Όμως, η… πίτα της λεγόμενης Κεντροαριστεράς… δεν πρέπει να καεί! Και πρέπει να νοιάζει όσους βλέπουν τη χώρα να μετεωρίζεται -και πάλι- πάνω από την άβυσσο, στην οποία την επανέφερε η επικίνδυνη κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η Φώφη Γεννηματά, με τις δυνάμεις που έχει και με την εντιμότητα που διακρίνει την πολιτική της παρουσία -αυτή είναι και η μόνη της κληρονομιά από τον φίλο μου Γιώργο Γεννηματά- κάλεσε προεκλογικά το απολειφάδι της ΔΗΜ.ΑΡ. σε συνεργασία.

Έχω ξαναγράψει ότι ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. δεν στόχευε σε συνεργασίες, όσο σε μια θέση στη Βουλή. Στα δύσκολα του εκλογικού νόμου, χάραξε δικό του δρόμο, αποδεικνύοντας ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι θνησιγενής. Άλλωστε και η αποδοχή της από τους πολίτες δεν φτάνει τη μονάδα.

Γενναιόψυχη η προσπάθεια της Φώφης αλλά ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. «έκλεψε» τη μόνη έδρα επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, για να λέμε τα πράγματα -τουλάχιστον απ’ αυτό το μετερίζι- με το όνομά τους.

Η Φώφη Γεννηματά, και πάλι γενναιόψυχα, κάλεσε τώρα σε συνεργασία τον Σταύρο Θεοδωράκη. Είναι επιτακτική ανάγκη ο χώρος μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας να συσπειρωθεί, να συγκροτηθεί σε οντότητα με τη δημιουργία δυναμικού πολιτικού σχήματος. Ωρα η Κεντροαριστερά να επαναποκτήσει την εμπιστοσύνη αριστερών δυνάμεων, που πίστεψαν στους λαθρεπιβάτες ΣΥΡΙΖΑ.

Ομολογώ ότι η δημιουργία της ομάδας εργασίας των είκοσι οκτώ προσωπικοτήτων -μετά την οδυνηρή αποδημία του καθηγητή Τσαμουργκέλη- από ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, συνεπικουρούμενη από εκπροσώπους της -μικρής ακόμη εμβέλειας -κοινωνίας των πολιτών, δημιούργησε προσδοκίες και ελπίδα. Κατέληξε σ’ έναν κώδικα προτάσεων σύμπνοιας και ρεαλισμού.

Ουσιαστικά, η ομόθυμη πρόταση των είκοσι οκτώ χάραξε τον κοινό δρόμο για να πορευτούν οι δύο πολιτικοί χώροι προς το συνέδριο, από το οποίο θα γεννηθεί το νέο.

Έτσι νόμιζα εγώ και άλλοι πολλοί. Όμως, από τη δημόσια επιστολή του συναδέλφου Τσιόδρα εκπρόσωπου του Ποταμιού- κατάλαβα ότι ο Σταύρος δεν θέλει συνέδριο. Δεν θέλει καν να διακινδυνεύσει την προεδρία του. Και, το κυριότερο, αρνείται να δει ότι το Ποτάμι ξεραίνεται.

Η ευθύνη που αναλαμβάνει, τορπιλίζοντας τη συγκρότηση της Κεντροαριστεράς, είναι μεγάλη. Πράγματι, νομίζει ότι το ΠΑΣΟΚ θα τολμήσει ποτέ να χορηγήσει άφεση αμαρτιών στον ΣΥΡΙΖΑ; Αλλά η πορεία του νέου συνασπισμού, οι συμμαχίες, οι θέσεις πρέπει να συζητηθούν στο συνέδριο, από το οποίο θα εκλεγεί ο αρχηγός του. Οχι σε αλληλογραφία! Καθαρές απόψεις και στρατηγική. Όχι… διά βοής. Με ανοιχτές, δημοκρατικές διαδικασίες.
Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου