Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Από το 2015 και μετά τα πλεονάσματα γιγαντώθηκαν αλλά και «καθαγιάσθηκαν» από την κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία υπακούοντας στις προσταγές του Σόιμπλε κατάφερε τα ακατόρθωτα:

Πρώτον, εμφάνισε σε συνθήκες ύφεσης ή αναιμικής ανάκαμψης πλεονάσματα άνω του 4%, πετσοκόβοντας το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και μεταθέτοντας τις πληρωμές του Δημοσίου για το μέλλον. Η χαρά των δανειστών δηλαδή, καθώς το συντριπτικό τμήμα του δημοσιονομικού «περισσεύματος» κατευθύνθηκε προς τα θησαυροφυλάκιά τους.

Δεύτερον, παρά την αφαίμαξη της οικονομίας και την εμφάνιση τεράστιων πλεονασμάτων, το δημόσιο χρέος ανέβηκε πάνω από 35 δισεκατομμύρια στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσμα της «περήφανης» διαπραγμάτευσης του 2015.

Τώρα τελευταία οι συριζαίοι θεωρούν τα πλεονάσματα κάτι σαν «ιερά δισκοπότηρα». Αρχικά καταφέρθηκαν κατά του υποψηφίου του ΕΛΚ για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Μάνφρεντ Βέμπερ που άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσής τους, στη συνέχεια τα έβαλαν με τον πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη που δήλωσε στο αμερικανικό δίκτυο CNBC ότι τα πλεονάσματα που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση μέχρι το 2022 είναι υπερβολικά μεγάλα και πρέπει να αποκλιμακωθούν. Η προπαγάνδα του Μαξίμου έχει γίνει πια βαρετή με τους Πινοσέτ, τους ακραίους νεοφιλελεύθερους και τους άλλους δράκους που λένε για να τρώνε τα παιδιά το φαγητό τους.

Αφήνουμε στην άκρη τα προγράμματα Θεσσαλονίκης που υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας το 2014, αυτόν το λαϊκισμό θα πληρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.

Χωρίς όμως να το αντιλαμβάνονται οι αυλικοί του Μαξίμου, ο κ. Μητσοτάκης έχει στα χέρια του ένα δυνατό χαρτί για να μειώσει τα πλεονάσματα χωρίς να «ανοίξει μύτη», το οποίο μάλιστα του το έχει προσφέρει απλόχερα ο κ. Τσίπρας!

Η κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει στη Βουλή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για την περίοδο 2019-2022, το οποίο έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι οι χαμηλοί και φθίνοντες στόχοι ανάπτυξης (2,4% φέτος, 2,3% το 2020, 2,1% το 2021 και μόλις 1,8% το 2022) και το δεύτερο η υπερκάλυψη των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα.

Η πλήρης υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ η χώρα έχει δεσμευθεί για πλεονάσματα 3,5% έως και το 2022, στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής προβλέπονται αυξανόμενα πλεονάσματα που ξεκινούν από το 4% για φέτος για να φτάσουν στο 5,19% για το 2022.

Δηλαδή η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει ψηφίσει μεγαλύτερα πλεονάσματα από 0,5% έως και 1,7% του ΑΕΠ σε σχέση με τις δημοσιονομικές μας δεσμεύσεις. Αυτό έγινε διότι η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης έχει υπαγορευθεί από το Βερολίνο: θηριώδη πλεονάσματα σε βάρος της ανάπτυξης.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει τα περιθώρια να μειώσει τους φόρους χωρίς να διαταράξει καθόλου τις σχέσεις του με τους εταίρους με μία απλή δημοσιονομική κίνηση: Να επαναφέρει τους στόχους του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για τα επόμενα χρόνια στο 3,5%, όπως υποχρεούται η χώρα, ακυρώνοντας τις φαραωνικές προβλέψεις του Τσίπρα για επίτευξη πλεονασμάτων 4% ή και 5,19% του ΑΕΠ.

Τα ποσά που θα εξοικονομήσει η επόμενη κυβέρνηση σε ετήσια βάση τηρώντας το στόχο του 3,5% (ώστε να μην έχει γκρίνιες από Βρυξέλλες και Βερολίνο) κυμαίνονται ετησίως από 900 εκατομμύρια φέτος έως και 3 δισεκατομμύρια το 2022!

Εάν μάλιστα τα χρήματα αυτά κατευθυνθούν σε αναπτυξιακές δράσεις, και η οικονομία θα πάρει μπροστά και τα εισοδήματα θα αυξηθούν, συμπαρασύροντας ανοδικά τα φορολογικά έσοδα, αλλά και το δημόσιο χρέος θα μειωθεί ως ποσοστό του ΑΕΠ. Μπίνγκο!

Πολύ απλά χρειάζεται μία κίνηση. Η κλεψύδρα της οικονομικής πολιτικής να γυρίσει ανάποδα και αντί για υψηλά πλεονάσματα σε βάρος της ανάπτυξης που εφαρμόζει πιστά ο ΣΥΡΙΖΑ να έχουμε φορολογικές ελαφρύνσεις με στόχο την ισχυρή ανάπτυξη που θα φέρει το πλεόνασμα του 3,5%, αλλά ούτε δέκατο παραπάνω.

Ο κ. Τσίπρας πιάστηκε αδιάβαστος από τους δανειστές, που θέλουν πίσω τα λεφτά τους και τον έβαλαν να υπογράψει τα πάντα, όπως έχει γράψει στο βιβλίο του ο πρώτος Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.

Ο κ. Μητσοτάκης γνώριζε την οικονομία πριν μπει στην πολιτική και αντιλαμβάνεται ότι με βάση το μοντέλο της Κύπρου που μείωσε τους φόρους για να αυξήσει τα φορολογικά της έσοδα μπορεί να ωθήσει την οικονομία σε υψηλά ρεκόρ ανάπτυξης. Και ας κλαίγονται οι συριζαίοι που θα πειράξει τα θηριώδη πλεονάσματα του Τσίπρα. Αλλωστε, «ματωμένα» δεν είναι και αυτά;

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου