Βλέπουμε όλοι τις περιπέτειες που περνά η κεντροδεξιά στην Ιταλία ή στη Γαλλία, όπως επίσης απορούμε για την «εξαφάνιση» από τον πολιτικό χάρτη παραδοσιακών ευρωπαϊκών κομμάτων και τη δημιουργία νέων, αλλόκοτων πολλές φορές, σχηματισμών.
Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Στην Ελλάδα της κρίσης η Νέα Δημοκρατία, παρά τους κλυδωνισμούς που υπέστη μέσα στη θυελλώδη διαδρομή των μνημονίων, στάθηκε όρθια και αυτό οφείλεται σε τρεις βασικούς λόγους.
Ο πρώτος είναι οι παρακαταθήκες που έχει αφήσει ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής. Η Ν.Δ. δεν ψάχνεται ιδεολογικά, ούτε αναζητεί ευκαιριακούς ψηφοφόρους. Είναι ένα πατριωτικό, φιλελεύθερο κόμμα, πιστό στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και προσηλωμένο σε οικονομικές και κοινωνικές αρχές που είναι βαθιά ριζωμένες στη χώρα μας. Οι ίσες ευκαιρίες, η πρόοδος, οι ανοικτές αγορές και η αριστεία δεν είναι «ρετσινιές» για την παράταξη αλλά συστατικά στοιχεία της πολιτικής της φυσιογνωμίας.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η Νέα Δημοκρατία αν και «παλαιό» κόμμα μάχεται να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής. Με λάθη πολλές φορές ή και ολιγωρίες, αλλά οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι πάντα είναι παρούσα και όταν χρειαστεί σε δύσκολες εποχές δεν διστάζει να προτάξει το εθνικό συμφέρον από το στενό κομματικό.
Ο τρίτος λόγος που η Ν.Δ. παραμένει μία ισχυρή δύναμη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι ότι απεχθάνεται τον λαϊκισμό. Αυτό μπορεί στο παρελθόν να έχει στοιχίσει εκλογικά στη Ν.Δ., πρόσφατες σχετικά είναι οι διαδοχικές ήττες του 2015 όταν απέναντι είχε τον ΣΥΡΙΖΑ που υποσχόταν τα πάντα στους πάντες. Ωστόσο η επιλογή αυτή είναι επένδυση για το μέλλον. Το όπλο του λαϊκισμού γυρίζει μπούμερανγκ σε όσους το χρησιμοποιούν, το βίωσε το ΠΑΣΟΚ τού «λεφτά υπάρχουν», θα το αντιμετωπίσει στις προσεχείς εκλογές και ο κ. Τσίπρας.
Μέσα σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε την καίρια επιλογή του προέδρου της Κυριάκου Μητσοτάκη να μην μπει σε λογικές «συμβιβασμού» με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά να εκφράσει τις δυνάμεις που δεν ανέχονται τις καθεστωτικές συμπεριφορές της σημερινής κυβέρνησης, τον απέραντο κρατισμό, την ανομία, την οπισθοδρόμηση στην οικονομία, στην παιδεία και στο κοινωνικό κράτος. Πήρε το «ρεύμα» μαζί του και δύσκολα θα το χάσει.
Απέναντι στον τυχοδιωκτισμό του Τσίπρα φρόντισε να παραθέσει πολιτικές που ταιριάζουν στην ιδεολογία της Ν.Δ. όπως η μείωση φόρων και να επιχειρήσει ανοίγματα προσελκύοντας δυνάμεις από άλλους πολιτικούς χώρους.
Στις προσεχείς κάλπες η Νέα Δημοκρατία εισέρχεται ενωμένη, με αυτοπεποίθηση για τις θέσεις της και χωρίς να «απολογείται» για το παρελθόν της, όπως πράττει τώρα ο πρωθυπουργός, προκειμένου να ξορκίσει τα ψέματα και τις ακάλυπτες υποσχέσεις του.
Ο δρόμος έως τις εκλογές δεν θα είναι ρόδινος, όμως η κεντροδεξιά παράταξη έχει περάσει προ πολλού τους κάβους της εσωστρέφειας και μπαίνει στην τελική ευθεία με σιγουριά, δυναμισμό και νέα πρόσωπα. Αλλωστε δεν θα κριθεί από το αποτέλεσμα της κάλπης αλλά από την επόμενη ημέρα, όταν δεν θα έχει περιθώρια για ολιγωρίες, αλαζονικές συμπεριφορές και τακτικισμούς. Η Ελλάδα δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες ακόμη προκειμένου να μετεξελιχθεί σε έναν τόπο ευημερίας και προόδου, αλλά το ευτύχημα είναι ότι το τελευταίο χαρτί για αυτή την πρόκληση το κρατά στα χέρια της η Νέα Δημοκρατία…
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]