Γράφει ο Κώστας Καραμανλής – Βουλευτής Σερρών, Τομεάρχης Υποδομών και Μεταφορών Νέας Δημοκρατίας

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η χώρα μας βιώνει το φαινόμενο της στασιμότητας ή –σωστότερα- της «στασιμοχρεοκοπίας». Η ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι αναιμική και υποτονική κι αυτό οφείλεται κυρίως στην έλλειψη επενδύσεων. Το επενδυτικό έλλειμμα στην Ελλάδα υπολογίζεται σε ετήσια βάση στα 15 δισ. ευρώ. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) στη χώρα μας παραμένει χαμηλό, ενώ οι επενδυτικές μας ανάγκες, προκειμένου να αναπτυχθεί η οικονομία με υγιή και διατηρήσιμο ρυθμό, ανέρχονται στα 270 δισ. ευρώ για την επόμενη 5ετία.

Αν στα παραπάνω προσθέσουμε: α) την κυβερνητική φορολογική επιδρομή, β) την αρνητική αποταμίευση, γ) το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, δ) την πληγή του «brain drain», ε) την υψηλή ανεργία, στ) την εκτόξευση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) και ζ) την ανεπαρκή τραπεζική πίστωση, ο στόχος να δούμε την πολυπόθητη υγιή και διατηρήσιμη ανάπτυξη καθίσταται πρακτικά ανέφικτος. Εκτός και αν γίνουν ουσιώδεις αλλαγές.

Η ελληνική οικονομία χρειάζεται άμεσα ριζικά μέτρα, προκειμένου να αναστραφεί το ζοφερό αυτό κλίμα. Και πρώτα απ’ όλα, με απλά λόγια, όταν το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί, το ΠΔΕ δεν καλύπτει τις επενδυτικές ανάγκες της χώρας και τα ελληνικά κεφάλαια δεν επαρκούν, είναι επιτακτική η ανάγκη προσέλκυσης ξένων άμεσων επενδύσεων που διαχρονικά υπήρξαν χαμηλές στην Ελλάδα.

Το πολιτικό σύστημα της χώρας πρέπει να αντιληφθεί πως ήρθε η ώρα της οικοδόμησης ενός νέου πλέγματος οικονομικών πολιτικών, ώστε να επιτευχθεί ο κεντρικός στόχος της «εκτίναξης» της χώρας.

Το πλέγμα των πολιτικών αυτών μπορεί να περικλεισθεί σε 10 λέξεις: Περισσότερες επενδύσεις, λιγότεροι φόροι και εισφορές, καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Το πρώτο -και ίσως κυριότερο- ζητούμενο είναι η ύπαρξη εμπιστοσύνης των επενδυτών προς τη χώρα μας. Για να επιτευχθεί, χρειάζεται να γίνουν πολλά βήματα. Ως πιο κρίσιμα, όμως, κρίνονται τα ακόλουθα:

1. Αμεση λύση στο μεγάλο ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
2. Αλλαγή της αρχιτεκτονικής, πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί το τραπεζικό μας σύστημα.
3. Βελτίωση της εμπιστοσύνης στις πολιτικές διαδικασίες και τους θεσμούς.
4. Επενδύσεις σε μεγάλα project, ιδίως του κλάδου των υποδομών.
5. Χαμηλή και -το πιο σημαντικό- σταθερή φορολογία.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, άμεσα ένα νέο ξεκίνημα εμβληματικών επενδύσεων, σε έργα που θα φέρουν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα αυτό του Ελληνικού.

Η χώρα μας διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα οποία οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε. Ο τουρισμός, ο αγροδιατροφικός τομέας, η ναυτιλία και η βιομηχανία των συνδυασμένων μεταφορών αποτελούν πτυχές της ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας, που μπορούν να δώσουν ώθηση στην ελληνική οικονομία. Αποτελούν τομείς που μπορούν να φέρουν επενδύσεις και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.

Αυτό, επομένως, που θα πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι πως οι καιροί επιτάσσουν από τον πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο να εκπονήσει ένα μακροπρόθεσμο εθνικό σχέδιο με όραμα, στόχους και -κυρίως- όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση.

Από το ειδικό ένθετο Οικονομία που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]