Η γλυκόπικρη σοκολάτα
Ολοι γνωρίζετε ότι η άνοιξη και κυρίως το Πάσχα είναι γεμάτο με σοκολάτα. Αν και είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, για τα ζωάκια μπορεί να είναι καταστροφικό ακόμα και ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτής. Η σοκολάτα είναι τοξική για τα σκυλιά. Η σοκολάτα περιέχει θεοβρωμίνη και καφεΐνη. Οι σκύλοι μεταβολίζουν τη θεοβρωμίνη και την καφεΐνη διαφορετικά από τους ανθρώπους, καθιστώντας τους πιο ευαίσθητους στις επιδράσεις των χημικών ουσιών. Αν και η λήψη σοκολάτας είναι σπάνια θανατηφόρα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατες επιπλοκές σε μια γάτα και έναν σκύλο. Τα κλινικά συμπτώματα εξαρτώνται από τη δόση της θεοβρωμίνης που λαμβάνεται. Η ποσότητα θεοβρωμίνης στη σοκολάτα ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της σοκολάτας, επομένως η δόση της θεοβρωμίνης υπολογίζεται με βάση την ποσότητα και τον τύπο της σοκολάτας που προσλαμβάνεται. Οσο πιο μαύρη και πικρή είναι η σοκολάτα τόσο πιο επικίνδυνη είναι για τους σκύλους. Οι κόκκοι κακάο έχουν την περισσότερη θεοβρωμίνη, ακολουθούμενοι από τη σκόνη κακάο χωρίς ζάχαρη και, στη συνέχεια, με τη σειρά από το περισσότερο προς το λιγότερο, η ψημένη άγλυκη μαύρη/ψημένη σοκολάτα, η ημίγλυκη σοκολάτα, η σοκολάτα γάλακτος και η λευκή σοκολάτα με τη λιγότερη θεοβρωμίνη.
Ακόμα κι αν η δόση της θεοβρωμίνης δεν είναι τοξική, οι σκύλοι μπορεί να εμφανίσουν έμετο, διάρροια ή παγκρεατίτιδα από το λίπος και τη ζάχαρη στη σοκολάτα. Για πολλούς σκύλους, τα πιο κοινά κλινικά συμπτώματα είναι έμετος, διάρροια, αυξημένη δίψα, λαχάνιασμα ή ανησυχία, υπερβολική ούρηση και ταχυπαλμία. Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν καρδιακές αρρυθμίες, μυϊκούς τρόμους και επιληπτικές κρίσεις. Επιπλοκές όπως η πνευμονία από εισρόφηση λόγω εμετού ή τα παρατεταμένα κλινικά συμπτώματα μπορεί να επιδεινώσουν την πρόγνωση για τη δηλητηρίαση από σοκολάτα. Τα κλινικά σημάδια δηλητηρίασης από σοκολάτα μπορεί να χρειαστούν αρκετές ώρες για να γίνουν αντιληπτά από τους ιδιοκτήτες και τα σημάδια μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ημέρες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι αλλεργίες που ταλαιπωρούν τα κατοικίδια
Η αλλεργία είναι μια κατάσταση υπερβολικής αντίδρασης ή υπερευαισθησίας του ανοσοποιητικού συστήματος του ζώου σε μια συγκεκριμένη ουσία ή/και σε περισσότερες ουσίες που ονομάζονται αλλεργιογόνα. Τα περισσότερα αλλεργιογόνα είναι πρωτεΐνες από φυτά, έντομα (ψύλλους, τσιμπούρια κ.ά.), ζώα ή τρόφιμα (π.χ. τα παράγωγα των πουλερικών).
Η έκθεση στο αλλεργιογόνο συνήθως στις περισσότερες περιπτώσεις, από μήνες έως χρόνια, ευαισθητοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα του ζώου και η επακόλουθη έκθεση στο ίδιο ή σχετικό αλλεργιογόνο προκαλεί υπερβολική αντίδραση (αλλεργία). Κανονικά, το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει τον σκύλο από λοιμώξεις και ασθένειες, αλλά με τις αλλεργίες, η ανοσολογική απόκριση μπορεί να είναι επιβλαβής για το σώμα. Οι ανοσολογικές αντιδράσεις που εμπλέκονται στις αλλεργίες είναι πολύπλοκες. Οι περισσότερες αντιδράσεις περιλαμβάνουν μόρια πρωτεΐνης αλλεργιογόνων σε συνδυασμό με αντισώματα στο αίμα που προσκολλώνται σε ένα κύτταρο που ονομάζεται μαστοκύτταρο. Τα μαστοκύτταρα βρίσκονται σε πολλούς ιστούς σε όλο το σώμα. Οταν το αντιγόνο και το αντίσωμα αντιδρούν με τα μαστοκύτταρα, τα μαστοκύτταρα απελευθερώνουν ισχυρές χημικές ουσίες, όπως οι ισταμίνες, που προκαλούν τοπική φλεγμονή, όπως ερυθρότητα, οίδημα και κνησμό. Αυτή η φλεγμονή προκαλεί διάφορα σημάδια που σχετίζονται με μια αλλεργική αντίδραση.
Ετσι λοιπόν τα συμπτώματα της αλλεργίας στο σκύλο και τη γάτα μπορεί να είναι ο κνησμός του δέρματος, είτε εντοπισμένος (σε μια περιοχή) είτε γενικευμένος (σε όλο το σώμα), ενώ σε άλλες περιπτώσεις, τα αλλεργικά συμπτώματα επηρεάζουν το πεπτικό σύστημα, με αποτέλεσμα τον έμετο και τη διάρροια.
Κάμπιες… οι ύποπτες
Οι κάμπιες έχουν δύο τύπους τριχών: αυτές που προκαλούν έντονο κνησμό και εκείνες που προκαλούν έντονο τσούξιμο. Οι κνησμώδεις τρίχες είναι μη δηλητηριώδεις και μπορούν να προκαλέσουν τοπική δερματίτιδα και έντονη αλλεργική αντίδραση λόγω μηχανικού ερεθισμού. Οι τρίχες που τσούζουν είναι κούφια αγκάθια που περιέχουν κύτταρα που εκκρίνουν δηλητήριο στη βάση τους και προκαλούν τοπικά ή συστηματικά συμπτώματα αφότου εισέλθουν στο δέρμα και σπάσουν.
Στις δερματικές εκθέσεις των ζώων με τις κάμπιες είναι πιθανά τα εξανθήματα, ο πόνος, ο κνησμός, το ερύθημα καθώς και το οίδημα. Ωστόσο, λόγω του τριχώματος ενός ζώου, τέτοιες δερματικές αντιδράσεις δεν είναι πολύ πιθανές. Οι στοματικές εκθέσεις είναι πιο επικίνδυνες , αν και δεν είναι συχνές, αλλά είναι σίγουρα πιθανές και μπορεί να οδηγήσουν σε σιελόρροια, νευρολογικά συμπτώματα, μη φυσιολογική στάση του σώματος, γαστρίτιδα, οισοφαγίτιδα, δυσκολία στην κατάποση, εντερίτιδα και ερεθισμό ή/και έλκη της γλώσσας, των χειλιών και του στόματος καθώς μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μέχρι και στον θάνατο.
Η θεραπεία για ένα κατοικίδιο ζώο που εκτίθεται σε κάμπια είναι σε μεγάλο βαθμό συμπτωματική και υποστηρικτική. Ο ιδιοκτήτης οφείλει να σπεύσει άμεσα στο πλησιέστερο κτηνιατρείο.
Οι κίνδυνοι της άνοιξης για τα κατοικίδια
Τι συμβαίνει με τα έντομα και τα παράσιτα
Η άνοιξη μαζί με τις αλλεργίες είναι υπεύθυνη και για την εμφάνιση πολλών εντόμων και παρασίτων στο περιβάλλον που μπορεί να έχουν δυσμενείς συνέπειες για τους μικρούς μας φίλους, όπως αλλεργίες από ψύλλους, ερεθισμό του δέρματος, γαστρεντερικές διαταραχές καθώς και πολλές ασθένειες που μπορούν να μεταδώσουν με το τσίμπημα στο αίμα των ζώων. Σε αυτή την ενότητα, έχετε δύο κατηγορίες, τα εξωτερικά (ψύλλοι, τσιμπούρια, σκνίπες, κουνούπια, ψείρες, ψώρα κ.ά.) και τα εσωτερικά (γαστρεντερικοί σκώληκες).
Τα εσωτερικά παράσιτα είναι κοινά σε γάτες και σκύλους. Πολλά από αυτά τα παράσιτα είναι σκώληκες και μονοκύτταροι οργανισμοί που ζουν και αναπαράγονται στο έντερο. Τα πιο κοινά είναι τα roundworms, hookworms, whipworms και tapeworms και τα μονοκύτταρα παράσιτα κοκκίδια και Giardia.
Μερικά από αυτά τα παράσιτα μπορούν επίσης να μολύνουν και ανθρώπους. Ο σωστός μηνιαίος ή τριμηνιαίος προγραμματισμός λήψης αντιπαρασιτικού χαπιού βοηθάει στη διαδικασία ελέγχου των παρασίτων για την προστασία τόσο των κατοικίδιων όσο και των ανθρώπων.
Τα εξωτερικά παράσιτα, όπως οι ψύλλοι, τα τσιμπούρια και τα ακάρεα, είναι κοινά στα κατοικίδια. Οταν τα κατοικίδια έχουν εξωτερικά παράσιτα, λέγεται ότι έχουν μια «προσβολή».
Εκτός από εξαιρετικά ερεθιστικοί, οι εισβολείς αυτοί μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά δερματικά προβλήματα ή ακόμα και ασθένειες όπως αιμομπαρτονέλλωση για τις γάτες από μολυσμένους ψύλλους, ερλιχίωση, αναπλάσμωση και μπαμπεζίωση από τους μολυσμένους κρότωνες για τους σκύλους, λεϊσμανίαση ή κοινώς καλαζαάρ για τους σκύλους από τις μολυσμένες σκνίπες και διροφιλαρίωση από μολυσμένο κουνούπι για τις γάτες και τους σκύλους.
Εξυπνα tips για τα κατοικίδια
Τις πρώτες ζεστές ανοιξιάτικες μέρες το κατοικίδιο ζώο πρέπει να πίνει πιο συχνά νερό ώστε να ενυδατώνεται περισσότερο. Εάν ο τετράποδος φίλος σας συνηθίζει να μένει έξω, θα πρέπει να αλλάζετε το μπολ με το νερό πολύ συχνά, για να διατηρείται το νερό όσο πιο φρέσκο γίνεται.
Σε υψηλές θερμοκρασίες τόσο για τις γατούλες που λιάζονται στα μπαλκόνια όσο και για τα σκυλάκια που βγαίνουν βόλτα ή μένουν σε αυλές, πρέπει ο ιδιοκτήτης να προσέχει να είναι τις περισσότερες ώρες της ημέρας σε σκιερά και δροσερά μέρη και να φροντίζει να μην πατούν τα πέλματα του ζώου σε πολύ καυτές επιφάνειες λόγω του κινδύνου να αναπτυχθούν εγκαύματα και έλκη.
*Από το ένθετο My Pet που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής
Ειδήσεις Σήμερα
Φυσικό μπότοξ, ενυδάτωση & θεραπεία – Τα κατάλληλα βότανα για το δέρμα
Grand Hotel: Η μεγάλη ανατροπή στα επόμενα επεισόδια
Eurovision 2025: Κάνει τη μεγάλη έκπληξη η Klavdia – Τι συμβαίνει με τα στοιχήματα
Ροή Ειδήσεων 
