ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ πίστευε ότι με αυτή την υπόθεση θα είχε διχοτομήσει τη Νέα Δημοκρατία, αλλά υποτίμησε τόσο τη συσπείρωση της βάσης και των στελεχών της Ν.Δ. όσο και τις ευαισθησίες των πολιτών, και ιδιαίτερα της Βορείου Ελλάδος, για το θέμα των Σκοπίων.
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ, που υπεγράφη τον περασμένο Ιούνιο στις Πρέσπες, ήταν προβληματική και κυρίως ετεροβαρής. Αναβάθμισε τα Σκόπια σε διεθνές επίπεδο και με τις ενταξιακές διαδικασίες για το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., χωρίς να λύνει κρίσιμα ζητήματα, τα οποία μπορεί να αποτελέσουν στο μέλλον εστίες αλυτρωτικών διαθέσεων από τη γειτονική χώρα.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ τα βλέπουμε πριν καν κυρωθεί η συμφωνία από την ελληνική Βουλή. Ο Ζάεφ μιλάει για «μακεδονική» γλώσσα, επικαλούμενος τα άρθρα της συμφωνίας, αλλά φθάνει στο σημείο να υπαινίσσεται την ύπαρξη στην Ελλάδα δήθεν «μακεδονικής μειονότητας», που θα μπορεί μάλιστα να διδάσκεται τη «μακεδονική» γλώσσα χωρίς κανένα ταμπού.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΟΛΑ ΑΥΤΑ δείχνουν ότι με τη συμφωνία των Πρεσπών τα Σκόπια και απέκτησαν διαβατήριο στο ΝΑΤΟ, αλλά και δεν θα πάψουν να μιλούν για «Μακεδονία του Αιγαίου» και ανύπαρκτες μειονότητες, που είναι και οι πυρήνες των αλυτρωτικών τους θέσεων.
Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ απορρίπτει τη συμφωνία, ενώ πλέον η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε δυσκολία να βρει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την κύρωση του κειμένου της συμφωνίας. Ο Καμμένος απειλεί, αλλά στηρίζει την κυβέρνηση, όμως αρκετοί βουλευτές της αντιπολίτευσης, που διέκειντο θετικά στη συμφωνία, εκφράζουν τώρα τους προβληματισμούς τους, βλέποντας και τις διαθέσεις Ζάεφ. Ακόμα και ο παραιτηθείς υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, που υπέγραψε τη συμφωνία, δήλωσε ότι «θα τραβούσε τα αφτιά» του Ζάεφ.
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ότι οι Πρέσπες «εκδικούνται» τον κ. Τσίπρα, γιατί λειτούργησε με μικροκομματικά κριτήρια και όχι εθνικά. Και βεβαίως αυτό θα στοιχίσει ακριβά στον ίδιο, αλλά ελπίζουμε να μη συμβεί το ίδιο και για τη χώρα.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]