Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Μπορεί να ήταν ανώτατος δικαστικός, αλλά κατά τη διάρκεια της μακράς πορείας του στη Δικαιοσύνη δεν είχε «απασχολήσει» τα μέσα ενημέρωσης, όπως κάνουν διάφοροι άλλοι δικαστικοί λειτουργοί εσχάτως. Ακόμα και όταν σε μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή για τη χώρα διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός και πάλι φρόντισε να ασχοληθεί με την ουσία και όχι με την «εικόνα» του ρόλου που απέκτησε εκ του Συντάγματος.

ΞΑΦΝΙΚΑ, όμως, τον… έμαθε όλη η Ελλάδα. Με έναν ιδιαίτερα άσχημο τρόπο. Κάποιος μάρτυρας κατέθεσε ότι ο Παναγιώτης Πικραμμένος πήρε 100.000 ευρώ από τη Novartis για να προωθήσει τα συμφέροντα της φαρμακευτικής εταιρίας. Και όλα αυτά μέσα στους μόλις δυο μήνες που βρέθηκε στη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Διασύρθηκε, συκοφαντήθηκε με τρόπο αισχρό.

ΚΑΙ, μάλιστα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ. ψήφισαν υπέρ της «παραπομπής» του στη Δικαιοσύνη, ο μη έχων κανέναν ηθικό φραγμό Παύλος Πολάκης είχε προβεί σε κάτι ντροπιαστικό για τη Δημοκρατία στον τόπο μας. Οταν ο Παναγιώτης Πικραμμένος «απολογούνταν» εν μέσω δακρύων, ισχυριζόμενος πως δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση, ο -«κολλητός» του Αλέξη Τσίπρα- αναπληρωτής υπουργός Υγείας χασκογελούσε.

ΥΠΑΡΧΕΙ, βέβαια, λογική εξήγηση για αυτόν τον… παραλογισμό. Το «δόγμα Πολάκη». Το κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος είχε… επιχειρηματολογήσει, τον περασμένο Οκτώβριο σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «αν δεν βάλουμε κάποιον φυλακή, δεν θα κερδίσουμε τις εκλογές». Γιατί, δεν πρόκειται για πραγματική προσπάθεια κάθαρσης, αλλά για προεκλογικό παιχνίδι. Κι αν δεν μπει κάποιος φυλακή, τελικά, δεν πειράζει. Αρκεί να φτάσουμε ως τις κάλπες με… κατηγορούμενους. Ακόμα καλύτερα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορεί να μιλάει στις πλατείες και στα καφενεία για… βραχιολάκια. Σε κάποιον, λοιπόν, σε όποιον να ‘ναι. Σε όποιον λάχει ο κλήρος. Γιατί όχι; Ακόμα και ο Πικραμμένος θα μπορούσε να ήταν το τυχαίο… θύμα.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ο Παύλος Πολάκης δεν πρόκειται να ζητήσει ποτέ συγγνώμη από τον Παναγιώτη Πικραμμένο. Οπως, λογικά, με τη στάση που κρατάει δεν πρέπει να ζητάει ποτέ συγγνώμη και από κανέναν. Αλλά όλοι οι υπόλοιποι; Ολα αυτά τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που υποτίθεται είναι είτε ριζοσπάστες αριστεροί είτε σοσιαλδημοκράτες δεν μπορούν να ζητήσουν μια συγγνώμη; Τόσο πολύ τους κάνει ό,τι θέλει ο Πολάκης;

ΚΙ ας μην ζητήσουν συγγνώμη από τον Πικραμμένο. Στην πραγματικότητα δεν την έχει ανάγκη, γιατί οι πολίτες έχουν κατανοήσει ότι έπεσε «θύμα» του «δόγματος Πολάκη».

ΘΑ μπορούσαν, όμως, να κάνουν κάτι καλύτερο για τον τόπο και τη Δημοκρατία. Να ζητήσουν μια συγγνώμη – πακέτο για όλα τα ψέματα που είπαν. Για τα ψέματα του καταστροφικού πρώτου εξαμήνου του 2015. Για τα ψέματα με τα οποία έκρυβαν τα επώδυνα μνημονιακά μέτρα που ψήφιζαν στη Βουλή. Για τα ψέματα της σκανδαλολογίας. Για τα ψέματα με τα οποία θρέφουν την εικονική πραγματικότητα, που «πουλάνε» στους πολίτες. Αλλά είναι «πικρή» η ηθική τους. Διαθέτουν πλεόνασμα θράσους και τραγικό έλλειμμα θάρρους.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου