Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι κι αλλιώς δεν διαθέτει ισχυρές προσωπικότητες στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι ζήτημα αν θα καταφέρει να κερδίσει πάνω από δυο τρεις περιφέρειες και καμιά εικοσαριά δήμους σε σύνολο 323. Οπότε έχει επιλέξει, κυρίως, να υποστηρίζει υποψηφίους που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ για να φανεί και λίγο το ροζ χρώμα του κόμματος στον εκλογικό χάρτη της βραδιάς. Στη Θεσσαλονίκη στηρίζει τον νυν δήμαρχο Μπουτάρη, στον Πειραιά ψάχνει κάποιον απλά για να τον εκπροσωπήσει στον πρώτο γύρο, ενώ στην Αθήνα η υποψηφιότητα του Κώστα Μπακογιάννη δεν αφήνει ελπίδες για όποιον κι αν επιλέξει. Μπορεί να ήταν απλώς φήμες ότι το Μαξίμου προσέγγισε τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και τη Γιάννα Αγγελοπούλου για τον Δήμο Αθηναίων. Αλλά μόνο το γεγονός ότι κυκλοφόρησαν αυτά τα ονόματα δείχνει το χάος που επικρατεί στην Κουμουνδούρου.

ΑΠΟ την άλλη πλευρά και η Ν.Δ. σε Θεσσαλονίκη και Πειραιά ακόμη… ψάχνεται. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι θετική η εικόνα για το κόμμα που θα είναι η επόμενη κυβέρνηση να μην έχει προνοήσει για τους υποψήφιους σε αυτούς τους δήμους και να δημοσιοποιούνται υποψηφιότητες που στη συνέχεια… αποσύρονται.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ξεκίνησε η ανακοίνωση νέων υποψηφίων και για τις βουλευτικές εκλογές. Ηδη ο Πέτρος Τατσόπουλος συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας. Το γεγονός ότι με το «παρών» στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2014 είχε ουσιαστική συμμετοχή στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά αλλά και με διάφορες δηλώσεις του για ιστορικά, ακόμα και προσωπικά θέματα είχε προκαλέσει την οργή ή τη θυμηδία προφανώς δεν δημιούργησε ενθουσιασμό στους πολίτες που θα ψηφίσουν τη Ν.Δ. Εντάξει, δεν θα εξαρτηθεί το πανελλαδικό ποσοστό της Ν.Δ. από τον Τατσόπουλο, αλλά από την άλλη δεν μπορεί να υποστηρίξει κάποιος ότι συμβάλλει στην… ανανέωση του πολιτικού δυναμικού της χώρας.

ΟΙ υποψηφιότητες τόσο για τις αυτοδιοικητικές όσο και για τις βουλευτικές εκλογές παίζουν σημαντικό ρόλο. Αλλά τα κόμματα επιτέλους πρέπει να ξεφύγουν από την οπισθοδρομική λογική της επιλογής ενός «επωνύμου» γιατί πλέον οι ψηφοφόροι δεν… τσιμπάνε. Αστέρι ως καλαθοσφαιριστής ο Αλβέρτης, αλλά μη μου πει κανείς ότι έχει σχέδιο για την Αθήνα ή ότι ο Τατσόπουλος πρεσβεύει το μεταρρυθμιστικό Κέντρο.

ΓΙΑΤΙ πριν επιλέξουν τα πρόσωπα που θα μπουν στα ψηφοδέλτια τα κόμματα, δυστυχώς, δείχνουν να έχουν ξεχάσει κάτι πολύ πιο σημαντικό. Ποιο είναι το όραμά τους, το πρόγραμμά τους για τους δήμους, τις περιφέρειες, αλλά και για τη χώρα;

Πρώτα πρέπει να καταλήξουν στο τι θέλουν και μπορούν να κάνουν και μετά να επιλέξουν με ποιους ανθρώπους θα προσπαθήσουν να το υλοποιήσουν. Αν αυτό που σκέφτονται είναι μόνο το πώς θα καταφέρουν να πανηγυρίζουν το βράδυ των εκλογών, τότε η χώρα δεν θα έχει καμία τύχη. Οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες και χρειάζεται πολλή και σκληρή δουλειά.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]