοι λαοί μπορούν να ελπίζουν σε «βοήθεια» τόσο υλική, όσο και πνευματική από το εξωτερικό. Η Ελλάδα το μπορεί και πρέπει να το αξιοποιήσει.

Από τις πρώτες ημέρες ύπαρξης της σύγχρονης έννοιας της Ελλάδας με την μορφή οργανωμένου κράτους, ο τόπος πρόκοψε αξιοποιώντας τις δυνάμεις που βρίσκονταν εκτός των συνόρων. Είτε από τους μεγάλους ευεργέτες της Ηπείρου, της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Μολδοβλαχίας, μέχρι τους Μικρασιάτες, όλοι αυτοί ήταν η κινητήριος δύναμη της Ελλάδος για να μπορεί να «τρέχει» είτε για να προλάβει τις εξελίξεις είτε να τις προσπεράσει όποτε είχε την δυνατότητα.

Έτσι και σήμερα. Γνωρίζοντας πως εκτός των συνόρων μας βρίσκονται άνθρωποι μορφωμένοι, άνθρωποι ταξιδεμένοι και διεθνώς καταξιωμένοι, το λιγότερο που μπορεί να κάνει η πατρίδα γι αυτούς είναι να τους επιτρέψει να ψηφίσουν και να εκφράσουν άποψη.

Ας μην γελιόμαστε. Όλοι όσοι εναντιώνονται σε αυτές τις κινήσεις, θέλουν την Ελλάδα μικρή, φοβική και ελεγχόμενη. Θέλουν μία Ελλάδα που χάνει τις δυνάμεις της και δεν τις αναπληρώνει, μία Ελλάδα που εξαρτάται σε ξένες δυνάμεις για να κλείσει άτσαλα τις πληγές της.

Τέλος, ας παραδεχθούμε πόσο γελοίοι είμαστε που σε μία εποχή διασύνδεσης όλων με όλους ανά πάσα ώρα και στιγμή, δεν έχουμε χορηγήσει την δυνατότητα σε κάθε Έλληνα, όπου κι αν είναι να ψηφίσει στις εκλογές σε τοπικά αστυνομικά τμήματα, σε πρεσβείες ή αλλού, αλλά τους αναγκάζουμε να πληρώνουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες ευρώ για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Οι εποχές που τα κόμματα ήθελαν εξαρτημένους ψηφοφόρους που ψήφιζαν μόνο εάν είχαν ναυλωμένο από την παράταξη πούλμαν, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί!

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr