Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Δεν είναι μόνο το τεράστιο μέγεθος της ήττας, το οποίο παρ’ ότι ήταν προϊδεασμένος, τον ξάφνιασε. Οπως και τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν καταπιεί αμάσητη την προπαγάνδα του Μ. Μαξίμου. Μια χονδροειδή προπαγάνδα, η οποία για άλλους προοριζόταν, αλλά άλλοι την «έφαγαν».

ΚΥΡΙΩΣ είναι ο φόβος που προκαλεί η συνειδητοποίηση ότι η ήττα στις επερχόμενες εκλογές της 7ης Ιουλίου έχει πολλές πιθανότητες να είναι πολύ μεγαλύτερη από την ήττα που ήδη υπέστη. Κι αυτός ο φόβος έχει 3 βασικές εξηγήσεις του. Η πρώτη: Ο Α. Τσίπρας μέσα σε ένα μήνα πρέπει να αλλάξει εντελώς τη στρατηγική του. Η γραμμή «είμαστε με τους πολλούς» απέτυχε παταγωδώς. Αφενός γιατί μετά τα κότερα και τη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης μόνο σαν πολιτικό ανέκδοτο θα μπορούσε να έχει πέραση. Με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο να αποξενωθεί εντελώς από τη μεσαία τάξη την οποία εξόντωσε με τη συνειδητή φορομπηχτική πολιτική του Ε. Τσακαλώτου, αλλά και να την καταστήσει «ταξικό εχθρό» του. Η ταξική αντιμετώπισή της, στο πλαίσιο μιας δήθεν αναδιανομής του πλούτου, χωρίς να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ασθενέστερων στρωμάτων, φτωχοποίησε τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας. Το άσχημο για τον Α. Τσίπρα είναι ότι ακόμα και να κάνει στροφή… 360 μοιρών, δεν προλαβαίνει να πείσει. Πόσω μάλλον, αφού πρόκειται για έναν πολιτικό με σχεδόν μηδενική προσωπική αξιοπιστία.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ εξήγηση είναι εντελώς αριθμητική. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δεξαμενές για να αντλήσει ψήφους, ενώ έχει τα περιθώρια να χάσει κι άλλες δυνάμεις. Η μεγαλύτερη προσδοκία του είναι να πάνε να ψηφίσουν όσοι ενδεχομένως θα τον ψήφιζαν, αλλά προτίμησαν την αποχή. Ούτε μεγάλο είναι αυτό το ποσοστό, ούτε καθόλου σίγουρο είναι, ότι αυτή τη φορά θα πάνε στις κάλπες. Η προσπάθεια αφαίμαξης του ΚΙΝΑΛ απέτυχε παταγωδώς με την «Προοδευτική Συμμαχία» και πλέον είναι πιθανότερο να εξελιχθεί σε αιμοδοσία προς το ΚΙΝΑΛ. Ταυτοχρόνως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να χάσει: *Αυτούς που δεν είχαν καταλάβει ότι απομακρύνεται από την εξουσία. Και τώρα που το κατάλαβαν θα φύγουν, γιατί συνήθως ακολουθούν τον νικητή, αποσκοπώντας στην εύνοιά του *Απέκτησε στα αριστερά του έναν «παίκτη», ο οποίος απειλεί να γοητεύσει όσους απογοητεύτηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά διατηρούν την αριστερή συνείδησή τους. Ο Γ. Βαρουφάκης, ιδιαίτερα αν συνεργαστεί και με τη Ζ. Κωνσταντοπούλου, διεκδικεί να αποσπάσει μεγαλύτερο ποσοστό απ’ αυτό που απέσπασε με τη mera25.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή η Ν.Δ. έχει μια πολυσυλλεκτική δεξαμενή για να αντλήσει ψήφους: Το 1,5% του Ποταμιού, το 1,2% του ΛΑΟΣ, μέρος από την Ενωση Κεντρώων, το 0,8% των ΑΝΕΛ που απέμεινε και είναι δεξιόστροφο, το 0,7% του Τζήμερου και ένα μέρος από το 4,2% Βελόπουλου. Διεκδικώντας παράλληλα ακόμα ένα ποσοστό απ’ ευθείας μετακίνησης ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως εκείνο το ποσοστό που ακολουθεί τον νικητή.

Η ΤΡΙΤΗ εξήγηση αφορά τον πλήρη αφοπλισμό του Α. Τσίπρα από την παροχολογία, που ήταν το βασικό «όπλο» του στις ευρωεκλογές. Μετά την Ε.Ε. που ήδη «έχει δείξει τα δόντια της», ήρθε χθες και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να τονίσει ότι το υπερπλεόνασμα του 2019 σπαταλήθηκε. «Φαγώθηκε» στα προεκλογικά επιδόματα και τις άτσαλες ψηφοθηρικές παροχές.

ΑΝ ΣΕ αυτά προσθέσει κανείς το διάτρητο πλέον «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ, τη διαπιστωμένη διαχειριστική ανικανότητά του και την προσωπική απομυθοποίηση του «άχαστου» Α. Τσίπρα, γίνεται ακόμα πιο εύκολα αντιληπτός ο φόβος του Μ. Μαξίμου για ανεπανάληπτη εκλογική συντριβή.

Η επίμονη κ. Μπαζιάνα

Δύο φορές πήγε στο Μ. Μαξίμου η κ. Μπαζιάνα, μετά την πολύ μεγάλη ήττα των ευρωεκλογών. Και τις δύο, όπως λένε οι πληροφορίες, έκανε πολύ αυστηρές παρατηρήσεις σε στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού. Πολιτικές και προσωπικές παρατηρήσεις. Αλλωστε είναι γνωστό ότι η κ. Μπαζιάνα έχει πολιτική άποψη και μάλιστα «σκληρή» άποψη. Δική της είναι η φράση, που έγινε «διάσημη» από το στόμα του Π. Πολάκη, «πήραμε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε την εξουσία». Οπως αναφέρουν οι πληροφορίες, η κ. Μπαζιάνα πηγαίνοντας στο Μ. Μαξίμου δεν έδωσε μόνο στήριξη στον σύζυγό της, κάτι που είναι απολύτως ανθρώπινο και φυσιολογικό. Εδωσε και «πολιτικό παρών». Από το Μ. Μαξίμου έχουν περάσει αρκετές σύζυγοι πρωθυπουργών. Η κ. Γεωργία Σαμαρά, η κ. Αντα Παπανδρέου, η κ. Νατάσα Παζαΐτη, η κ. Δάφνη Σημίτη. Ολες διακριτικές και «αόρατες». Πρέπει να πάει κανείς πολλά χρόνια πίσω, για να βρει σύζυγο πρωθυπουργού με τόσο έντονη πολιτική παρουσία. Πρέπει να φτάσει κανείς στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η Δ. Λιάνη-Παπανδρέου έφτασε να διευθύνει το Πολιτικό Γραφείο του μακαρίτη Α. Παπανδρέου. Η κ. Μπαζιάνα δεν επιδίωξε θεσμικό πολιτικό ρόλο δίπλα στον Α. Τσίπρα. Προτίμησε την πανεπιστημιακή καριέρα. Ωστόσο, ποτέ δεν εγκατέλειψε τον ρόλο του πολιτικά ενεργού πολίτη. Και το απέδειξε με την έντονη και θορυβώδη διπλή παρουσία της στο Μ. Μαξίμου αυτήν την εβδομάδα.

Θα γίνει το «δικαστικό πραξικόπημα»;

Πηγές από την Προεδρία της Δημοκρατίας διαβεβαιώνουν ότι ο Π. Παυλόπουλος δεν πρόκειται να υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα για τις αλλαγές στην ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων, που μεθοδεύει η κυβέρνηση, παρά μόνο εάν είναι κενή η θέση. Πηγές από το Μ. Μαξίμου διαρρέουν ότι ο Π. Παυλόπουλος «θα υπογράψει την 1η Ιουλίου». Και οι δύο πληροφορίες είναι ορθές, αλλά δεν περιγράφουν την… αλήθεια! Ο ΠτΔ πράγματι δεν προτίθεται να υπογράψει το ΠΔ στο ενδεχόμενο που η κυβέρνηση προχωρήσει στην αντιδημοκρατική και αντιθεσμική απόφασή της να αλλάξει την ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων, σε μια προσπάθεια χειραγώγησης και «μετεκλογικής χρησιμότητας» της Δικαιοσύνης. Τυπικά ο Π. Παυλόπουλος έχει το δικαίωμα να μην υπογράψει έως τις 30 Ιουνίου, δεδομένου ότι τότε λήγει η θητεία των ανώτατων δικαστικών. Από την 1η Ιουλίου είναι «υποχρέωσή του» να υπογράψει την τοποθέτηση της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Εκεί ακριβώς «πατά» και η κυβερνητική διαρροή. Ομως κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει ο Π. Παυλόπουλος από την 1η Ιουλίου και έως τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Γιατί μπορεί να μην έχει τυπική αρμοδιότητα, αλλά έχει συναίσθηση της πολιτικής ευθύνης του…

Απορίες

1. Δηλαδή αριστερά σημαίνει ο αρχηγός και οι στρατηγοί της ΕΛ.ΑΣ. να γίνονται κλακαδόροι στις ομιλίες του Α. Τσίπρα;

2. Τα «παιδιά» που ζητούσαν από τον Κώστα Μπακογιάννη να φύγει από την ταβέρνα που έτρωγε γιατί δεν του ζήτησαν να υποστηρίξει και τον δολοφόνο του πατέρα του;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου