Καταρχάς, η προϋπόθεση της προσκόμισης τουλάχιστον απολυτηρίου Δημοτικού για πρόσληψη ακόμα και σε θέση καθαρίστριας, που δεν είναι αναγκαίο για την άσκηση της συγκεκριμένης εργασίας, προφανώς εντάσσεται στο ότι η υποχρεωτική εκπαίδευση ισχύει για όλους τους πολίτες.

Δεύτερον, η συγκεκριμένη υπάλληλος του δήμου προσέφερε τις υπηρεσίες της, αλλά αντιμετωπίστηκε δικαστικώς ως καταχραστής του Δημοσίου και σύμφωνα με δικαστικές πηγές βρέθηκε αντιμέτωπη με ποινή κάθειρξης ισοβίων.

Τρίτον, βλέπουμε ότι σε άλλες περιπτώσεις πραγματικών καταχραστών του Δημοσίου επιβάλλονται μικρότερες ποινές φυλάκισης για μίζες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ έχουμε και αποφυλακίσεις αλλά και ανασταλτικού χαρακτήρα ποινές για πολιτικούς και προμηθευτές του Δημοσίου.

Ασφαλώς, όσοι θέλουν να εργαστούν στο Δημόσιο θα πρέπει να καταθέτουν τα πραγματικά πιστοποιητικά γιατί διεκδικούν θέσεις από άλλους υποψηφίους. Φανταστείτε όμως να είχαν γίνει αυτά επί Νέας Δημοκρατίας τι συλλαλητήρια και συναυλίες συμπαράστασης θα είχαμε.

Η Δικαιοσύνη δεν θα πρέπει να λειτουργεί με τιμωρητική διάθεση προς μια καθαρίστρια, που φθάνει πλέον στα όρια της εξόντωσης. Και η δήλωση της ίδιας ότι ζητάει συγνώμη, αλλά το έκανε για τα παιδιά της, έχουμε την εντύπωση ότι αν είχε ακουστεί σε οποιαδήποτε αίθουσα δικαστηρίου θα ήταν και διαφορετική η απόφαση. Δεν έκλεψε, ασφαλώς και η ίδια έστειλε το μήνυμα ότι δεν ήταν σωστή η συμπεριφορά της.

Η Δικαιοσύνη θα πρέπει να συγχωρεί και η κοινωνία να μην μπαίνει σε διαδικασίες κανιβαλισμού. Και το στίγμα θα πρέπει να δίνει η συγγνώμη της καθαρίστριας, που είναι από τις λίγες που ακούμε δημοσίως.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]