ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ αυτόν ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε απροετοίμαστος να ασκήσει σοβαρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση, με συνέπεια να καταφεύγει σε κορώνες που δεν έχουν σχέση με την αλήθεια και κυρίως με τις προτεραιότητες των πολιτών. Εκτός εάν το επιτελείο του κ. Τσίπρα θεωρεί ότι η επέκταση της μείωσης του ΕΝΦΙΑ στη μεσαία τάξη ήταν «ταξικό μέσο» εις βάρος των φτωχών, η κατάργηση του ασύλου για τους διάφορους κουκουλοφόρους προσπάθεια να πνιγεί η πανεπιστημιακή ελευθερία ή ότι η απομακρυνθείσα πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού εθεωρείτο από την κοινωνία ως πρότυπο ακομμάτιστης τοποθέτησης.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «τρέχει» με σχέδιο και μεθοδικότητα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί τα νομοσχέδια να περνούν από τη Βουλή απειλώντας με αγωνιστικές κινητοποιήσεις που δεν αγγίζουν τις προοδευτικές δυνάμεις. Ωστόσο, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος «αποπροσανατολισμού», και γι’ αυτό η κυβέρνηση οφείλει να μη χάσει τη μεγάλη εικόνα, που είναι οι προτεραιότητες των πολιτών, από τις μικρές κομματικές παγίδες που θα θελήσει να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ τις επόμενες εβδομάδες θα αναλύσει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεών του στις συναντήσεις που θα έχει με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ. Στόχος του πρωθυπουργού είναι να θέσει τις βάσεις για τη μείωση των πλεονασμάτων, που έχει υπογράψει ο Τσίπρας για την περίοδο μέχρι και το 2022, ώστε να μεγαλώσει ο δημοσιονομικός χώρος για φορολογικές ελαφρύνσεις.

ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ότι ειδικά το Βερολίνο δεν θα έχει ευήκοα ώτα στο αίτημα για μείωση των πλεονασμάτων, όταν μάλιστα η κυρία Μέρκελ έχει μπροστά της εκλογικές αναμετρήσεις σε δύο κρατίδια και η πολιτική της επιρροή έχει μειωθεί αισθητά. Ωστόσο, ο κ. Μητσοτάκης, όπως φάνηκε από τις πρώτες κιόλας ημέρες στο Μαξίμου, είναι οργανωτικός και μπορεί να κάμψει τις αντιρρήσεις των «σκληρών» της ευρωζώνης, προτάσσοντας δομικές μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία της οικονομίας μέσω αποκρατικοποιήσεων και εκσυγχρονισμού του Δημοσίου.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ επιμένει στο ζήτημα της αξιοπιστίας και, εάν μέχρι το τέλος του έτους καταφέρει να αλλάξει τους αναπτυξιακούς ρυθμούς και να ξεκολλήσει επενδυτικά σχέδια, τότε θα είναι πιο εύκολο να κάμψει τις αντιρρήσεις της Γερμανίας και να πετύχει δημοσιονομικές ελαφρύνσεις υπέρ της ανάπτυξης και της μείωσης των βαρών για τη μέση οικογένεια.

Από την έντυπη έκδοση