Γράφει ο Γιώργος Ασμάτογλου*

Το κυριότερο πρόβλημα όμως είναι ότι στο διεθνές περιβάλλον διαμορφώνεται ένα σκηνικό ιδιαίτερα ανταγωνιστικό που λειτουργεί εις βάρος των μικρών οικονομιών, αλλά και των πιο αδύναμων παικτών.

Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση δημιουργεί εμπόδια ως προς τον αναπτυξιακό σχεδιασμό και τη συνεργασία μεταξύ των χωρών, με ορατούς τους κινδύνους μείωσης της παγκόσμιας παραγωγής και ανάπτυξης. Αμεση συνέπεια μιας διαδικασίας οικονομικών διενέξεων είναι η αύξηση του κόστους ενέργειας διεθνώς, όπως επίσης και του κόστους χρηματοδότησης που επιβαρύνει κυριότερα τις ευάλωτες χώρες και τις μικρές επιχειρήσεις.
Με το κλείσιμο του έτους επανεμφανίστηκαν μετ’ επιτάσεως και τα ζητήματα της κοινωνικής ανισότητας και συνοχής του ευρωπαϊκού μοντέλου ανάπτυξης. Μάλιστα, στη Γαλλία αυτή η αναταραχή πυροδοτήθηκε για την αύξηση ενός φόρου στα καύσιμα (φανταστείτε τι θα γινόταν αν είχαν αυξηθεί όσο στην Ελλάδα), ενώ στην Ιταλία επικρατεί ένα κλίμα άρνησης των επιβαλλόμενων μηχανισμών λιτότητας.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι προφανές ότι ο αναπτυξιακός προσανατολισμός της χώρας πρέπει να έχει μεσοπρόθεσμο ορίζοντα σχεδιασμού και να απαντά τόσο στις διεθνείς προκλήσεις όσο και να δίνει λύσεις στα εγχώρια προβλήματα. Ο φορολογικός ανασχεδιασμός στην κατεύθυνση βελτίωσης των επενδυτικών δυνατοτήτων, αύξησης των θέσεων απασχόλησης και προσέλκυσης επιχειρηματικότητας ευκαιριών και τεχνολογιών αναμφίβολα θα δώσει ώθηση στην πραγματική οικονομία.

Παράλληλα, θα πρέπει να δρομολογηθούν προσπάθειες για να υπάρξει σημαντική μείωση του κόστους άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, όπως στο κόστος ενέργειας (που κυρίως συντίθεται από τους φόρους) και στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών – που ο εξορθολογισμός τους προς το δικαιότερο και χαμηλότερο αποτελεί πάνδημο αίτημα.

Το κεντρικότερο όμως ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει την πολιτική ηγεσία, το τραπεζικό σύστημα και τους φορείς πολιτικής είναι η διαμόρφωση ενός υγιούς πλαισίου πρόσβασης στη χρηματοδότηση και βελτίωσης της ικανότητας των τραπεζών να παρέχουν ρευστότητα στην πραγματική οικονομία. Σε αυτούς τους 4 τομείς (επενδύσεις – απασχόληση, φορολογία, κόστος επιχειρήσεων, χρηματοδότηση) αναμένεται να κριθεί αν το 2019 θα αποτελέσει έτος ενεργητικής μεγέθυνσης και πραγματικής ανάπτυξης ή έτος παθητικής πορείας προς ένα χαμηλό επίπεδο ισορροπίας.

*O Γιώργος Ασμάτογλου είναι Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ)

Από το ειδικό ένθετο Οικονομία που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]