Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Δεν το λες και λίγο, δεν το λες και για καλό. Αν επιχειρούσαμε ένα σύντομο απολογισμό της 4ετούς θητείας, θα βρίσκαμε πως από όλα εκείνα τα θαυμαστά και όμορφα που υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας στον ελληνικό λαό, τήρησε μόνο ένα: Να «λύσει» το Σκοπιανό, με τον τρόπο που ποτέ δεν έκρυψε πως ήθελε. Αν είχαν καταλάβει οι ψηφοφόροι του τι ακριβώς υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν το γνωρίζουμε. Ισως βεβαια να έκαναν πως δεν άκουσαν, διότι ηχούσαν δυνατότερα οι υποσχέσεις για τον ΕΝΦΙΑ και τη 13η σύνταξη.
Και είναι αλήθεια, άλλωστε, πως ο κόσμος δεν ψηφίζει με γνώμονα τα εθνικά θέματα. Αυτό γίνεται μόνο όταν έχεις την πολυτέλεια να ασχοληθείς με τα «μεγάλα», δηλαδή όταν έχεις λύσει τις επιτακτικές ανάγκες της καθημερινότητάς σου. Οταν έχεις διασφαλίσει εργασία, τη δυνατότητα να σπουδάσεις το παιδί σου και να πληρώνεις τους φόρους σου σαν καλός πολίτης. Οταν όλα αυτά απειλούνται, τότε δεν χρειάζεται κανένας δημοσκόπος για να υποδείξει ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών. Ηταν, είναι και θα είναι η μάχη της καθημερινότητας. Πόσω μάλλον όταν ο λαός έχει υποστεί το σοκ των Μνημονίων, χάνοντας όλες τις σταθερές που είχε μέχρι τότε: Εργασία, αποδοχές, δικαίωμα στη σύνταξη. Τι θα βάραινε λοιπόν; Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ επί εξωτερικής πολιτικής ή η διαβεβαίωση ότι θα σκίσει τα Μνημόνια; Περιττό να απαντήσουμε.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Το ίδιο ακριβώς ερώτημα επανάρχεται τώρα, λίγους μήνες πριν από τις επόμενες εκλογές. Τι θα βαρύνει στο μυαλό των πολιτών άραγε; Η συμφωνία των Πρεσπών ή η καθημερινότητα; Περιττό να απαντήσουμε. Αυτό όμως που δεν είναι περιττό είναι να σκεφτούμε πού πηγαίνει η οικονομία και αν άλλαξε η ζωή μας προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Αν το παιδί μας βρήκε δουλειά ή παραμένει άνεργο, αν πληρώνεται με αποδοχές ελαστικής μορφής απασχόλησης, δηλαδή 300 ευρώ, αλλά στην πραγματικότητα δουλεύει 8ωρο, αν βελτιώθηκαν οι συνθήκες στα δημόσια νοσοκομεία, αν μειώθηκε η φορολογία, αν άνοιξαν νέοι δρόμοι και ορίζοντες στην εκπαίδευση, αν μειώθηκε η εγκληματικότητα, αν πατάχθηκε η διαπλοκή ή αν δημιουργήθηκε μια νέα τάξη πραγμάτων και διαπλεκομένων.
Οσο για τη συμφωνία των Πρεσπών, είπαμε πως είναι από εκείνες τις αποφάσεις που τις σοβαρότερες επιπτώσεις της θα τις δούμε σε βάθος χρόνου. Μετά την κύρωση ξεκινά ένας γολγοθάς διαπραγματεύσειων για τα εμπορικά σήματα και τις ελληνικές επιχειρήσεις για την κατοχύρωση των μακεδονικών προϊόντων, καθώς και μια δύσκολη και ευαίσθητη επανεξέταση όλων των σχολικών εγχειριδίων, ιστορικών χαρτών και γεωγραφικών ατλαντών. Ολα τώρα αρχίζουν.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]