Οι πολίτες αυτής της χώρας αισθάνονται βαριά προσβεβλημένοι βλέποντας το θλιβερό θέαμα να κατατίθενται συνεχώς τροπολογίες και σε άσχετα νομοσχέδια για διάφορες διευθετήσεις, εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις και πάσης φύσεως ρουσφέτια μέχρι και την τελευταία στιγμή.

Δεν είναι υπερβολή να επισημάνουμε ότι στο κυβερνητικό στρατόπεδο ζουν τις τελευταίες «ημέρες της Πομπηίας» και γι’ αυτό κοιτάζουν να προλάβουν να διορίσουν κυριολεκτικά τα δικά τους παιδιά και λοιπούς συγγενείς και κομματικούς φίλους του ΣΥΡΙΖΑ στο Δημόσιο ή να εξυπηρετήσουν φίλα προσκείμενους επιχειρηματίες.

Φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας, υπό το κράτος της βαρύτατης ήττας του στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, βιάστηκε το βράδυ της 26ης Μαΐου να ανακοινώσει ότι θα επισκεπτόταν την επομένη του β’ γύρου των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ΠτΔ) προκειμένου να ζητήσει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Οταν λοιπόν αντιλήφθηκαν στο Μαξίμου και στον ΣΥΡΙΖΑ ότι, εκτός από την επιλογή νέας ηγεσίας στον Αρειο Πάγο, είχαν πολλές ακόμα εκκρεμότητες ρουσφετολογικού χαρακτήρα να τακτοποιήσουν, μετέθεσαν κατά μία εβδομάδα την επίσκεψη του πρωθυπουργού στον ΠτΔ, άνοιξαν ξανά τη Βουλή και ανέσυραν από τα συρτάρια τους ακόμα και το νομοσχέδιο για την κύρωση συμφωνίας με το Αζερμπαϊτζάν ώστε να ψηφίσουν τις τροπολογίες που ήθελαν.

Ακολούθησαν, έτσι, μια πελατειακή πρακτική βγαλμένη από τις πιο φαύλες περιόδους της δεκαετίας του ’80, που έχει καταδικαστεί εδώ και χρόνια στη συνείδηση του κόσμου, για να κάνουν τα ρουσφέτια τους, καταρρίπτοντας όμως κάθε ρεκόρ – και αριθμητικά και επί της ουσίας.

Τελικώς, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα μείνει στην Ιστορία όχι για το ανύπαρκτο ηθικό πλεονέκτημα που η ίδια επικαλείτο, αλλά για το πρωτοφανές ρουσφετολογικό μπαράζ, που ανεβάζει και το δημοσιονομικό κόστος, το οποίο θα πληρωθεί από τους πολίτες.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου