Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Για γέλια γιατί έκαναν σαν θυμωμένα παιδιά που τα ξεγάντζωσαν από την καρέκλα και για κλάματα γιατί ισχυρίζονται ότι έχουν δημοκρατικές ευαισθησίες. Μάλλον είναι δύσκολο στην ιδεολογία τους να κατανοήσουν γιατί η Δημοκρατία δεν αναγνωρίζει τη μονιμοποίηση στις θέσεις υφυπουργού και υπουργού, αλλά επιβάλλει την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, σύμφωνα με την απόφαση των πολιτών στις εθνικές εκλογές.

Οι απερχόμενοι ΣΥΡΙΖΑίοι, οργισμένοι και επιθετικοί επειδή ο λαός τούς αποδοκίμασε κατά τρόπο ηχηρό και αδιαμφισβήτητο, αντί να παραδώσουν σεμνά και ταπεινά στους επερχόμενους, έκαναν διάγγελμα των… επιτυχιών τους. Και μάλιστα δεν πτοήθηκαν ούτε και από την παρουσία των διαπιστευμένων δημοσιογράφων, οι οποίοι, γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, σχολίαζαν τα λεγόμενα άλλοτε ως αναληθή και άλλοτε ως προθέσεις.

Στη δημοσιογραφική μας πορεία έχουμε βρεθεί πολλές φορές σε ανάλογες τελετές. Και το ΠΑΣΟΚ έχει παραδώσει στη Νέα Δημοκρατία και τούμπαλιν από Μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν ουκ ολίγες φορές. Αλλά τέτοιος «θρήνος και κοπετός» δεν είχε συμβεί. Ιδιαίτερα σε υπουργεία όπου οι τέως υπουργοί αποδοκιμάστηκαν και δεν εξελέγησαν ούτε βουλευτές. «Είναι η Δημοκρατία, ανόητοι» για να παραφράσω το γνωστό που είπε ο Σόιμπλε στον Τσίπρα, στο Νταβός, για την οικονομία.

Η αλήθεια είναι ότι η Αριστερά -ήθους και ύφους ΣΥΡΙΖΑ- δεν συνήθιζε και δεν συνηθίζει στις νοτιοαμερικανικές και αφρικανικές «Δημοκρατίες» να παραδίδει την εξουσία. Tη θεωρεί… κεκτημένο. Κάποιες ενδείξεις για ανάλογες προθέσεις είχαμε και από την άρτι αποβληθείσα κυβέρνηση. Αλλά ούτε ο Παππάς ούτε ο Τζανακόπουλος ή ο Βερναρδάκης εφηύραν την πυρίτιδα.

Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, ο Κάστρο και ο Μαδούρο αναδόμησαν τη Δικαιοσύνη και επέβαλαν «καθετηριασμό» στον Τύπο. Ο Τσίπρας δεν επέδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία στην αντιμετώπιση της Δικαιοσύνης και του Τύπου. Είναι οι δύο πυλώνες της Δημοκρατίας που πρωτίστως επιχείρησε να ελέγξει. Περασμένα μεν, ξεχασμένα όχι. Γιατί χθες σε τελετές παράδοσης και παραλαβής οι κρυμμένες απειλές ήσαν ουκ ολίγες. Τουλάχιστον δεν περιμένουν να ξεχαστούν τα τέρατα και τα σημεία που έχουν κάνει;

Οι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν αντιληφθεί ότι το 2019 δεν έχει σχέση με το 2013 των «αγανακτισμένων», ούτε καν με το 2015 όταν πήραν την εξουσία εξαπατώντας και κοροϊδεύοντας. Αλλαξε η εποχή. Στη Δημοκρατία δεν χρειάζεται μόνο μια ισχυρή κυβέρνηση ώστε να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Χρειάζεται και μία αξιόπιστη αντιπολίτευση που να ασκεί έλεγχο, να συμπορεύεται σε ευεργετικά μέτρα και να προτείνει, ισχυροποιώντας τη Δημοκρατία.

Δύσκολο το μάθημα της αξιοπιστίας; Επειδή θα μαθητεύσουν στην αντιπολίτευση για την επόμενη τετραετία, τουλάχιστον, πού θα πάει; Θα το μάθουν…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου