Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
ΚΑΙ το ερώτημα που τίθεται, πλέον, είναι τι διαφορετικό μπορεί να κάνει η Ν.Δ. όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Από το βήμα της ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε το οικονομικό πρόγραμμα της κεντροδεξιάς παράταξης. Χωρίς να μπει σε μια παρωχημένη και άνευ ουσίας λογική παροχολογίας, έδωσε ξεκάθαρα το στίγμα: σταδιακή μείωση φορολογίας προς επιχειρήσεις και πολίτες με ανάλογο κούρεμα στις δαπάνες του Δημοσίου. Παράλληλα, επέμεινε, πολύ σωστά, στη λογική πως η ανάπτυξη θα έρθει από τον ιδιωτικό τομέα και όχι από το κράτος.
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ του ρεαλιστικού σχεδίου που παρουσίασε ο πρόεδρος της Ν.Δ. έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη στρατηγική της σημερινής κυβέρνησης και μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης για την οικονομία. Ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ πετύχαινε όλους τους στόχους, ούτε φόρους θα μείωνε ούτε χώρο στην ιδιωτική πρωτοβουλία θα άφηνε. Δεν είναι θέμα Μνημονίου, είναι θέμα αριστερής ιδεοληψίας.
ΠΕΡΑ, όμως, από το οικονομικό πρόγραμμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μπροστά του ένα μεγάλο στοίχημα. Πρέπει αρχικά να πείσει τους πολίτες ότι η κυβέρνησή του δεν θα επαναλάβει τις τακτικές και τα λάθη δεκαετιών που συνεχίζονται και από τον ΣΥΡΙΖΑ και εν συνεχεία να ασκήσει μια διαφορετικού τύπου διακυβέρνηση. Διότι και στη Ν.Δ. υπάρχουν αρκετοί Κατρούγκαλοι, Φίληδες και Πολάκηδες, οι οποίοι δεν έχουν τη διάθεση να μεταρρυθμίσουν τη χώρα, απλώς επιθυμούν την επάνοδο στην εξουσία. Οπως υπάρχει στρατιά κομματικών στελεχών που θέλουν να βολευτούν στον κρατικό μηχανισμό, χωρίς να μπορούν να εκσυγχρονίσουν το Δημόσιο.
ΕΚΤΟΣ από τα χρήματα για τη χώρα έχει τελειώσει και ο χρόνος. Οι πολίτες έχουν ανάγκη από ένα ρεαλιστικό όραμα για το μέλλον, μετά τη σωρεία ψευδοαφηγημάτων του Αλέξη Τσίπρα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει και μπορεί να αλλάξει τη νοοτροπία της Ν.Δ., προχωρώντας σε ρήξεις στο εσωτερικό της παράταξης, που θα απομονώσουν όσους στην πραγματικότητα δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δημιουργήσουν μια νέα, σύγχρονη, αξιοκρατική Ελλάδα, η οποία θα δίνει ευκαιρίες στους πολίτες.