Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Σύμφωνα με το σχέδιο, υπάρχουν 1-2-3 σενάρια. Το πρώτο προβλέπει εκδόσεις ομολόγων 3 δισ. ευρώ και χρησιμοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων 5 δισ. ευρώ. Το δεύτερο προβλέπει εκδόσεις ομολόγων 5 δισ. ευρώ και χρησιμοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων 2,4 δισ. ευρώ. Το τρίτο προβλέπει εκδόσεις ομολόγων 7 δισ. ευρώ και χρησιμοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων 1,1 δισ. ευρώ. Ενδιαφέρον έχει μάλιστα ότι το σενάριο 1 δεν προβλέπει καθόλου έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, ενώ τα σενάρια 2 και 3 προβλέπουν έσοδα 1,4 δισ. ευρώ.
Στα προηγούμενα σενάρια προσθέστε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει διάρκεια, ύψος ή χρόνο έκδοσης. Δηλαδή ο προγραμματισμός είναι γενικός και αόριστος. Κατά τα άλλα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μαλώνει όσους λένε ότι η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές είναι δύσκολη και τους συστήνει να μην λένε μεγάλα λόγια γιατί θα …διαψευσθούν. Εδώ που τα λέμε, με τόσες εναλλακτικές που έχουν στο συρτάρι, όλο και σε κάποια θα πέσει μέσα η κυβέρνηση. Κάποια θα της κάτσει, που λέει και το γνωστό σλόγκαν.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Μόνο που οι επενδυτές του εξωτερικού δεν είναι τζογαδόροι. Οχι τουλάχιστον με την έννοια του τυφλού πονταρίσματος. Ο προγραμματισμός τους είναι πολύ συγκεκριμένος και κυρίως στοχευμένος, βάσει των δεδομένων που έχουν. Αν δεν έχουν δεδομένα, πολύ απλά δεν μπαίνουν στο παιχνίδι.
Ομως το πρόβλημα δεν το έχουν εκείνοι αλλά η χώρα, η οποία κάθεται με το περίστροφο στο τραπέζι. Το γεγονός ότι θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα από το περίφημο «μαξιλάρι», μόνο ασφάλεια δεν εκπέμπει. Εχουμε ξαναπεί ότι η ενεργοποίηση του «μαξιλαριού ασφαλείας» στέλνει το λάθος μήνυμα στο εξωτερικό, αφού σημαίνει ότι λεφτά δεν μπορούν να αποκτηθούν με τον κανονικό τρόπο, παρά μόνο βάζοντας χέρι στα «έτοιμα». Αλλά νωρίς είναι ακόμα. Θα τα ξαναπούμε σε 2-3-4 μήνες.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]